Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri

**Tanem** · 30.04.10, 00:23

Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri

William Shakespeare- 1. Sone

Artmasını isteriz en güzel varlıkların
Güzelliğin gül yüzü solmasın diye asla.
Bir güzel yaşlanıp da göçünce bugün yarın
Anısı yaşar yine körpecik yavrusuyla:
Ama can yoldaşındır kendi parlak gözlerin.
Kendi ateşin besler ruhunun alevini:
Kıtlığa çevirirsin bolluğunu her yerin
Kendi düşmanın gibi ezersin can evini.
Şimdi sen yeryüzünün taptaze bir süsüsün
Varlığın çiçek dolu bahardan müjde taşır
Ama kendi koncanda ruhunla gömülüsün.
Pintiliğin arttıkça kendi sonun yaklaşır.
Dünyaya acımazsan oburlar gibi ancak
Varlığın da mezar da güzelliği yutacak.

**Tanem** · 30.04.10, 00:24

William Shakespeare- 2. Sone

Kırk yılın kışı güzel alnını kuşattı mı
Kapladı mı yüzünü derin çukurlar artık
Gençliğinin kibirli süslü giyim kuşamı
Beş para etmez olur hırpani yırtık pırtık:
O zaman sorarlarsa güzelliğin nerdedir
Dinç ve şen günlerinin hazinesi ne oldu;
Dersen yuvaların çökmüş şu gözlerdedir
Bencillik utancıyla israfa övgüdür bu.
Kavuşur güzelliğin çılgınca alkışlara
“Benim güzel çocuğum beni kurtarır” dersen
“Ve yüzümü ağartır ben yaşlandıktan sonra”
Güzelliğinin onda sürdüğünü göstersen.
___O sen yaşlandığında yeniler varlığını
___Soğuktan donan kanın duyar ısındığını.

**Tanem** · 30.04.10, 00:24

William Shakespeare- 3. Sone

Aynaya bak da şunu gördüğün yüze söyle:
Sıra gelmiştir artık bir yaze yüz yapmana
Güzelliğini hemen yenilemezsen şöyle
Yeryüzü yoksun kalır lanetlenir bir ana.
Hiçbir güzel var mı ki el sürülmemiş rahmi
Senin sürdüğün çiftin ekinini tepecek?
Sırf kendini sevmenin mezarını ister mi
Geleceği ahmakça durdurur mu bir erkek?
Sen annenin aynası olmuşsun da o sende
Bulmuştur gençliğinin güzelim baharını;
Kendi dinç varlığınla görürsün pencerende
Kırışıklara rağmen şu altın yıllarını.
İstersen ki varlığın unutulsun bitsin
Bir kuru başına öl izin de ölüp gitsin.

**Tanem** · 30.04.10, 00:25

William Shakespeare- 4. Sone

savurgan güzelnedir bu kendini harcaman
senin mirasın olan güzellikleri böyle?
doğa temelli vermez ödünç verir her zaman
eli açık olana borç verir içtenlikle
böyle yanlış kullanmak olurmu güzel pinti
miras bırakman için sana bırakılanı?
kar etmeyen tefeci bu koskoca serveti
niye tüketiyorsun yaşatmak varken canı
meraklısın kendinle içli dışlı olmaya
bu tatlı benliğin sırf aldatmağa yarar
vaktin geldi diyerek seni çağırsa doğa
vereceğin hesapta elle tutulur ne var?
kullanmazsan gömülür güzellğin seninle
kullanırsan varisin olur da sürer gider böyle

**Tanem** · 30.04.10, 00:26

William Shakespeare- 5. Sone

Her gözün takıldığı o bir-içim-su yüzü
Özenle incelikle yaratan şu saatler
Birer zalim olup da vurunca yaman gürzü
O eşsiz güzellikten kalmaz hiçbir hoş eser.
Durmak bilmeyen zaman yaz’ı söküp götürür
Yok eder iğrenç kışın kucağına atarak;
Özsu ayazda donar sağlam yapraklar çürür:
Güzellik kar altında her yöne çıplak çorak.
Özsuyu çiçeklerden çekip almamışsa yaz
Cam duvarlar içine kapatmamışsa onu
Güzel göçüp gidince güzellikten iz kalmaz:
Gelir kendisi gibi anılarının sonu.
___Özsuyu çekilmişse kış gelince o çiçek
___Kupkuru kalsa bile tatlı özü sürecek.

**Tanem** · 30.04.10, 00:27

William Shakespeare-6. Sone

Ne yap yap, kurban gitme kışın zalim eline,
Özün arıtılmadan, yaz’ı almasın senden;
Bir şişeye bal akıt, bir yere bir hazine
Sun güzel hazinenden, kendin sona ermeden.
Bu iş haram değildir, tefecilik de değil:
Sevinç verir gönüllü borç ödeyenlerine
Görevin bir başka ‘sen’ yaratmaktır, bunu bil;
İşte on kat mutluluk: on gelir bir yerine.
On kat büyük bir görkem doğar gür benliğinden
Ortaya senin eşin on tane sen çıkar da,
Ölüm, eli böğründe kalırdı göçünce sen
Bırakırdı, yaşardın gelecek kuşaklarda.
Vazgeç inattan: Öyle güzelsin ki olmasın
Ecel senin fatihin, solucanlar mirasçın.

**Tanem** · 30.04.10, 00:28

William Shakespeare-7. Sone

Bak, o cânım aydınlık kaldırırken doğudan
Alev alev başını, çevrilir bütün gözler
Onun taptaze doğan güzelliğine, hayran -
Ve kutsal görkemine hizmet etmeği özler.
Sarp yamaçtan çıkarken göklerin tepesine
Gençliğinin gücünü andırır orta yaşı:
Gülyüzüne o fâni bakışlar tapar yine,
Altın yolculuğunda hepsi onun yoldaşı.
Yorgun arabasıyla doruğa çıkar çıkmaz
Yaşlılık çağı gelmiş gibi bırakır günü:
Üstünden ayrılmayan gözler ona hiç bakmaz,
Başka yerleri süzer, izlemez çöküşünü.
Sen de kendi öğle’nde ölüp gözlerden ırak
Unutulmaktan kurtul - bir oğul yaratarak.

**Tanem** · 30.04.10, 00:28

William Shakespeare-8. Sone

Sen ki müziksin, müzik dinlerken hüznün niye?
Tatlılar kavga etmez; sevinç, sevinçle coşar.
Sana zevk vermeyene katlanırsın ne diye?
Can sıkanı bağrına basmakta ne anlam var?
Birbirine eş olan hoş seslerin uyumu
Yine de kulağına sıkıntı mı veriyor?
Bil ki âhengin sana tatlı bir sitemi bu:
“Parçaları dinleyip tümü unuttun,” diyor.
Dinle, iyi bir koca gibi, tek bir tel nasıl
Yaratırsa eşiyle birlikte hoş ,bir ezgi,
Baba, çocuk ve mutlu ana, yapıyor fasıl:
Kulakları okşuyor tek bir sesin ahengi.
O sözsüz şarkı sanki tek bir ağızdan sana
“Değerin olmaz, “ diyor, “yaşarsan tek başına.”

**Tanem** · 30.04.10, 00:29

William Shakespeare-9. Sone

Bir dulun gözleri yaş dökmesin diye mi sen
Tüketip duruyorsun kendini tek başına?
Ah! ardında hiç çocuk bırakmadan ölürsen
Dünya, dul kalmış kadın gibi yas tutar sana.
Senden dul kaldığında, yaş kurumaz gözünde,
Çünkü senin benzerin gelmeyecek ardından;
Ne var ki başka her dul, çocuğunun yüzünde
Kocasını görür de yeni güç alır ondan.
Savurganların yazık ettiği varlık, ancak
Yer değiştirir, dünya ondan yine zevk alır,
Ama harcanıp giden güzellik son bulacak,
Kullanmadan saklanıp ortadan kalkacaktır.
Kim kendine karşı bu cinayeti işlerse
O insanın gönlünde aşk bulamaz hiç kimse.

**Tanem** · 30.04.10, 00:29

William Shakespeare-10. Sone

Yazık! hem kıyasıya harcıyorsun kendini,
Hem gönlün yeltenmiyor hiç kimseyi sevmeye.
Biliyorsun, saymakla bitmez sevenler seni,
Ama besbelli sen aşk duymuyorsun kimseye.
Öldüren bir nefrettir yüreğindeki şeytan:
Hiç umurunda değil kazsan kendi kuyunu,
Çekinmezsin güzelim canevini yıkmaktan
Onarmak olmalıyken asıl amacın onu.
Sen tutum değiştir de cayayım düşüncemden,
Yumuşak bir sevgi koy nefret yerine bir yol;
Göründüğün gibi ol: cömert, sıcak, sevecen;
Hiç değilse kendine yumuşak yürekli ol.
Aşkım uğruna bir ‘sen’ daha yarat kendine:
Güzellik onda veya sende yaşasın yine.

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri	Konudaki Cevap Sayısı 98
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 52390

30.04.10, 00:24	#2 (permalink)
Kullanıcı Profili Tanem Delta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Oct 2008 Nerden: Isparta Mesajlar: 657 Konular: 414 Puan Grafiği Rep Puanı:1850 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 39 26 Mesajına 77 Kere Teşekkür Edlidi :	--->: Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri *William Shakespeare- 2. Sone* *Kırk yılın kışı güzel alnını kuşattı mı* Kapladı mı yüzünü derin çukurlar artık Gençliğinin kibirli süslü giyim kuşamı Beş para etmez olur hırpani yırtık pırtık: O zaman sorarlarsa güzelliğin nerdedir Dinç ve şen günlerinin hazinesi ne oldu; Dersen yuvaların çökmüş şu gözlerdedir Bencillik utancıyla israfa övgüdür bu. Kavuşur güzelliğin çılgınca alkışlara “Benim güzel çocuğum beni kurtarır” dersen “Ve yüzümü ağartır ben yaşlandıktan sonra” Güzelliğinin onda sürdüğünü göstersen. ___O sen yaşlandığında yeniler varlığını ___Soğuktan donan kanın duyar ısındığını.

30.04.10, 00:24	#3 (permalink)
Kullanıcı Profili Tanem Delta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Oct 2008 Nerden: Isparta Mesajlar: 657 Konular: 414 Puan Grafiği Rep Puanı:1850 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 39 26 Mesajına 77 Kere Teşekkür Edlidi :	--->: Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri *William Shakespeare- 3. Sone* *Aynaya bak da şunu gördüğün yüze söyle:* Sıra gelmiştir artık bir yaze yüz yapmana Güzelliğini hemen yenilemezsen şöyle Yeryüzü yoksun kalır lanetlenir bir ana. Hiçbir güzel var mı ki el sürülmemiş rahmi Senin sürdüğün çiftin ekinini tepecek? Sırf kendini sevmenin mezarını ister mi Geleceği ahmakça durdurur mu bir erkek? Sen annenin aynası olmuşsun da o sende Bulmuştur gençliğinin güzelim baharını; Kendi dinç varlığınla görürsün pencerende Kırışıklara rağmen şu altın yıllarını. İstersen ki varlığın unutulsun bitsin Bir kuru başına öl izin de ölüp gitsin.

30.04.10, 00:25	#4 (permalink)
Kullanıcı Profili Tanem Delta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Oct 2008 Nerden: Isparta Mesajlar: 657 Konular: 414 Puan Grafiği Rep Puanı:1850 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 39 26 Mesajına 77 Kere Teşekkür Edlidi :	--->: Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri *William Shakespeare- 4. Sone* *savurgan güzelnedir bu kendini harcaman* senin mirasın olan güzellikleri böyle? doğa temelli vermez ödünç verir her zaman eli açık olana borç verir içtenlikle böyle yanlış kullanmak olurmu güzel pinti miras bırakman için sana bırakılanı? kar etmeyen tefeci bu koskoca serveti niye tüketiyorsun yaşatmak varken canı meraklısın kendinle içli dışlı olmaya bu tatlı benliğin sırf aldatmağa yarar vaktin geldi diyerek seni çağırsa doğa vereceğin hesapta elle tutulur ne var? kullanmazsan gömülür güzellğin seninle kullanırsan varisin olur da sürer gider böyle

30.04.10, 00:26	#5 (permalink)
Kullanıcı Profili Tanem Delta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Oct 2008 Nerden: Isparta Mesajlar: 657 Konular: 414 Puan Grafiği Rep Puanı:1850 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 39 26 Mesajına 77 Kere Teşekkür Edlidi :	--->: Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri *William Shakespeare- 5. Sone* *Her gözün takıldığı o bir-içim-su yüzü* Özenle incelikle yaratan şu saatler Birer zalim olup da vurunca yaman gürzü O eşsiz güzellikten kalmaz hiçbir hoş eser. Durmak bilmeyen zaman yaz’ı söküp götürür Yok eder iğrenç kışın kucağına atarak; Özsu ayazda donar sağlam yapraklar çürür: Güzellik kar altında her yöne çıplak çorak. Özsuyu çiçeklerden çekip almamışsa yaz Cam duvarlar içine kapatmamışsa onu Güzel göçüp gidince güzellikten iz kalmaz: Gelir kendisi gibi anılarının sonu. ___Özsuyu çekilmişse kış gelince o çiçek ___Kupkuru kalsa bile tatlı özü sürecek.

30.04.10, 00:27	#6 (permalink)
Kullanıcı Profili Tanem Delta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Oct 2008 Nerden: Isparta Mesajlar: 657 Konular: 414 Puan Grafiği Rep Puanı:1850 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 39 26 Mesajına 77 Kere Teşekkür Edlidi :	--->: Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri William Shakespeare-6. Sone Ne yap yap, kurban gitme kışın zalim eline, Özün arıtılmadan, yaz’ı almasın senden; Bir şişeye bal akıt, bir yere bir hazine Sun güzel hazinenden, kendin sona ermeden. Bu iş haram değildir, tefecilik de değil: Sevinç verir gönüllü borç ödeyenlerine Görevin bir başka ‘sen’ yaratmaktır, bunu bil; İşte on kat mutluluk: on gelir bir yerine. On kat büyük bir görkem doğar gür benliğinden Ortaya senin eşin on tane sen çıkar da, Ölüm, eli böğründe kalırdı göçünce sen Bırakırdı, yaşardın gelecek kuşaklarda. Vazgeç inattan: Öyle güzelsin ki olmasın Ecel senin fatihin, solucanlar mirasçın.

30.04.10, 00:28	#7 (permalink)
Kullanıcı Profili Tanem Delta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Oct 2008 Nerden: Isparta Mesajlar: 657 Konular: 414 Puan Grafiği Rep Puanı:1850 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 39 26 Mesajına 77 Kere Teşekkür Edlidi :	--->: Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri *William Shakespeare-7. Sone* Bak, o cânım aydınlık kaldırırken doğudan Alev alev başını, çevrilir bütün gözler Onun taptaze doğan güzelliğine, hayran - Ve kutsal görkemine hizmet etmeği özler. Sarp yamaçtan çıkarken göklerin tepesine Gençliğinin gücünü andırır orta yaşı: Gülyüzüne o fâni bakışlar tapar yine, Altın yolculuğunda hepsi onun yoldaşı. Yorgun arabasıyla doruğa çıkar çıkmaz Yaşlılık çağı gelmiş gibi bırakır günü: Üstünden ayrılmayan gözler ona hiç bakmaz, Başka yerleri süzer, izlemez çöküşünü. Sen de kendi öğle’nde ölüp gözlerden ırak Unutulmaktan kurtul - bir oğul yaratarak.

30.04.10, 00:28	#8 (permalink)
Kullanıcı Profili Tanem Delta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Oct 2008 Nerden: Isparta Mesajlar: 657 Konular: 414 Puan Grafiği Rep Puanı:1850 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 39 26 Mesajına 77 Kere Teşekkür Edlidi :	--->: Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri *William Shakespeare-8. Sone* Sen ki müziksin, müzik dinlerken hüznün niye? Tatlılar kavga etmez; sevinç, sevinçle coşar. Sana zevk vermeyene katlanırsın ne diye? Can sıkanı bağrına basmakta ne anlam var? Birbirine eş olan hoş seslerin uyumu Yine de kulağına sıkıntı mı veriyor? Bil ki âhengin sana tatlı bir sitemi bu: “Parçaları dinleyip tümü unuttun,” diyor. Dinle, iyi bir koca gibi, tek bir tel nasıl Yaratırsa eşiyle birlikte hoş ,bir ezgi, Baba, çocuk ve mutlu ana, yapıyor fasıl: Kulakları okşuyor tek bir sesin ahengi. O sözsüz şarkı sanki tek bir ağızdan sana “Değerin olmaz, “ diyor, “yaşarsan tek başına.”

30.04.10, 00:29	#9 (permalink)
Kullanıcı Profili Tanem Delta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Oct 2008 Nerden: Isparta Mesajlar: 657 Konular: 414 Puan Grafiği Rep Puanı:1850 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 39 26 Mesajına 77 Kere Teşekkür Edlidi :	--->: Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri William Shakespeare-9. Sone Bir dulun gözleri yaş dökmesin diye mi sen Tüketip duruyorsun kendini tek başına? Ah! ardında hiç çocuk bırakmadan ölürsen Dünya, dul kalmış kadın gibi yas tutar sana. Senden dul kaldığında, yaş kurumaz gözünde, Çünkü senin benzerin gelmeyecek ardından; Ne var ki başka her dul, çocuğunun yüzünde Kocasını görür de yeni güç alır ondan. Savurganların yazık ettiği varlık, ancak Yer değiştirir, dünya ondan yine zevk alır, Ama harcanıp giden güzellik son bulacak, Kullanmadan saklanıp ortadan kalkacaktır. Kim kendine karşı bu cinayeti işlerse O insanın gönlünde aşk bulamaz hiç kimse.

30.04.10, 00:29	#10 (permalink)
Kullanıcı Profili Tanem Delta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Oct 2008 Nerden: Isparta Mesajlar: 657 Konular: 414 Puan Grafiği Rep Puanı:1850 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 39 26 Mesajına 77 Kere Teşekkür Edlidi :	--->: Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri *William Shakespeare-10. Sone* Yazık! hem kıyasıya harcıyorsun kendini, Hem gönlün yeltenmiyor hiç kimseyi sevmeye. Biliyorsun, saymakla bitmez sevenler seni, Ama besbelli sen aşk duymuyorsun kimseye. Öldüren bir nefrettir yüreğindeki şeytan: Hiç umurunda değil kazsan kendi kuyunu, Çekinmezsin güzelim canevini yıkmaktan Onarmak olmalıyken asıl amacın onu. Sen tutum değiştir de cayayım düşüncemden, Yumuşak bir sevgi koy nefret yerine bir yol; Göründüğün gibi ol: cömert, sıcak, sevecen; Hiç değilse kendine yumuşak yürekli ol. Aşkım uğruna bir ‘sen’ daha yarat kendine: Güzellik onda veya sende yaşasın yine.

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	son Mesaj
William Shakespeare Hayatı ( Biyografisi )	Deniz	Yabancı Edebiyatçıların Hayatı(Biyografisi)	2	21.10.15 21:06
William Etty Biyografisi - William Etty Kimdir - William Etty Hayatı - William Etty	Serap	Yabancı Ressamların Biyografileri ve Eserleri	0	01.11.11 16:48
William Regal Biyografisi - William Regal Kimdir - William Regal Hayatı - Darren	Eylül	Diger Sporcuların Hayatı ( Biyografileri )	0	23.10.11 21:21
Shakespeare Tiradları	ASYA	Sinema-Tiyatro	0	22.05.09 03:03
William Shakespeare Şiirleri	Eylül	Yabancı Şairlerin Şiirleri	8	23.08.08 11:14