Sonbahar-Sezen Aksu Sonbahar Alır gider beni sarı rüzgarlarıyla sonbahar Gelir anılardan bir davet çocukluğum uyanır Bir varmış bir yokmuş diye başlardı bütün masalallar Hani nerde o mahsun ve daha bozulmamış rüyalar Sedef sedef olur açardı nilüferler Ve kanatları tülden fildişi kelebekler Bir martı misali tek başıma uçardım Hani nerde üstünde uçtuğum mor denizler Sevgiden saygıdan bir altın kafes ördüm İnanaçlarım kilit kilit oldu üstümde Aşıp bedenimi bendeki beni gördüm Hani nerde uğrunda azaldığım değerler Ellerim soğuk şimdi Üşüyor dudaklarım Göğsüne düştü başım O çiçekten yıllaım Ey sonbahar... Sezen Aksu |