Veysel Çolak Şiirleri Kanama Kumunu yitirmiş bir çölün hüznü Önemlidir bir düş'ün depreminden ölümün sevinci her silah sesi kalbimde çalkalanır bir deniz bunu bilmekten. Yüzünü yerinde kullanmıyor sevgilim dalgınlığını da, onda bir geyiğin dağlar kadar korkusu kanı görünüyor bir avcının dürbününden toplardamarında doğurgan bir acı inciniyor zamansız gökyüzünden. Sessizlikten öğrenmiş tutkuyu ayrılıkla şakalaşmaktan aşkı bir şarkıya uğramış durmuş taş sözcüğünü duyunca kırılan cam gibi paramparça bir bakıma göz ağrısı. Çam kokulu dudakları değince ağzıma kar diner, çiçek açar kasığındaki sudan. Onu durmadan anımsamak bir kanama mı? Nereme dokunsanız gül tadında bir sancı... Veysel Çolak |