Tuğrul Asi Balkar Şiirleri

**Josephine** · 01.09.08, 00:08

Gölgesi

Hep bir gölgeyle saklandı yüzüm fark edilmedim
Kimi mutluluktan derdi kimi umutsuzluktan
Bense bilirdim senin gibi, yıllar öncesi
Alnımda seken bir kurşunun parlamasından
Alnımda seken o kurşunun
Beni hayata bağışlamasından

(Durur izi sol üst köşesinde alnımın
Yaşama atılmış bir çentik gibi)

Hep bir gölgeyle saklandı yüzüm fark edilmedim
Güneş doğudan doğardı sırtımı ona verirdim
Güneş batıdan batardı sırtımı ona verirdim
Tepede yükselirdi güneş her öğle vakti
Bir saçak altı bulur beklerdim
Uzasın diye gölgem - uzardı gölgem
Uzasın diye gölgem - uzardı gölgem

(Gölgem uzundur günahlarım gibi
Gölgem uzundur günahlarım gibi)

Öyle de denir - ki doğrudur:
Gölgesi uzun olur hayata kısa gelenlerin gövdesi.

İstemekle,
İnsanın başına gelmesi arasındaki fark! işte bu:
Hayata kısa kalan bir adamın uzun gölgesi...

Tuğrul Asi Balkar

**Josephine** · 01.09.08, 00:09

O Duru Çocuk Bir Masal Belki

O duru çocuksu alnın ölüme yüz sürmez
Sır vermez bir gülüşle kıvrılır dudağın
İnanma, karanlık geceleri süslemez güzel düşler
Bir kent karartılmış mevsimleri yaşarken.

Karartılmış mevsimleri yaşarken
Bir yıldız kaysa biri olurmuş hani
Kaç yıldız kaydı bir bilsen
Morartılmış gecelerde düşler kurarken

Morartılmış düşler kurarken, otursana
Yüzüne dallarının nakışı düşşün.
Hep akasyalarla vardi o cocuk, sensiz
Şarkılarda unutulmuş bir masal.
Bir masal belki, sevdası terkisinde
Atını değiştirmiş bir süvariyle giderken.

O süvariyle giderken hiç acı duyar mısın
Bir yıldız kaysa ya da düşmese, ölümler
Beklemiyor artık, bir bıçak saplanmış
Gibi yüreğinde, her gün her gece.

Her gün her gece acılıyım, söylemiştim
O duru çocuk alnına sürmez ölümü
Ne karartılmış mevsimlerde
Ne morartılmış gecelerde.

Sürerse sözüm sürer, masal mı o çocuk şimdi...

Ankara - Ekim 2000
Kaynak: Bir Sevinç Depremi, Pervaz Yayınları

Tuğrul Asi Balkar

**Josephine** · 01.09.08, 00:10

Tunçtan Bir Yalnızlık

İlk o geldi rıhtıma demirlediği umutlarıyla
Durdu. artık yaşamaktan yoruldum
Diye yanıtladı oğlunu
Ufku izledikçe sonsuzluğun çizgileri
Yerleşirken alnına
Uykusuzluk, soluğunu kesen öksürük nöbetleri ve kan
Sığ sularında tekneler yüzdürdüğü kasaba:
Bodrum, her insan bir bodrum burada
Bir yalnızlık kalesi ve poyraz
Poyraz olmalıydı uykularımın son limanı
De oğul, kimin ağına takıldı ki
Mutluluk, kimin
Çekilirken deniz ağlardan.

Tunçtan bir yalnızlık kalesi babam
Gözleri çakır...

Tuğrul Asi Balkar

**Josephine** · 01.09.08, 00:11

Tutu

Neresinden tuttuysam orası elimde kaldı hayatın

Seyircisi olmayı tercih ederek ömür boyu
hapse mahkum
ettiğimiz hayat
Kurtar seyircilerini bu bedelli yükümlülükten
Kurtar çakal pençesinden korkaklık payından
Kurtar yenilgilerini yengi gibi gösteren ustalıktan
Dilimden dökülen sözcükler bir çığlığa dönüşmeden
söylüyorum bunları işte
İşit! Dostlarımdan sakladım düşmanımın bildiği sırları
İşit! Sözcük infilâk etti söz örselendi
İşit! Anlam sırtlan payı oldu kabuk bağladı onulmaz
yaram
Kimdedir karşılığı şimdi bütün bunların?

Neresinden tuttuysam orası elimde kaldı hayatın

Gün doğsa ben gitsem sen düşümde saklı kalsan
Gün doğsa deniz beni beklese dağ beni yurdum beni
Beni dediğim umursamazlığına yenik düştüğüm taşra
Beni dediğim ağıtların yanık sesini taşıran ova
Beni dediğim hüzünlü ve büyüleyici ırmak
Beni dediğim derinlerde gizlenmenin perisi
Beni dediğim kirli sularında yüzen haylaz hayta,
ve kendini usta zanneden tayfa
Beni dediğim dedik kıldıkça mutluluğundan
duyulan tiksinti
Var mıdır karşılığı şimdi bütün bunların?

Neresinden tuttuysam orası elimde kaldı hayatın

Hey! Şaşırmayı unutturan sinsi alışkanlık
Seni farkında olduğumuzda terk eden tanık
Kararlı adımlarıyla üstümüze yürüyen yıkıntı
Tepkisizliği sinirlerimize pranga kılan mülk
Gövdemden çekilmeyi dene istersen bir kez
Gel ve gör o zaman törpülenmiş inançlarımızı
Sağırlaştırılmış kulaklarımızı karaşın dengemizi
Görmeyi bir özür gibi taşıyan gözlerimizi
Çevikliğini dağlarda unutmuş ayaklarımızı
Kendisine bile pusu kurmaktan çekinmeyen hayat

Yok mudur karşılığı şimdi bütün bunların?

Neresinden tuttuysam
elimde, orası
kalmadı
hayatımın...

Tuğrul Asi Balkar

**Josephine** · 01.09.08, 00:12

Vazgeçmeler Ustası

Dünya kirletilmişse,
Üstünüze sıçramış
Bir şey vardır mutlaka.
Benimki aşktan bir leke,
Kazındıkça kendini temize çeken
Gizlice. Sürtündükçe kıvılcımlar saçan
Çakaralmaz renk cümbüşü işte.
Ya sizinki?

Ben vazgeçmeler ustasıyım.
Reddedemem önerinizi,
Paylaşalım elbette:
Lekeniz sizde kalsın,
Ben aşk'ı alırım sadece.

Dünya kirletilmişse,
Üstünüze sıçramış
Bir şey vardır mutlaka.
Benimki iki soluk arasında
Gelip geçen zaman.
Hangisi ölüm hangisi yaşam?
Ya sizinki?

Ben vazgeçmeler ustasıyım.
Yaşadığınız bir ömür değil mi?
Seçimi siz yapsanız, istediğiniz sahneyi seçseniz:
İster ilkincisi olsun ister sonuncusu fark etmez ki,
- Başarımızı arttıracaktır provalardaki performansınız
- Artanıyla yetinirim zaten ben, ilk gösteri için
siz önden buyrunuz lütfen!

Dünya kirletilmişse,
Üstünüze sıçramış
Bir şey vardır mutlaka.
Benimki korkusuz ve kuşkusuz bir aşk,
Başdöndürücü ve anısız,
Fısıldaşmaları dalgınlıklara takılı.
Ya sizinki?

Hâlâ anlamadınız mı?
Demiştim:
Ben vazgeçmeler ustasıyım.
Aşk'ı bana terk etmiştiniz zaten,
Üstü... kalabilir sizde...

Tuğrul Asi Balkar

**Josephine** · 01.09.08, 00:15

Vox Clamantis In Deserto

Nuri'ye

Orada dur ve bekle. dağ orada. deniz orada.
Gökyüzü orada.
Orada duruyorsun kımıltısızlığa gömülü korudağ'ın
Yamacında.
Sil, sil artık gözlüklerinin camını,
Bu
Sis yanıltmasın seni:
Dağların görkemi uzaklaştıkça belirir, yalnızlığın da.
Çantanı aç. çıkar içindeki gökyüzünü.
Gökyüzü yetinmezliğin senin, yetmezliğin.
Eskimezin ve eskimezliğin.
Gökyüzü yorganın olsun.
Yaşamdan ödünç aldığın sevinçle
Paçalarını kıvır, çıplaklığını duyumsamalı saros.
Nasıl unutursun: sen yalnız yaşıyorsun,
Bense
Tanımadığım kendimle.
- Bak samur adası.
Ne deniz çekilir ayaklarının çıplaklığından
Ne çantandan çıkardığın gökyüzün,

Yani biraz çocukluğun:

Dokunulmamış yalnızlık yoktur
Orada dur ve bekle. çocukluğundaki
Kağıttan uçaklarla uçtuğun gök
Dal kırıklarından teknen
Dalgaları aşıyor denizde
Kırılmazlığı öğrenen yüreğin bir de.
Ne derdi annen: gülünü değerli kılan/

Ona harcadığın zaman.

Orada dur ve bekle

Orada dur ve

Yaşamak

Yarın erken gelmez
Tam zamanında, hep

Hazır ol
Denizin dibindeki inciye uzanan eline bak.
Yaşamdan ödünç aldığın sevinç orada
Çıkmayı bekler paylaştıkça

Orada artık dur!ma.

Elma dersem sevinç
Armut dersem yaşamak.

Orada

Dudaklarındaki gülümseyiş sönmesin
Bir yanlış anlaşılmadır yaşamak

Keyifle...

Tuğrul Asi Balkar

**Josephine** · 01.09.08, 00:16

Yeryüzünde Yitirdiğim Bir Yağmur İzi

"Diriyiz. yeryüzüne bırakılmış bir iz.
Yağmurun vuruşkan sesi: kuşdiliyle bir öykü.
Yağmurun kırılgan sesi: teni yanık toprak.
Karşılıklı gülüşür geçer gideriz.

Çentikliyiz. nasıl da aldatılmış. anlaşılmaz
Yeryüzündeki yaşımız. kimden düştük?
Kimin izi... bir unutuşun başlangıcı mı?
Yoksa bir anımsayışın kemendi mi?

Gövdeyiz. yarılınca görülür içimiz.
Görmediniz mi? ustaca hazırlanmış bir yitiriliş.
Özünde dilsizlik olan şu yağmur neden susar?"

Toprağa düşen damla!
Sakın taşma
Ve ömrümüzü sorma:

"Zaten yalanımız kadar ömrümüz"

Tuğrul Asi Balkar

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Tuğrul Asi Balkar Şiirleri	Konudaki Cevap Sayısı 6
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 1019

01.09.08, 00:09	#2 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	O Duru Çocuk Bir Masal Belki O Duru Çocuk Bir Masal Belki O duru çocuksu alnın ölüme yüz sürmez Sır vermez bir gülüşle kıvrılır dudağın İnanma, karanlık geceleri süslemez güzel düşler Bir kent karartılmış mevsimleri yaşarken. Karartılmış mevsimleri yaşarken Bir yıldız kaysa biri olurmuş hani Kaç yıldız kaydı bir bilsen Morartılmış gecelerde düşler kurarken Morartılmış düşler kurarken, otursana Yüzüne dallarının nakışı düşşün. Hep akasyalarla vardi o cocuk, sensiz Şarkılarda unutulmuş bir masal. Bir masal belki, sevdası terkisinde Atını değiştirmiş bir süvariyle giderken. O süvariyle giderken hiç acı duyar mısın Bir yıldız kaysa ya da düşmese, ölümler Beklemiyor artık, bir bıçak saplanmış Gibi yüreğinde, her gün her gece. Her gün her gece acılıyım, söylemiştim O duru çocuk alnına sürmez ölümü Ne karartılmış mevsimlerde Ne morartılmış gecelerde. Sürerse sözüm sürer, masal mı o çocuk şimdi... Ankara - Ekim 2000 Kaynak: Bir Sevinç Depremi, Pervaz Yayınları Tuğrul Asi Balkar

01.09.08, 00:10	#3 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Tunçtan Bir Yalnızlık Tunçtan Bir Yalnızlık İlk o geldi rıhtıma demirlediği umutlarıyla Durdu. artık yaşamaktan yoruldum Diye yanıtladı oğlunu Ufku izledikçe sonsuzluğun çizgileri Yerleşirken alnına Uykusuzluk, soluğunu kesen öksürük nöbetleri ve kan Sığ sularında tekneler yüzdürdüğü kasaba: Bodrum, her insan bir bodrum burada Bir yalnızlık kalesi ve poyraz Poyraz olmalıydı uykularımın son limanı De oğul, kimin ağına takıldı ki Mutluluk, kimin Çekilirken deniz ağlardan. Tunçtan bir yalnızlık kalesi babam Gözleri çakır... Tuğrul Asi Balkar

01.09.08, 00:11	#4 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Tutu Tutu Neresinden tuttuysam orası elimde kaldı hayatın Seyircisi olmayı tercih ederek ömür boyu hapse mahkum ettiğimiz hayat Kurtar seyircilerini bu bedelli yükümlülükten Kurtar çakal pençesinden korkaklık payından Kurtar yenilgilerini yengi gibi gösteren ustalıktan Dilimden dökülen sözcükler bir çığlığa dönüşmeden söylüyorum bunları işte İşit! Dostlarımdan sakladım düşmanımın bildiği sırları İşit! Sözcük infilâk etti söz örselendi İşit! Anlam sırtlan payı oldu kabuk bağladı onulmaz yaram Kimdedir karşılığı şimdi bütün bunların? Neresinden tuttuysam orası elimde kaldı hayatın Gün doğsa ben gitsem sen düşümde saklı kalsan Gün doğsa deniz beni beklese dağ beni yurdum beni Beni dediğim umursamazlığına yenik düştüğüm taşra Beni dediğim ağıtların yanık sesini taşıran ova Beni dediğim hüzünlü ve büyüleyici ırmak Beni dediğim derinlerde gizlenmenin perisi Beni dediğim kirli sularında yüzen haylaz hayta, ve kendini usta zanneden tayfa Beni dediğim dedik kıldıkça mutluluğundan duyulan tiksinti Var mıdır karşılığı şimdi bütün bunların? Neresinden tuttuysam orası elimde kaldı hayatın Hey! Şaşırmayı unutturan sinsi alışkanlık Seni farkında olduğumuzda terk eden tanık Kararlı adımlarıyla üstümüze yürüyen yıkıntı Tepkisizliği sinirlerimize pranga kılan mülk Gövdemden çekilmeyi dene istersen bir kez Gel ve gör o zaman törpülenmiş inançlarımızı Sağırlaştırılmış kulaklarımızı karaşın dengemizi Görmeyi bir özür gibi taşıyan gözlerimizi Çevikliğini dağlarda unutmuş ayaklarımızı Kendisine bile pusu kurmaktan çekinmeyen hayat Yok mudur karşılığı şimdi bütün bunların? Neresinden tuttuysam elimde, orası kalmadı hayatımın... Tuğrul Asi Balkar

01.09.08, 00:12	#5 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Vazgeçmeler Ustası Vazgeçmeler Ustası Dünya kirletilmişse, Üstünüze sıçramış Bir şey vardır mutlaka. Benimki aşktan bir leke, Kazındıkça kendini temize çeken Gizlice. Sürtündükçe kıvılcımlar saçan Çakaralmaz renk cümbüşü işte. Ya sizinki? Ben vazgeçmeler ustasıyım. Reddedemem önerinizi, Paylaşalım elbette: Lekeniz sizde kalsın, Ben aşk'ı alırım sadece. Dünya kirletilmişse, Üstünüze sıçramış Bir şey vardır mutlaka. Benimki iki soluk arasında Gelip geçen zaman. Hangisi ölüm hangisi yaşam? Ya sizinki? Ben vazgeçmeler ustasıyım. Yaşadığınız bir ömür değil mi? Seçimi siz yapsanız, istediğiniz sahneyi seçseniz: İster ilkincisi olsun ister sonuncusu fark etmez ki, - Başarımızı arttıracaktır provalardaki performansınız - Artanıyla yetinirim zaten ben, ilk gösteri için siz önden buyrunuz lütfen! Dünya kirletilmişse, Üstünüze sıçramış Bir şey vardır mutlaka. Benimki korkusuz ve kuşkusuz bir aşk, Başdöndürücü ve anısız, Fısıldaşmaları dalgınlıklara takılı. Ya sizinki? Hâlâ anlamadınız mı? Demiştim: Ben vazgeçmeler ustasıyım. Aşk'ı bana terk etmiştiniz zaten, Üstü... kalabilir sizde... Tuğrul Asi Balkar

01.09.08, 00:15	#6 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Vox Clamantis In Deserto Vox Clamantis In Deserto Nuri'ye Orada dur ve bekle. dağ orada. deniz orada. Gökyüzü orada. Orada duruyorsun kımıltısızlığa gömülü korudağ'ın Yamacında. Sil, sil artık gözlüklerinin camını, Bu Sis yanıltmasın seni: Dağların görkemi uzaklaştıkça belirir, yalnızlığın da. Çantanı aç. çıkar içindeki gökyüzünü. Gökyüzü yetinmezliğin senin, yetmezliğin. Eskimezin ve eskimezliğin. Gökyüzü yorganın olsun. Yaşamdan ödünç aldığın sevinçle Paçalarını kıvır, çıplaklığını duyumsamalı saros. Nasıl unutursun: sen yalnız yaşıyorsun, Bense Tanımadığım kendimle. - Bak samur adası. Ne deniz çekilir ayaklarının çıplaklığından Ne çantandan çıkardığın gökyüzün, Yani biraz çocukluğun: Dokunulmamış yalnızlık yoktur Orada dur ve bekle. çocukluğundaki Kağıttan uçaklarla uçtuğun gök Dal kırıklarından teknen Dalgaları aşıyor denizde Kırılmazlığı öğrenen yüreğin bir de. Ne derdi annen: gülünü değerli kılan/ Ona harcadığın zaman. Orada dur ve bekle Orada dur ve Yaşamak Yarın erken gelmez Tam zamanında, hep Hazır ol Denizin dibindeki inciye uzanan eline bak. Yaşamdan ödünç aldığın sevinç orada Çıkmayı bekler paylaştıkça Orada artık dur!ma. Elma dersem sevinç Armut dersem yaşamak. Orada Dudaklarındaki gülümseyiş sönmesin Bir yanlış anlaşılmadır yaşamak Keyifle... Tuğrul Asi Balkar

01.09.08, 00:16	#7 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Yeryüzünde Yitirdiğim Bir Yağmur İzi Yeryüzünde Yitirdiğim Bir Yağmur İzi "Diriyiz. yeryüzüne bırakılmış bir iz. Yağmurun vuruşkan sesi: kuşdiliyle bir öykü. Yağmurun kırılgan sesi: teni yanık toprak. Karşılıklı gülüşür geçer gideriz. Çentikliyiz. nasıl da aldatılmış. anlaşılmaz Yeryüzündeki yaşımız. kimden düştük? Kimin izi... bir unutuşun başlangıcı mı? Yoksa bir anımsayışın kemendi mi? Gövdeyiz. yarılınca görülür içimiz. Görmediniz mi? ustaca hazırlanmış bir yitiriliş. Özünde dilsizlik olan şu yağmur neden susar?" Toprağa düşen damla! Sakın taşma Ve ömrümüzü sorma: "Zaten yalanımız kadar ömrümüz" Tuğrul Asi Balkar

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	son Mesaj
Tuğrul Tülek Biyografisi - Tuğrul Tülek Hayatı - Tuğrul Tülek Kimdir?	Başak	Tiyatrocuların Hayatı ( Biyografisi )	1	24.02.17 02:49
Semih Tuğrul Biyografisi - Semih Tuğrul Hayatı - Semih Tuğrul Kimdir?	Başak	Türk Sinema Sanatçılarının Hayatı ( Biyografileri )	0	18.02.13 01:14
Tuğrul İsminin Anlamı ve Açıklaması - Tuğrul Adının Anlamı ve Açıklaması - Tuğrul İsm	Kartal	Erkek Bebek İsimleri ( Erkek Bebek Adları )	0	07.12.12 02:53
Tuğrul Bey Biyografisi,Tuğrul Bey Hayatı,Tuğrul Bey Kimdir?	İpek	Diger Ünlülerin Biyografileri	0	30.06.09 23:07
Tuğrul Tanyol Şiirleri	Josephine	Türk Şairlerin Şiirleri	0	31.08.08 23:57