Şinasi Şiirleri Münacat Hak-teala azamet aleminin padişehi La-mekandır olamaz devletinin taht-gehi Hasdır zat-ı ilahisine mülk-i ezeli Bi-hudud anda olan kevkebe-i lemyezeli Eser-i hikmetidir yerle göğün bünyadı Dolu boş cümle yed-i kudretinin icabı İzzet ü şanını takdis kılar cümle melek Eğilir secde eder piş-i celalinde felek Emri vech üzre yer eyler gece gündüz hareket Değişir tazelenir mevsim-i feyz ü bereket Pertev-i rahmetinin lemasıdır ayla güneş Tab-ı hışmından alır alsa cehennem ateş Şerer-i heybet-i ulviyyesidir yıldızlar Anların şulesi gök kubbesini yaldızlar Kimi sabit kimi seyyar be-takdir-i Kadir Tanrı'nın varlığına her biri bürhan-ı münir Varlığın bilme ne hacet küre-i alem ile Yeter isbatına halk ettiği bir zerre bile Göremez zatını mahlukunun adi nazarı Hisseder nurunu amma ki basiret basarı Vahdet-i zatına aklımca şehadet lazım Can ü gönlümle münacat ü ibadet lazım Neşe-i şevk ile âyâtına tapmak dilerim Anla var Hâlik'ıma gayrı ne yapmak dilerim Ey Şinasi içimi havf-ı ilahi dağlar Suretim gerçi güler kalb gözüm kan ağlar Eder isyanıma gönlümde nedamet galebe Neyleyim yüz bulamam ye's ile afvım talebe Ne dedim tövbeler olsun bu da fi'l-i şerdir Benim özrüm günehimden iki kat bed-terdir Nur-ı rahmet niye güldürmeye ruy-ı siyehim Tanrı'nın mağfiretinden de büyük mü günehim Bi-nihaye keremi aleme şamil mi değil Yoksa alemde kulu aleme dahil mi değil Kulunun za'fına nisbet çoğ ise noksanı Ya anın kahrına galib mi değil ihsanı Sehvine oldu sebeb acz-i tabii kulunun Hem odur alem-i manide şefi'i kulunun Beni afvetmeğe fazl-ı ilahisi yeter Sanma hâşâ kerem-i na-mütenahisi biter... Şinasi |