Ömer Faruk Toprak Şiirleri

**Josephine** · 25.08.08, 11:59

Ağır

ilkin onun çocuk gözlerine baktım
yıldızlı bir gök dağlara doğru iniyor
tembel tembel soluyan deniz sakin
karanlıkta beraber yürüdük akşam vakti

titrek bir mum ışığı kadar mahzun
yarısı kapalı bir pencereden geliyor bir türkü
kenara çekilip biraz durduk
eskiden o türküden daha mahzunduk
nasıl çatlarsa dal uçları arzuyla
öyle istekle geçiyor bulutlar
kurumuş ağaç kabukları yaşadım diyor
birden başlıyor ıslak sabahlarıyla günlerimiz
dudaklarımız söğüt yaprakları kadar memnun

geceleyin bir çoban ateşinde dünyamız
yanmaya başlıyor kurumuş otlarıyla
ağlamayı unutuyoruz nar çiçekleriyle beraber
soluk soluğa geçen günlerden haber yok
haber yok denizin kıyısında ay ışığından
baudelaire'le birlikte sakin ol diyoruz kedere
bir düşse gözyaşlarımız sabrın kara taşına
tekrar gün ışığına uzanır yapraklarımız

nasıl yaşarsa bir nilüfer çiçeği sessiz
tenha dağ yamacında öyle duruyor kulübemiz
gözlerimizden atmışız düşmanca yaşları
dimdik ayakta duruyoruz biraz mahzun
insansız kıyıların uzağından geçiyor
karanlıktan bir parça koparan rüzgar
bir kuş kanat çırpsa camlara vuracak
bilirim çiçeğe duracak yamaçta ağaçlar

bir cigara yakıp dalacağım biraz
aynen senin dudaklarını söyler kalbim
hep böyle uzaktan bakmayacağız mutluluğa
dans edeceğiz asfaltında şehirlerimin...

Ömer Faruk Toprak

**Josephine** · 25.08.08, 12:00

Anı

Kimse yok mu diye çağırır bozkırların ortasından
Durur karşımda tutuklular penceresi
Yüreğimi ısırıyor bir acı hani son nefes öncesi
İçime bakar çatlak dudaklar susuzluk tasından

Dede Sultan'ın ağzında kırmızı gül
Bir dizesi Sinop'tan gelmiş bir duvar
Bir dizesi Sivas'ta dama tırmanmış salkımlar
Ağaçtan ağaca sıçrıyor öldü sandığım bülbül

Çekip oturtuyorum otuz yıl öncesini karşıma
Nektar'ın buğulu camındayız ikimiz de
Sait Faik siroz olduğunu bilmiyor daha

Biralar unutulmuş bir öyküye girmişiz
Son çiçeğini bize uzatıyor Mihriban kız
Bir de bakmışız bardaklar boşalmış içmişiz...

Ömer Faruk Toprak

**Josephine** · 25.08.08, 12:01

Ben Affetmem

Her akşam böyle mahzun değilim
Atina'nın kenar mahalle halkı gibi
Kilometrelerce yol yürüyebilir
Barış için tekrar bin mısra yazabilirim
Unutmuyorum isimlerini anılarını
Norveç'teki Danimarka'daki vatanseverlerin
Nasıl affedeyim darağacı kuranları
Özgürlüğü duvar diplerinde kurşuna dizenleri
Yaşamak varken elim elinde göz göze
İşte sarı başakları veren bereketli tarla
Karpuz yüklü mavi boyalı çatanalar
Kolay değil aşkı ve yaşamayı terketmek

Her akşam böyle mahzun değilim
Bir defa ayağa kalkıp konuşmaya başlarsam
Kolay kolay susmaz bu yürek
Kollarını aç göğsünü aç ben geliyorum
Yaşamasını isterim her çocuğumuzun
Ağrıya gözyaşına pişmanlığa rağmen
Barış geliyorsun biliyorum gümüş kanatlarınla
Ekmeği tuza banan memleketimin üstünden
Biraz daha yaklaş yüzünü seçemiyorum
Sana tekrar anlatmalıyım gelecek günleri
Yaşamak ve özgürlük inkar edilmeyecek
Görmeyeceksin artık korkulu rüyalar
Bir akşam üstü karşı karşıya oturup
Her sayfasında kan ve gözyaşı olan
İkinci dünya savaşının kitaplarını okuyacağız

Her akşam böyle mahzun değilim
Yaşamış bir türkü gibi dudaklarda
Özgürlüğe dair söylenen mısralar
Her birinin çehresini hatırlıyorum
Cepheden dönen başı sargılı asker
Boşuna sual edecek kız kardeşlerini
Bütün aşinaları alıp götürmüşler
Bomboş Atina'nın elektriksiz caddeleri
Bedbin değilim bütün bunlara rağmen
Ben Türkiyeli demokrat şair
Ben ağaç biçen yük taşıyan kazma sallayanların
yaşamak hakkı ve emekleri adına konuşuyorum
Ben geleceğe inanmış vatanseverlerin kardeşi...

Ömer Faruk Toprak

**Josephine** · 25.08.08, 12:02

Gözyaşından Bir Sonnet

Biraz temmuz sıcağından al saat sekiz kırk beş
Bu siyah zeytin az tuzlu ondan da tat
Rıhtıma vuran şu mavi denizi gözlerinde yaşat
Görmüyorsun kır çiçekleri atıyor sana güneş

Ekmekler daha fırında az sonra ellerin yanacak
Gökyüzünden biraz temmuz kırmızısı al vaktin çok az
Hain faşistler gülümsedi beş dakika sürmez bu son yaz
Bulutlar gözlerine doldu işte kapandı kapanacak

Güpegündüz zifiri karanlık gidiyor tren
Sırtüstü seyrettiğin pencereler saat dokuz buçuk
Seni düşündükçe içime yağmur yağıyor incecikten

Artık bitti dilsiz bir acı akıyor iki yanımdan
Kapıyı açtı bana saçları ıslak senin altın çocuk
Getirdi gözlerime görmediğim fotoğraflarından

Dağların ak sabahında elimi silaha attım
Soğuk zifiri karanlıkta kıvılcımlar saçarak
Hızla tırmanacağım patikayı sönen ateşleri yakarak
Çoban yıldızını gördüm usulca pusuya yattım

Hey yirminci yüzyıl ilk yıldırımlar seninle çaktı
Devrimler bayraklar alev saçan kitaplar getirdin bize
Küçücük mutlulukları birleştirdin bıraktın gözlerimize
Bir sabah dersin ki kırmızı güneş camlardan baktı

Geleceksin biliyorum sıcak müthiş bir rüzgarla
Atacaksın kalabalıklara gelincikleri papatyaları
Kahkahalarla güleceksin fidel’inki gibi bir sakalla

Sordun bana işte yanıt yenilgiyi yaşamından silersen
Ölüm bir akşam soğuk ay ışığıyla gelse de aldırma
Serçe titremesi değil bahar şarkıları gelmeli yürekten...

Ömer Faruk Toprak

**Josephine** · 25.08.08, 12:03

Haliç

Orada kavun kabukları gibi
kurumuş ve çatlamıştır kayıklar
atılmış karpuz dilimleri
tenteneli sandallara çarpar

Kıyıda
katran ve zift kokusu içinde
Kasımpaşa'nın uzun yüzlü delikanlıları
bütün gün
kızaklardaki gemileri boyamaktadır

Bahardan sonra
odun ve kömür yüklü çatanalar
Bulgar limanlarından
memnun ve kedersiz girerler
bir gece yarısı Haliç'ten içeri.
O zaman Pavli'nin meyhanesinde
dile gelir
kaç gündür saklanan arzular
bir yumrukta söylenir
beş kırk dokuzluk
iki doksan altılık rakı

Gece yarısından sonra Haliç'te deniz kımıldamaz
fenerlerini akşamdan yakmış gemiler
ölü bir gecenin ortasında
sessiz durur
Anlatılanlar bitmiş
söylenecek bir şey kalmamıştır
Güverteye uzanan tayfalar
aşina denize
ve yıldızlara karşıdır.
Tenteneli kayıklar
çekilmiş kumsala
sönmüş ateşlerin kızıllığında
ıslak ve aşınmış halatları farkedilir.
Kara Ahmed'de güneş doğarken
müteselli olmuş insanlar
denize karşı yüzlerini yıkar
ve ötede
Marmara'ya dökülen balıkların
hikayesini anlatır Çengel Halil

Gün yükselirken başlamıştır
dünyanın en tatlı meyvesi çalışmak
çuval çuval Rumeli kömürü
tozdan kararmış insanların sırtlarında
sahile taşınır.

Günlerden sonra
bir sabah karanlıkta
hiç tanıdık kimseleri yokmuş gibi sessiz
ve mendil sallanmadan
çıkarlar Haliç'ten
lakin kalplerde hudutsuz bir sevincin
titrek fakat hüzün vermeyen
kanat sesleri içinde
dert görmemiş adamlar gibi
bir türkü söylerler
direklerden denize...

Ömer Faruk Toprak

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Ömer Faruk Toprak Şiirleri	Konudaki Cevap Sayısı 4
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 1599

25.08.08, 12:00	#2 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Anı Anı Kimse yok mu diye çağırır bozkırların ortasından Durur karşımda tutuklular penceresi Yüreğimi ısırıyor bir acı hani son nefes öncesi İçime bakar çatlak dudaklar susuzluk tasından Dede Sultan'ın ağzında kırmızı gül Bir dizesi Sinop'tan gelmiş bir duvar Bir dizesi Sivas'ta dama tırmanmış salkımlar Ağaçtan ağaca sıçrıyor öldü sandığım bülbül Çekip oturtuyorum otuz yıl öncesini karşıma Nektar'ın buğulu camındayız ikimiz de Sait Faik siroz olduğunu bilmiyor daha Biralar unutulmuş bir öyküye girmişiz Son çiçeğini bize uzatıyor Mihriban kız Bir de bakmışız bardaklar boşalmış içmişiz... Ömer Faruk Toprak

25.08.08, 12:01	#3 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Ben Affetmem Ben Affetmem Her akşam böyle mahzun değilim Atina'nın kenar mahalle halkı gibi Kilometrelerce yol yürüyebilir Barış için tekrar bin mısra yazabilirim Unutmuyorum isimlerini anılarını Norveç'teki Danimarka'daki vatanseverlerin Nasıl affedeyim darağacı kuranları Özgürlüğü duvar diplerinde kurşuna dizenleri Yaşamak varken elim elinde göz göze İşte sarı başakları veren bereketli tarla Karpuz yüklü mavi boyalı çatanalar Kolay değil aşkı ve yaşamayı terketmek Her akşam böyle mahzun değilim Bir defa ayağa kalkıp konuşmaya başlarsam Kolay kolay susmaz bu yürek Kollarını aç göğsünü aç ben geliyorum Yaşamasını isterim her çocuğumuzun Ağrıya gözyaşına pişmanlığa rağmen Barış geliyorsun biliyorum gümüş kanatlarınla Ekmeği tuza banan memleketimin üstünden Biraz daha yaklaş yüzünü seçemiyorum Sana tekrar anlatmalıyım gelecek günleri Yaşamak ve özgürlük inkar edilmeyecek Görmeyeceksin artık korkulu rüyalar Bir akşam üstü karşı karşıya oturup Her sayfasında kan ve gözyaşı olan İkinci dünya savaşının kitaplarını okuyacağız Her akşam böyle mahzun değilim Yaşamış bir türkü gibi dudaklarda Özgürlüğe dair söylenen mısralar Her birinin çehresini hatırlıyorum Cepheden dönen başı sargılı asker Boşuna sual edecek kız kardeşlerini Bütün aşinaları alıp götürmüşler Bomboş Atina'nın elektriksiz caddeleri Bedbin değilim bütün bunlara rağmen Ben Türkiyeli demokrat şair Ben ağaç biçen yük taşıyan kazma sallayanların yaşamak hakkı ve emekleri adına konuşuyorum Ben geleceğe inanmış vatanseverlerin kardeşi... Ömer Faruk Toprak

25.08.08, 12:02	#4 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Gözyaşından Bir Sonnet Gözyaşından Bir Sonnet Biraz temmuz sıcağından al saat sekiz kırk beş Bu siyah zeytin az tuzlu ondan da tat Rıhtıma vuran şu mavi denizi gözlerinde yaşat Görmüyorsun kır çiçekleri atıyor sana güneş Ekmekler daha fırında az sonra ellerin yanacak Gökyüzünden biraz temmuz kırmızısı al vaktin çok az Hain faşistler gülümsedi beş dakika sürmez bu son yaz Bulutlar gözlerine doldu işte kapandı kapanacak Güpegündüz zifiri karanlık gidiyor tren Sırtüstü seyrettiğin pencereler saat dokuz buçuk Seni düşündükçe içime yağmur yağıyor incecikten Artık bitti dilsiz bir acı akıyor iki yanımdan Kapıyı açtı bana saçları ıslak senin altın çocuk Getirdi gözlerime görmediğim fotoğraflarından Dağların ak sabahında elimi silaha attım Soğuk zifiri karanlıkta kıvılcımlar saçarak Hızla tırmanacağım patikayı sönen ateşleri yakarak Çoban yıldızını gördüm usulca pusuya yattım Hey yirminci yüzyıl ilk yıldırımlar seninle çaktı Devrimler bayraklar alev saçan kitaplar getirdin bize Küçücük mutlulukları birleştirdin bıraktın gözlerimize Bir sabah dersin ki kırmızı güneş camlardan baktı Geleceksin biliyorum sıcak müthiş bir rüzgarla Atacaksın kalabalıklara gelincikleri papatyaları Kahkahalarla güleceksin fidel’inki gibi bir sakalla Sordun bana işte yanıt yenilgiyi yaşamından silersen Ölüm bir akşam soğuk ay ışığıyla gelse de aldırma Serçe titremesi değil bahar şarkıları gelmeli yürekten... Ömer Faruk Toprak

25.08.08, 12:03	#5 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Haliç Haliç Orada kavun kabukları gibi kurumuş ve çatlamıştır kayıklar atılmış karpuz dilimleri tenteneli sandallara çarpar Kıyıda katran ve zift kokusu içinde Kasımpaşa'nın uzun yüzlü delikanlıları bütün gün kızaklardaki gemileri boyamaktadır Bahardan sonra odun ve kömür yüklü çatanalar Bulgar limanlarından memnun ve kedersiz girerler bir gece yarısı Haliç'ten içeri. O zaman Pavli'nin meyhanesinde dile gelir kaç gündür saklanan arzular bir yumrukta söylenir beş kırk dokuzluk iki doksan altılık rakı Gece yarısından sonra Haliç'te deniz kımıldamaz fenerlerini akşamdan yakmış gemiler ölü bir gecenin ortasında sessiz durur Anlatılanlar bitmiş söylenecek bir şey kalmamıştır Güverteye uzanan tayfalar aşina denize ve yıldızlara karşıdır. Tenteneli kayıklar çekilmiş kumsala sönmüş ateşlerin kızıllığında ıslak ve aşınmış halatları farkedilir. Kara Ahmed'de güneş doğarken müteselli olmuş insanlar denize karşı yüzlerini yıkar ve ötede Marmara'ya dökülen balıkların hikayesini anlatır Çengel Halil Gün yükselirken başlamıştır dünyanın en tatlı meyvesi çalışmak çuval çuval Rumeli kömürü tozdan kararmış insanların sırtlarında sahile taşınır. Günlerden sonra bir sabah karanlıkta hiç tanıdık kimseleri yokmuş gibi sessiz ve mendil sallanmadan çıkarlar Haliç'ten lakin kalplerde hudutsuz bir sevincin titrek fakat hüzün vermeyen kanat sesleri içinde dert görmemiş adamlar gibi bir türkü söylerler direklerden denize... Ömer Faruk Toprak

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	son Mesaj
Dr.Ömer Faruk Meriç İlköğretim Okulu Manisa - Manisa Dr.Ömer Faruk Meriç İlköğretim O	Pelince	Anaokulu - İlköğretim	0	10.05.13 16:00
Ömer Faruk Sorak Biyografisi - Ömer Faruk Sorak Hayatı - Ömer Faruk Sorak Kimdir?	Okyanus	Diger Ünlülerin Biyografileri	0	12.04.13 11:43
Ömer Faruk Tekbilek Biyografisi - Ömer Faruk Tekbilek Hayatı - Ömer Faruk Tekbilek	Başak	Özgün Müzik Şarkıcılarının Hayatları ( Biyografileri )	0	04.08.11 10:25
Ömer Faruk Toprak Biyografisi,Ömer Faruk Toprak Hayatı	Sude	Şairlerin Hayatı ( Biyografileri )	0	17.06.09 17:20
Ömer Faruk Yaldızkaya Biyografisi,Ömer Faruk Yaldızkaya Hayatı	Sude	Diger Ünlülerin Biyografileri	0	17.06.09 17:18