İdris-i Muhtefi Şiirleri İşbu Deme Erince İşbu deme erince Üç kez doğdum aneden Nice yavru uçurdum Nice aşiyaneden Dört doğurdum anamı Hamil oldum babadan Babam dokuz ayaklı Anlama efsaneden On tayaya emzirdim İki yüzlü bir çocuk Kara libas giydirdim Gösterdim kaşaneden Kafdağını arkama Yüklendim etme aceb Bahr-i muhiti içtim Kanmadım amma neden Altmış arşın menare Çıktım anın üstüne Çağıruban cihanı Doldurdum efsaneden Yüz tınaplı bir çadır Diktirdim siper için Ana tuttum yüzümü Doldum ol kar-haneden Fir'avn ile görüşüp Biraz nasihat ettim Dedi sözün tutmazam Dönmezem Hamaneden Yedi başlı bir yılan Gördüm ki hakim olmuş Süreti hayvan değil Bilmezem amma neden Ak sakallı bir avret Düştü benim peşime Zinet etmiş kendine Lü'lü'i dürdaneden Yetmiş iki dillice Düdük aldım çarşıdan Çaldım ağır sadasın Geçti asumaneden Bir top attım maşrıktan Geldi düştü mağrıba Bu bir rengin rumuzdur Anlama efsaneden Bir mektebe uğradım Kuş dilini okurlar Sivri sinek halife Hocası pervaneden Alaim-i semayı Olta edip sarkıttım Bin bıyıklı bir balık Çıkardım deryaneden Gördüm Nuh'un gemisin Girdim anın içine Buldum anda necatı Korkmadım tüneden Senin "İdris" hakikat Bu rumuzat sözlerin Anladı insan olan Bilmedi hayvaneden... İdris-i Muhtefi |