Hüseyin Yurttaş Şiirleri

**Josephine** · 20.08.08, 08:09

Anlat

Kuş ağzıyla anlat o masalları
O masal çocuklarına
Sesine imbatı kat
Göz göz nilüferler açsın gözlerinde
Akşam, sefalar getirsin
Ocakta alevden yazılar
Gaibi oku!

Seni susmak karanlık olur
İhanet kadar puslu
O yürek ansızın soğur
Enlemleri boylamlar boyunca
Bir çığlık yayılır ki
Kutuplardan duyulur

Kuş ağzıyla anlat o masalları
O masal çocuklarına
Düşleri benzesin yaşamın güzellikleriyle
Özlerine özlemler sinsin
Bu ıssız geceyi kuşat
Şafağı doku

Kuş ağzıyla anlat o masalları
O masal çocuklarına...

Hüseyin Yurttaş

**Josephine** · 20.08.08, 08:11

Aşka Bahar Yetmez

Kırlarda uçtuğumuz o ilk mevsim
Dalgalanan yeşil otlar, ekinler
Rüzgâr kaçırıyor seni
Ardından koşan kelebeğim
Kaç gün ki şu küçük ömrüm
Anlıyorum
Aşka bahar yetmez

Leylaklar öyle usul öyle deli mor
Kuytu bahçelerimde yine
Bir şarkı fışkırıyor pencerelerden
Bir perde benim için aralanıyor
İçimdeki küheylan kişnese de adımlarım ürkek
Yürüdüğüm yolları dal basmış
Oysa biliyorum
Aşka bahar yetmez

Bülbüller çağırıyor çiyli şafağı
Usulca öpüyor gökyüzünü
Toprağın nemli dudağı
Tomurcuk açımı gülümsüyoruz
Bütün güller yediveren olsa da
Usulca solduklarını görüyorum
Aşka bahar yetmez

Ben bir delice şahanım
Uçsam, kanatlarım pervane
Dönerim bulutların arasında
Güneşin kamaştığı yerde
Keskindir, aldanmaz gözlerim
Uzaktan seçerim yalnızları
Yüreğin çoraksa boşuna bekleme
Yeşilime koş, karış bana
Aşka bahar yetmez

O ırmak kiminle konuşur
Eski sevdaların yatağında
Uyurken büyük uykusunu
Kim dağıtır bulutlarını
Kim siler gözlerinin pusunu
Can usuldan akan o sudur
Bulur bir gün okyanusunu
Aşka bahar yetmez

Gecikmiş yolcular adına
Yana yana geliyorum
Tut elimden çek beni
İçimin kuytularında açan o çiçek
O çiçek, öldürecek beni
Son bir yağmur yağsa da
Baharımız uzasa da
Güz yelleri kavurur tomurcukları
Aşka bahar yetmez...

Hüseyin Yurttaş

**Josephine** · 20.08.08, 08:15

Bursa Düşleri

1.
Gözlerimin derin karanlığında
Birden senin aydınlığın
Birden bursa şehri
Bursa şehrinde yeşil
Kuytusunda aşkımızın büyüdüğü bahçe
Rüzgârın salladığı beşik
Havada çiçek tozları
Denizler gibi karşılıyor seni
Uçsuz bucaksız göğsüm
Rüzgâra karışıyor terimiz
Yüreklerimiz ifil ifil
Ölümü unutturan bir çağrı
Nilüferlerin ışıltısında
İçime ağan gökkuşağı
Bir taç oluyor başında
Boynunda o ince fiyonk: aşk bağı

2.

Bursa'yı döşesem aşkımıza
Çayır çimen yeşerir
Uludağ peydahlanır birden
Kıskanç, eskil bir tanrı gibi
Şimşeklerini salar üstümüze
Yıldırımlar yağdırır
Bir kaya gibi
Bir ağaç kovuğu
Kundağımız olur
Kumru sesleri arasından
Sarı safran bir ışıkla sızan
Geçmişin o hüzün demeti
Belki bir mektup
Ürkek satırlarla seslenir
İmza yerinde dudak izi
Oyalı perdenin ardında
Bir çift ürkek göz
Kaldırımlarda ayak sesim
Usulca süzüldüğüm kapı aralığı
Göğsümde çırpınan deli kuş
Köpürüp taşan tenin

3.

Aynaların arka yüzünde
Karlı geceler
Güneşli sabahlar gibi geride bıraktığımız
Gençliğimiz
Lodosla savrulan biz miyiz
Yani ikimiz
Ve gölgeli aydınlığı
Kırılgan yüreklerimizin
Kuşların yere indiği bu kış günü
Tophane'de
Sıcak bakışlı iki pencere
Öyle dursa
Belki yalnızlığımızı silip atar
"Bursa'da zaman"
Ve bursa
Ellerimizin sıcak buluşmasında
O acemi telaş
Yine de kar düşer düşüncemize
Hüzün sızar
Ne kadar gün vursa
Yamaçlara tutunan sis
Neyi örtüyorsa
İşte o
Yaşanmış öyküler tüllerin ardında
Mor kâküllü akşam
İnce buğulu sabahsa
Dingin bir sessizliğin üstüne kapanmış kubbeler
Çocuk yüzlü ihtiyar evlerden
Duman duman yükselen
Mutluluk kadar
Kahırsa

4.

Kapalıçarşı'ya sinmiş doğu'nun gizemi
Bir dantel ayrıntısı
Çatılarda ötüşe öpüşe yaşayan güvercinler
Görmüş geçirmiş bir şehirden
Geleceğe bırakılan bir güldür
İnkaya çınarının dallarında savrulan
Sana dokunsam
Elimde ipek izi

5.

Bizanslı bir duvar
Osmanlı bir çınar
Dağların etekleri tutuşmuş
Yanar ha yanar
Sebillerde su
Ocaklarda kül
Say ki bir yürektir
Yarası derin
Kanar ha kanar

6.

Senin esintinle esriyorum
Yüzümde yağmur izleri
İçdenizlerim dalgalanıyor
Düşlerim tamyol ileri
Uykunu bölen dokunuşlarımda
Tenini tutuşturan kıvılcım
Nazında ürkek bir yalnızlık
Üstümüzde karanlığın gözleri
Dağılsın bungun bulutlar
Güneş konuşsun gök karmaşsın
Dursun iç çekişi damlaların
Mavi yollar bulalım aşkımıza...

Hüseyin Yurttaş

**Josephine** · 20.08.08, 08:16

Buz Mavisi

Sisleri geçtim geliyorum
Hüznü sil,
ebruli günü ağart
Yerle göğün öpüştüğü
Buz mavisine yaz beni
Kurusun kirpiğindeki son damla
Dinlensin yorgun gözlerin
Kış yolları bitti,
yönüm sanadır
Ucu görünen aydınlık
Siliyor dağlarımın karanlığını
Yanan yüzüne değen
kuzey serinliğiyim
O uzun gecelerde özlediğin
Uzak sesim kapının önünde işte
Atılsan var ya,
kollarım birden deniz
Birden göğsümde çılgın dalgalar
Artık seninleyim
Ateşlerden atladım,
sulardan sektim
Savrulan kül söylesin yangınımı
Buzullarda uzayan gölgem
Sana uzanan elimdi benim
Geçmişe dönmek yok artık
Adlarımızı bile değiştirelim
Sevgiyle yoğrulsun sevincimiz
Gökkuşağıdır önümüzde açılan
Hadi,
altından geçelim...

Hüseyin Yurttaş

**Josephine** · 20.08.08, 08:18

Ebruli

Sen geçtin
Duruldu şiirim
Şimdi hasretin ince yeli
Ölümseyen yüzünde o solgun
Irmağın

Sönmüş kır ateşleri
Savrulan kül, neyi söyler
Zaman, kırgın düşlerle yaralı
Aşkın kayıp baharında
Kış izleri

Önünden geçtiğimiz aynalar
Gizlese de karanlığımızı
Yollarımız karla kaplı
Sessizlik sınır tanımıyor

Mavi bir damar
Usulca mora eğiliyor

Sonra her şey ebruli...

Hüseyin Yurttaş

**Josephine** · 20.08.08, 08:19

Erken Ölüye Mektup

Silinmiş izlerin geçtiğin bütün yollardan
Ardından bıraktığın anılar gittikçe flu
Ne güneşin görünüyor ortalıkta ne yağmur kokusu havada
Şimdi her şey gecede sinsi yağan karla örtülü

Bizi sorma soğudu birden içimizin kuytuları
Ağzımızda kaldı ağıtlarımızın tortusu
Bırakıp denizleri çekildik kış karanlıklarına
Issızlığımıza düşen hep o bir damla su

Yanılgılarımız yanık izleri gibi bedenlerimizde
Bir bir kayıyor avuçlarımızdan sevgi yumağı yürekler
Dünle yarın farklı elbet, ama bugün hep aynı
Erişemediğimiz uçurumlarda soldu çiçekler

Bir muska gibi gizli gizli taşıyoruz seni
Tenimizin sıcaklığına karışmış öyle saklısın
Bu dünya bildiğin gibi değil bizi de öldürecek
Erken ölmekte galiba çok haklısın...

Hüseyin Yurttaş

**Josephine** · 20.08.08, 08:21

Geride Kalan

O tren gitti
Ben kaldım
Bir güz yaprağıydı hüzün
Döne döne
İndi önüme

Yerde ezik bir karanfil
Gözlerimde son gülüşün
Ve belki hâlâ sallanan elin

O tren gitti
Ipıssız kaldım
Yaslandığım ağaç gövdesi
Nasıl anlasın beni?

Gittikçe daha uzaksın
Ses yok kulak dayadığım raylarda
Kim duyacak içimde kopan çığlığı
Kim görecek beni
Kör karanlığında gecenin?

Gökte akan bulut
Varır mı senin gittiğin topraklara
Benden sana taşır mı bu yağmuru?

Rüzgara bıraktım kendimi
Sürüklenip gidiyorum
Bir şiir seni fısıldıyor
Boşluğa düşüyor adımlarım
Sigaram söndü ateşim yok
Meyhaneler çoktan kapanmış
Kendime çekilsem
Limanım belirsiz
Pusulam kayıp

O tren gitti
Ben kaldım
Bir güz yaprağıydı hüzün
Döne döne
İndi önüme...

Hüseyin Yurttaş

**Josephine** · 20.08.08, 08:22

Kıyı Çocukları

İki çakıl gibi
Işıl ışıl baktık dünyaya
Biz o kıyıdan
Işıklar oynaşırdı içimizde
Maviydi gülüşümüz bile

Düşlerdi sığınağımız
O yıkık kale duvarı
Suların yaladığı kayalar
Hep kuytuları yoklardık
Bize masallar anlatırdı deniz
Geceler boyu
Onu dinleyen uysal çocuklardık

Bizim için doğuyor sanırdık güneş
Bizim için esiyor rüzgar
Ve yeryüzünde sevgi
Bizim için var
En amansız karanlığımızda
Yakamoz yansımaları
Sevgimizi fısıldardı yorgun dalgalar...

O kıyı nasıl da sessiz şimdi
Rüzgarın savurduğu öykümüz
Yamaçlarda paramparça
Baksak görünür mü hayalimiz?

Hüseyin Yurttaş

**Josephine** · 20.08.08, 08:24

Kod Adı: Mansur

Bu şehir
Artık kirletilmiştir
Yağmur kılıçlarıyla kesilen caddelerde
Ay bıçaklarının yansıması
Yalnızlığın kırbaç izleri bedeninde
Yorgun siluetin bulanık sularda

Bu şehir
Artık kirletilmiştir
Tıpkı senin gençliğin gibi
Hücrelerde
Küflenen bir geçmiştir artık
Onulmaz yıkıntılar içinde
Küskün bir güneş gbi batmak
Kendi dağlarının ardında
Sonra fırlayıp gitmek kozandan
O korkunç çatlamayla

Şimdi hangi kimliğinle dolaşacaksın
Bu kişiliksiz şehirde
Sürüp giderken bu dişağrısı geceler
Bu kasvet
Bu kuşku
Bütün yolların bittiği yerde

"İnsin kara perdeleri çağın, insin
Ki bu zulmü gizleyebilsin"
Desen ne çıkar
Gönlü görklü sesi kırık halkın
Sana kör, sana sağır, sana dilsiz
Nice gül diksen yollarına
Seni gördükçe yön değiştirir

O dalga dalga kadını geçsen
Sonra yorgun bir ölümle
Serilsen karşı kumsala
Sulara düşmüş bir karanfil kadar mutsuz
Ve kızıl
Bir nokta olarak kalsan orda

Ağıtın dudaklarda

Kod adı: mansur
Bir hallaç gibi yağmurlu sokaklarda...

Hüseyin Yurttaş

**Josephine** · 20.08.08, 08:25

Öpüldünüz Efendim

Buzul günlerinin çözüldüğü mevsimdi
Şiirler gibi akıyordu ırmaklar
Çekildi iğreti yollar ayaklarımızın altından
Saat izmir sularıydı, öpüldünüz efendim

Herkes bir başınaydı, nedense biz ikimizdik
Sokaklar yalın ışıklarla yıkanıyordu
Özlemin kabarmış köpüğü yüreklerimizde
Saat izmir sularıydı, öpüldünüz efendim

Sözcükler nereye kaçmışlardı öyle
Neden susmalarla doluydu o uzun yürüyüşümüz
Şehir mi ıssızdı, biz mi kimsesizdik
Saat izmir sularıydı, öpüldünüz efendim

Kanlı yaşantıları tanımıştık, sınanmıştı sevgimiz
Eksik değildi yine de içimizden bulutları
Kendi dallarımızı savurup kıran fırtınaların
Saat izmir sularıydı, öpüldünüz efendim

Kırgındı ömürlerimiz hiçbir şeyi değiştiremediğimizden
İçten içe yaşadığımız pişmanlıklarla
Kaç baharın gülü solmuştu yüreklerimizde
Saat izmir sularıydı, öpüldünüz efendim...

Hüseyin Yurttaş

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Hüseyin Yurttaş Şiirleri	Konudaki Cevap Sayısı 12
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 2210

20.08.08, 08:11	#2 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Aşka Bahar Yetmez Aşka Bahar Yetmez Kırlarda uçtuğumuz o ilk mevsim Dalgalanan yeşil otlar, ekinler Rüzgâr kaçırıyor seni Ardından koşan kelebeğim Kaç gün ki şu küçük ömrüm Anlıyorum Aşka bahar yetmez Leylaklar öyle usul öyle deli mor Kuytu bahçelerimde yine Bir şarkı fışkırıyor pencerelerden Bir perde benim için aralanıyor İçimdeki küheylan kişnese de adımlarım ürkek Yürüdüğüm yolları dal basmış Oysa biliyorum Aşka bahar yetmez Bülbüller çağırıyor çiyli şafağı Usulca öpüyor gökyüzünü Toprağın nemli dudağı Tomurcuk açımı gülümsüyoruz Bütün güller yediveren olsa da Usulca solduklarını görüyorum Aşka bahar yetmez Ben bir delice şahanım Uçsam, kanatlarım pervane Dönerim bulutların arasında Güneşin kamaştığı yerde Keskindir, aldanmaz gözlerim Uzaktan seçerim yalnızları Yüreğin çoraksa boşuna bekleme Yeşilime koş, karış bana Aşka bahar yetmez O ırmak kiminle konuşur Eski sevdaların yatağında Uyurken büyük uykusunu Kim dağıtır bulutlarını Kim siler gözlerinin pusunu Can usuldan akan o sudur Bulur bir gün okyanusunu Aşka bahar yetmez Gecikmiş yolcular adına Yana yana geliyorum Tut elimden çek beni İçimin kuytularında açan o çiçek O çiçek, öldürecek beni Son bir yağmur yağsa da Baharımız uzasa da Güz yelleri kavurur tomurcukları Aşka bahar yetmez... Hüseyin Yurttaş

20.08.08, 08:15	#3 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Bursa Düşleri Bursa Düşleri 1. Gözlerimin derin karanlığında Birden senin aydınlığın Birden bursa şehri Bursa şehrinde yeşil Kuytusunda aşkımızın büyüdüğü bahçe Rüzgârın salladığı beşik Havada çiçek tozları Denizler gibi karşılıyor seni Uçsuz bucaksız göğsüm Rüzgâra karışıyor terimiz Yüreklerimiz ifil ifil Ölümü unutturan bir çağrı Nilüferlerin ışıltısında İçime ağan gökkuşağı Bir taç oluyor başında Boynunda o ince fiyonk: aşk bağı 2. Bursa'yı döşesem aşkımıza Çayır çimen yeşerir Uludağ peydahlanır birden Kıskanç, eskil bir tanrı gibi Şimşeklerini salar üstümüze Yıldırımlar yağdırır Bir kaya gibi Bir ağaç kovuğu Kundağımız olur Kumru sesleri arasından Sarı safran bir ışıkla sızan Geçmişin o hüzün demeti Belki bir mektup Ürkek satırlarla seslenir İmza yerinde dudak izi Oyalı perdenin ardında Bir çift ürkek göz Kaldırımlarda ayak sesim Usulca süzüldüğüm kapı aralığı Göğsümde çırpınan deli kuş Köpürüp taşan tenin 3. Aynaların arka yüzünde Karlı geceler Güneşli sabahlar gibi geride bıraktığımız Gençliğimiz Lodosla savrulan biz miyiz Yani ikimiz Ve gölgeli aydınlığı Kırılgan yüreklerimizin Kuşların yere indiği bu kış günü Tophane'de Sıcak bakışlı iki pencere Öyle dursa Belki yalnızlığımızı silip atar "Bursa'da zaman" Ve bursa Ellerimizin sıcak buluşmasında O acemi telaş Yine de kar düşer düşüncemize Hüzün sızar Ne kadar gün vursa Yamaçlara tutunan sis Neyi örtüyorsa İşte o Yaşanmış öyküler tüllerin ardında Mor kâküllü akşam İnce buğulu sabahsa Dingin bir sessizliğin üstüne kapanmış kubbeler Çocuk yüzlü ihtiyar evlerden Duman duman yükselen Mutluluk kadar Kahırsa 4. Kapalıçarşı'ya sinmiş doğu'nun gizemi Bir dantel ayrıntısı Çatılarda ötüşe öpüşe yaşayan güvercinler Görmüş geçirmiş bir şehirden Geleceğe bırakılan bir güldür İnkaya çınarının dallarında savrulan Sana dokunsam Elimde ipek izi 5. Bizanslı bir duvar Osmanlı bir çınar Dağların etekleri tutuşmuş Yanar ha yanar Sebillerde su Ocaklarda kül Say ki bir yürektir Yarası derin Kanar ha kanar 6. Senin esintinle esriyorum Yüzümde yağmur izleri İçdenizlerim dalgalanıyor Düşlerim tamyol ileri Uykunu bölen dokunuşlarımda Tenini tutuşturan kıvılcım Nazında ürkek bir yalnızlık Üstümüzde karanlığın gözleri Dağılsın bungun bulutlar Güneş konuşsun gök karmaşsın Dursun iç çekişi damlaların Mavi yollar bulalım aşkımıza... Hüseyin Yurttaş

20.08.08, 08:16	#4 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Buz Mavisi Buz Mavisi Sisleri geçtim geliyorum Hüznü sil, ebruli günü ağart Yerle göğün öpüştüğü Buz mavisine yaz beni Kurusun kirpiğindeki son damla Dinlensin yorgun gözlerin Kış yolları bitti, yönüm sanadır Ucu görünen aydınlık Siliyor dağlarımın karanlığını Yanan yüzüne değen kuzey serinliğiyim O uzun gecelerde özlediğin Uzak sesim kapının önünde işte Atılsan var ya, kollarım birden deniz Birden göğsümde çılgın dalgalar Artık seninleyim Ateşlerden atladım, sulardan sektim Savrulan kül söylesin yangınımı Buzullarda uzayan gölgem Sana uzanan elimdi benim Geçmişe dönmek yok artık Adlarımızı bile değiştirelim Sevgiyle yoğrulsun sevincimiz Gökkuşağıdır önümüzde açılan Hadi, altından geçelim... Hüseyin Yurttaş

20.08.08, 08:18	#5 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Ebruli Ebruli Sen geçtin Duruldu şiirim Şimdi hasretin ince yeli Ölümseyen yüzünde o solgun Irmağın Sönmüş kır ateşleri Savrulan kül, neyi söyler Zaman, kırgın düşlerle yaralı Aşkın kayıp baharında Kış izleri Önünden geçtiğimiz aynalar Gizlese de karanlığımızı Yollarımız karla kaplı Sessizlik sınır tanımıyor Mavi bir damar Usulca mora eğiliyor Sonra her şey ebruli... Hüseyin Yurttaş

20.08.08, 08:19	#6 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Erken Ölüye Mektup Erken Ölüye Mektup Silinmiş izlerin geçtiğin bütün yollardan Ardından bıraktığın anılar gittikçe flu Ne güneşin görünüyor ortalıkta ne yağmur kokusu havada Şimdi her şey gecede sinsi yağan karla örtülü Bizi sorma soğudu birden içimizin kuytuları Ağzımızda kaldı ağıtlarımızın tortusu Bırakıp denizleri çekildik kış karanlıklarına Issızlığımıza düşen hep o bir damla su Yanılgılarımız yanık izleri gibi bedenlerimizde Bir bir kayıyor avuçlarımızdan sevgi yumağı yürekler Dünle yarın farklı elbet, ama bugün hep aynı Erişemediğimiz uçurumlarda soldu çiçekler Bir muska gibi gizli gizli taşıyoruz seni Tenimizin sıcaklığına karışmış öyle saklısın Bu dünya bildiğin gibi değil bizi de öldürecek Erken ölmekte galiba çok haklısın... Hüseyin Yurttaş

20.08.08, 08:21	#7 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Geride Kalan Geride Kalan O tren gitti Ben kaldım Bir güz yaprağıydı hüzün Döne döne İndi önüme Yerde ezik bir karanfil Gözlerimde son gülüşün Ve belki hâlâ sallanan elin O tren gitti Ipıssız kaldım Yaslandığım ağaç gövdesi Nasıl anlasın beni? Gittikçe daha uzaksın Ses yok kulak dayadığım raylarda Kim duyacak içimde kopan çığlığı Kim görecek beni Kör karanlığında gecenin? Gökte akan bulut Varır mı senin gittiğin topraklara Benden sana taşır mı bu yağmuru? Rüzgara bıraktım kendimi Sürüklenip gidiyorum Bir şiir seni fısıldıyor Boşluğa düşüyor adımlarım Sigaram söndü ateşim yok Meyhaneler çoktan kapanmış Kendime çekilsem Limanım belirsiz Pusulam kayıp O tren gitti Ben kaldım Bir güz yaprağıydı hüzün Döne döne İndi önüme... Hüseyin Yurttaş

20.08.08, 08:22	#8 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Kıyı Çocukları Kıyı Çocukları İki çakıl gibi Işıl ışıl baktık dünyaya Biz o kıyıdan Işıklar oynaşırdı içimizde Maviydi gülüşümüz bile Düşlerdi sığınağımız O yıkık kale duvarı Suların yaladığı kayalar Hep kuytuları yoklardık Bize masallar anlatırdı deniz Geceler boyu Onu dinleyen uysal çocuklardık Bizim için doğuyor sanırdık güneş Bizim için esiyor rüzgar Ve yeryüzünde sevgi Bizim için var En amansız karanlığımızda Yakamoz yansımaları Sevgimizi fısıldardı yorgun dalgalar... O kıyı nasıl da sessiz şimdi Rüzgarın savurduğu öykümüz Yamaçlarda paramparça Baksak görünür mü hayalimiz? Hüseyin Yurttaş

20.08.08, 08:24	#9 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Kod Adı: Mansur Kod Adı: Mansur Bu şehir Artık kirletilmiştir Yağmur kılıçlarıyla kesilen caddelerde Ay bıçaklarının yansıması Yalnızlığın kırbaç izleri bedeninde Yorgun siluetin bulanık sularda Bu şehir Artık kirletilmiştir Tıpkı senin gençliğin gibi Hücrelerde Küflenen bir geçmiştir artık Onulmaz yıkıntılar içinde Küskün bir güneş gbi batmak Kendi dağlarının ardında Sonra fırlayıp gitmek kozandan O korkunç çatlamayla Şimdi hangi kimliğinle dolaşacaksın Bu kişiliksiz şehirde Sürüp giderken bu dişağrısı geceler Bu kasvet Bu kuşku Bütün yolların bittiği yerde "İnsin kara perdeleri çağın, insin Ki bu zulmü gizleyebilsin" Desen ne çıkar Gönlü görklü sesi kırık halkın Sana kör, sana sağır, sana dilsiz Nice gül diksen yollarına Seni gördükçe yön değiştirir O dalga dalga kadını geçsen Sonra yorgun bir ölümle Serilsen karşı kumsala Sulara düşmüş bir karanfil kadar mutsuz Ve kızıl Bir nokta olarak kalsan orda Ağıtın dudaklarda Kod adı: mansur Bir hallaç gibi yağmurlu sokaklarda... Hüseyin Yurttaş

20.08.08, 08:25	#10 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Öpüldünüz Efendim Öpüldünüz Efendim Buzul günlerinin çözüldüğü mevsimdi Şiirler gibi akıyordu ırmaklar Çekildi iğreti yollar ayaklarımızın altından Saat izmir sularıydı, öpüldünüz efendim Herkes bir başınaydı, nedense biz ikimizdik Sokaklar yalın ışıklarla yıkanıyordu Özlemin kabarmış köpüğü yüreklerimizde Saat izmir sularıydı, öpüldünüz efendim Sözcükler nereye kaçmışlardı öyle Neden susmalarla doluydu o uzun yürüyüşümüz Şehir mi ıssızdı, biz mi kimsesizdik Saat izmir sularıydı, öpüldünüz efendim Kanlı yaşantıları tanımıştık, sınanmıştı sevgimiz Eksik değildi yine de içimizden bulutları Kendi dallarımızı savurup kıran fırtınaların Saat izmir sularıydı, öpüldünüz efendim Kırgındı ömürlerimiz hiçbir şeyi değiştiremediğimizden İçten içe yaşadığımız pişmanlıklarla Kaç baharın gülü solmuştu yüreklerimizde Saat izmir sularıydı, öpüldünüz efendim... Hüseyin Yurttaş

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	son Mesaj
Hüseyin Alemdar Şiirleri	Josephine	Türk Şairlerin Şiirleri	18	24.06.20 17:26
Hüseyin Yurttaş Biyografisi,Hüseyin Yurttaş Hayatı	Sude	Şairlerin Hayatı ( Biyografileri )	0	14.06.09 16:56
Hüseyin Gülerce Şiirleri	Josephine	Türk Şairlerin Şiirleri	0	20.08.08 08:06
Hüseyin Ferhad Şiirleri	Josephine	Türk Şairlerin Şiirleri	3	20.08.08 07:56
Hüseyin Çırakman Şiirleri	Josephine	Türk Şairlerin Şiirleri	6	20.08.08 07:52