Hasan İzzettin Dinamo Şiirleri

**Josephine** · 19.08.08, 13:21

Dokuzuncu Sonnet

Yağmur yağıyor, kış yağmuru şakır şakır
Gecekondumuz birkaç yerinden yine damlıyor.
Üstümüz eski püskü, tel dolap tamtakır
Umutsuzluk aç karga sesleriyle bizi selamlıyor.

Pusmuş kilimin üstünde altın gözlü sarman
Bir huzur müziği üflemede mırıltıları.
Gürültüler kopmada evin ardında zaman zaman
Dağı çökertmekte üstümüze yağmur suları.

İçiyoruz Şerife'nin yorgun eliyle koyduğu çayı
Isınıyoruz, peri padişahının sarayı
Bizim gecekonduyla hemen yer değiştiriyor.

Tepe koptu dayandı gecekonduya ama ne zarar!
Yoksulluk şiirleri yazan ele yazın yine iş var
Burada zor insanı da şiiri de pekiştiriyor!

Hasan İzzettin Dinamo

**Josephine** · 19.08.08, 13:26

İnsanın Kahpesi

İnsanın kahpesi
Ne arslana, ne kaplana benzer.
İnsanoğlunun kahpesi
İlk bakışta sana bana benzer.

İnsanoğlunun kahpesi
Arslandan, kaplandan yırtıcı.
İnsanoğlunun kahpesi
Her yanda haklı, her işte haklı
Hem de gürültücü, patırtıcı.

Onca sıfırdır
Doğanın her güzel yarattığı
Ya da sanatçının her güzel dediği
Dana beynini beğenmez
İnsan beynidir yediği.

Sabrımızı yer kıtır kıtır çerez yerine.
Cellattan bile daha kaygusuzdur
Namuslu insanın üzüntülerine...

Hasan İzzettin Dinamo

**Josephine** · 19.08.08, 13:26

Meydan Okumak

Bizde neden bir ağlayan Fuzuli çıkmış
Şimdi anlıyorum bunu derinden.
Kaç Fuzuli, Fuzuli olmadan önce
Kahrolup gitmiştir üzüntülerinden

Öyle çekmişim ki
Artık benden sonra
Birkaç satırımın yaşaması bile bana vız geliyor.
Artık bahçemdeki yemişlere
Ne güler yüzlü bir dost
Ne hırsız geliyor.

Demek, diyorum, bu duruma gelirmiş
Budana budana bir şair
Ölümsüzlüğe sırtını dönmüş şiir
Artık acıya meydan okuyabilir...

Hasan İzzettin Dinamo

**Josephine** · 19.08.08, 13:27

Onbirinci Sonnet

Kendimi varisi sanırdım şiir imparatorluğunun
Belki de bu yüzden ömrüm boyunca sürgünlerde gezdim.
İçimdeki altın yeleli arslanı görmeseydi kanun
Bir canavar gibi gurbet gurbet böyle sürülmezdim.

Güzel bir Türkiye hayali ve mutlu insanlar
Oturdu yazamadığım şiirlerime boydan boya.
Katakomplardan kalkan düşüncelerin döktüğü kanlar
Çaldı en uysal düşünceme bir kanlı boya.

Dikildi karşıma demirden yumruğuyla felek
Yol verdi birer birer geçsin diye cücelere
Sürdü beni taşından altın yapılmayan gecelere.

Beni demir kazıklara bağlarken sürgünler
Ve geçip giderken kaplumbağa gibi günler
Böğürüp dururdu danalar gibi salhanede gerçek!

Hasan İzzettin Dinamo

**Josephine** · 19.08.08, 13:28

Yirmibirinci Yüzyılın İnsanlarına Şiirler

Bir Eyüp sabrıyla bekledim
Sabahı olmayan gecelerde.
Gül dalları yerine demir çubuklar vardı
Münzevî-münzevî pencerelerde.

Dört uzun yıl boyunca
Dışarıda koskoca bir doğa
Baştan çıkaran kokularıyla doldurdu yolları.
Her bahar göğün kapılarında
Şarkılar okudu tarla kuşları.

Apak bulutlar geçti habersiz
Âşıklığımdan, şairliğimden,
Bahar yağmurları bensiz yağdı
Ebemkuşağı açtı bensiz.

Bir Eyüp sabrıyla bekledim
Gübreliğinde günlerimin
İnsanlar olmadı farkında
En küçük hünerimin.
Ne de bir kimsenin haberi oldu varlığımla yokluğumdan.
Yalnız, bir bahar sabahına benzeyen çocukluğumdan
Ebemkuşakları gelirdi
Eğlendirmek için beni
İçinde çırılçıplak çimdiğim dereler
Söylerken kulağımın dibinde ninni
Bir bahar sabahı gibi güzel çocukluğumun
Kırık beşiğine başımı koyar
Uyanmadan günlerce uyurdum.
Umudumu, dudaklarında büyük türküler
Ellerinde gelincik desteleri
Karşımda bulurdum.

Öğrenme
İstemem
Bir Eyüp sabrı nedir
Torunlarımın torunu.
Say ki dedelerin bir masal yaşadı
Say ki acılar masaldı
Öttür ölümsüzlüğe doğru borunu!

Hasan İzzettin Dinamo

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Hasan İzzettin Dinamo Şiirleri	Konudaki Cevap Sayısı 4
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 1535

19.08.08, 13:26	#2 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	İnsanın Kahpesi İnsanın Kahpesi İnsanın kahpesi Ne arslana, ne kaplana benzer. İnsanoğlunun kahpesi İlk bakışta sana bana benzer. İnsanoğlunun kahpesi Arslandan, kaplandan yırtıcı. İnsanoğlunun kahpesi Her yanda haklı, her işte haklı Hem de gürültücü, patırtıcı. Onca sıfırdır Doğanın her güzel yarattığı Ya da sanatçının her güzel dediği Dana beynini beğenmez İnsan beynidir yediği. Sabrımızı yer kıtır kıtır çerez yerine. Cellattan bile daha kaygusuzdur Namuslu insanın üzüntülerine... Hasan İzzettin Dinamo

19.08.08, 13:26	#3 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Meydan Okumak Meydan Okumak Bizde neden bir ağlayan Fuzuli çıkmış Şimdi anlıyorum bunu derinden. Kaç Fuzuli, Fuzuli olmadan önce Kahrolup gitmiştir üzüntülerinden Öyle çekmişim ki Artık benden sonra Birkaç satırımın yaşaması bile bana vız geliyor. Artık bahçemdeki yemişlere Ne güler yüzlü bir dost Ne hırsız geliyor. Demek, diyorum, bu duruma gelirmiş Budana budana bir şair Ölümsüzlüğe sırtını dönmüş şiir Artık acıya meydan okuyabilir... Hasan İzzettin Dinamo

19.08.08, 13:27	#4 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Onbirinci Sonnet Onbirinci Sonnet Kendimi varisi sanırdım şiir imparatorluğunun Belki de bu yüzden ömrüm boyunca sürgünlerde gezdim. İçimdeki altın yeleli arslanı görmeseydi kanun Bir canavar gibi gurbet gurbet böyle sürülmezdim. Güzel bir Türkiye hayali ve mutlu insanlar Oturdu yazamadığım şiirlerime boydan boya. Katakomplardan kalkan düşüncelerin döktüğü kanlar Çaldı en uysal düşünceme bir kanlı boya. Dikildi karşıma demirden yumruğuyla felek Yol verdi birer birer geçsin diye cücelere Sürdü beni taşından altın yapılmayan gecelere. Beni demir kazıklara bağlarken sürgünler Ve geçip giderken kaplumbağa gibi günler Böğürüp dururdu danalar gibi salhanede gerçek! Hasan İzzettin Dinamo

19.08.08, 13:28	#5 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Yirmibirinci Yüzyılın İnsanlarına Şiirler Yirmibirinci Yüzyılın İnsanlarına Şiirler Bir Eyüp sabrıyla bekledim Sabahı olmayan gecelerde. Gül dalları yerine demir çubuklar vardı Münzevî-münzevî pencerelerde. Dört uzun yıl boyunca Dışarıda koskoca bir doğa Baştan çıkaran kokularıyla doldurdu yolları. Her bahar göğün kapılarında Şarkılar okudu tarla kuşları. Apak bulutlar geçti habersiz Âşıklığımdan, şairliğimden, Bahar yağmurları bensiz yağdı Ebemkuşağı açtı bensiz. Bir Eyüp sabrıyla bekledim Gübreliğinde günlerimin İnsanlar olmadı farkında En küçük hünerimin. Ne de bir kimsenin haberi oldu varlığımla yokluğumdan. Yalnız, bir bahar sabahına benzeyen çocukluğumdan Ebemkuşakları gelirdi Eğlendirmek için beni İçinde çırılçıplak çimdiğim dereler Söylerken kulağımın dibinde ninni Bir bahar sabahı gibi güzel çocukluğumun Kırık beşiğine başımı koyar Uyanmadan günlerce uyurdum. Umudumu, dudaklarında büyük türküler Ellerinde gelincik desteleri Karşımda bulurdum. Öğrenme İstemem Bir Eyüp sabrı nedir Torunlarımın torunu. Say ki dedelerin bir masal yaşadı Say ki acılar masaldı Öttür ölümsüzlüğe doğru borunu! Hasan İzzettin Dinamo

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	son Mesaj
Hasan İzzettin Dinamo Biyografisi,Hasan İzzettin Dinamo Hayatı	Sude	Şairlerin Hayatı ( Biyografileri )	0	16.06.09 23:09
Hasan Ali Yücel Şiirleri	Josephine	Türk Şairlerin Şiirleri	3	19.08.08 12:20
Hasan Turan Şiirleri	Josephine	Türk Şairlerin Şiirleri	54	19.08.08 12:17
Hasan Akay Şiirleri	Josephine	Türk Şairlerin Şiirleri	4	19.08.08 10:49
Barış Pir Hasan Şiirleri	Josephine	Türk Şairlerin Şiirleri	4	15.08.08 05:47