Bumin Ay Şiirleri Sesleniş "Vatan" dedim, toprağına sarıldım "Gülüm" dedim yaprağına sarıldım Bir zamanlar üç kıtadan soruldum Seni, beni dünya bilir Türkiyem Bir işmar et, cihan gelir Türkiyem. Dört mevsim içinde ilk yazın başka Güneşin başka, yıldızın başka Vuslatın başkadır, iç sızın başka Seni seven gönül yanar Türkiyem Gül dalına bülbül konar Türkiyem. Elli milyon Türk kara sevdalın Erzurumlun, Edirnelin, Konyalın Aynı aşkla yanar koca Türkeli'n Bas bağrına koç yiğidi Türkiyem Dünya köle, Türk Beğ idi Türkiyem. Zeybekler diyarı Aydın ovası İzmir'in efeleri, mertler yuvası Davullar, zurnalar dağıtır yası Kahramandır her gördüğün Türkiyem Elli milyonla öğün Türkiyem. Toroslar, denize çekilmiş kale; Erciyes benziyor bükülmez bele Daha gerisi var; Sayayım hele: Nemrut, Ağrı, Bingöl misal Türkiyem Senden gayri cennet, masal Türkiyem. Samsun'unda reçeteni yazdırdın; Afyon'unda ilacını düzdürdün Sakarya'da yüz bin düşman yüzdürdün Yol açıldı Akdeniz'e Türkiyem Gül serpildi Akdeniz'e Türkiyem. Suların var: billur gibi, buz gibi Çınarların, işve gibi, naz gibi Sevda, işte buna denir Türkiyem Güzel ancak, sana denir Türkiyem Irmağında şahlanışım var benim Denizinde kükreyişim var benim Dağlarında bekleyişim var benim Sen bendesin, ben sendeyim Türkiyem Yalın kılıç meydandayım Türkiyem. Bursa'da kumaşım, ipim, ipeğim Isparta'da halım, gülüm, gülyağım Turhal'da şekerim, balım, kaymağım Yine coştum; bir hoş oldum Türkiyem Bak, içmeden sarhoş oldum Türkiyem... Kaynak: Türkiye Şiirleri Bumin Ay |