 Şaşıp Kalmak ( Nazım Hikmet Ran )
Şaşıp Kalmak
Sevebilirim,
Hem de nasıl,
Dile benden ne dilersen,
Canımı, gözlerimi
Kızabilirim,
Ağzım köpürmez,
Ama devenin öfkesi haltetmiş benimkinin yanında,
Devenin öfkesi, kinciliği değil.
Anlayabilirim
Çoğu kere burnumla,
Yani en karanlığın, en uzaktakinin bile kokusunu alarak
Ve döğüşebilirim,
Doğru bulduğum, haklı bulduğum,
Güzel bulduğum her şey için, Herkes için,
Yaşım başım buna engel değil,
Ama gel gör ki çoktan unuttum şaşıp kalmayı.
Şaşkınlık, alabildiğine yuvarlak açık ve alabildiğine genç
Gözleriyle bırakıp gitti beni.
Yazık...
Nazım Hikmet Ran | 
Benzer Konular 
