 |
| |||||||
| Kayıt ol | Yardım | Üye Listesi | Ajanda | Bugünki Mesajlar | Arama |
| Şairlerden Seçme Şiirler Ünlü şairlerin en güzel şiirleri.Seçme şiirler... |
 | ||
 |
| | LinkBack  | Seçenekler |
20.11.08, 18:49
| #1 (permalink) | ||
 Kadınlarımız ( Nazım Hikmet Ran ) Kadınlarımız Toprak öyle bitip tükenmez, dağlar öyle uzakta, Sanki gidenler hiçbir zaman Hiçbir menzile erişemeyecekti. Kağnılar yürüyordu yekpare meşaleden tekerlekleriyle Ve onlar Ayın altında dönen ilk tekerlekti. Ayın altında öküzler Başka ve çok küçük bir dünyadan gelmişler gibi Ufacık kısacıktılar Ve pırıltılar vardı hasta kırık boynuzlarında Ve ayakları altından akan Toprak, Toprak, Ve topraktı. Gece aydınlık ve sıcak Ve kağnılarda tahta yataklarında Oyu mavi humbaralar çırılçıplaktı. Ve kadınlar Birbirlerinden gizleyerek Bakıyorlardı ayın altında Geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine. Ve kadınlar Bizim kadınlarımız: Korkunç ve mübarek elleri İnce, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle Anamız, avradımız, yarimiz Ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen Ve soframızdaki yeri Öküzümüzden sonra gelen Ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız Ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki Ve kara sabana koşulan ve ağıllarda Işıltısında yere saplı bıçakların Oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan Kadınlar, Bizim kadınlarımız Şimdi ayın altında Kağnıların ve hartuçların peşinde Harman yerine kehriban başlı sap çeker gibi Aynı yürek ferahlığı, Aynı yorgun alışkanlık içindeydiler. Ve onbeşlik şaraplenin çeliğinde İnce boyunlu çocuklar uyuyordu. Ve ayın altında kağnılar Yürüyordu Akşehir üzerinden Afyon`a doğru. Nazım Hikmet Ran | |||
|  |
