Gidiyorum Şiiri Murat İnce - Murat İnce Gidiyorum Şiiri Gidiyorum Şiiri Murat İnce - Murat İnce Gidiyorum Şiiri Gidiyorum Kalbim kalbindeyken kutsal topraklar bilmiştim Nerden bilebilirdim ki adı konmamış Eşkıya gönlümün başkenti yüreğinde kalbim sürgün Ne varsa bizden geriye kalan Sadece bir pencere kenarında unutulmuş Birkaç sigaradan artan kül var Pencere saçaklarında boşluğa savrulan Bi telefon ahizesinde asılı kalan Birkaç kuru tümcemiz var Ve yine bir telefonun renkli ekranında Tümce olmaya aday birkaç gri sözcük var Ellerim üşüyor gözlerime güz düşüyor Bu sancıyı bir kez daha duyumsamıştım hatırlıyorum Annem kalp krizi geçiriyor Kalbimağrıyor gözlerinin sönük bakan şehrinde Ve yurdum gönül sarayım daralıyor sıkılıyor Neşter altında sanki gözlerim kör oluyor Kulaklarım sağır canım çok acıyor Sende bilmiştim papatyaların en güzeli Ve çiğdem çiçeklerini yalnız sende açar bilmiştim Soldu çiğdemler ve papatyaların en güzeli Seviyor sevmiyor oyununda cılız bi gövdeyle tek başına kaldı Hep haziran bilmiştim dudaklarını Hep nisan bellemiştim gözlerini Ya ellerin hep temmuzdu Ve sözlerin ağustos kadar sıcaktı Ne zormuş yaşadıklarının bir cennet bahçesi olmadığını son anda fark etmek Ve şubatın tam ortasında baldıran ayazında O gözlerle o dudaklarla ve o sözlerle donmak Cehennemin ortasında diri diri yanmak ne zormuş Ellerim ellerindeyken marifet bilmiştim Nerden bilebilirdim ki bi cadı kazanına Bi akrep ocağına uzatmışım Ve deli gibi sımsıkı tutmuşum Ellerindeellerim şimdi yangın yeri Marifet bildiğim ellerinin terini ellerime bulaştırmak Sadece zehrin yüreğimin can evine ilk el salışıymış Gidiyorum sürgün gözlüm Gidiyorum nisan gözlüm Gidiyorum hep ağustos bildiğim yalan sözlüm Gidiyorum ölüyorum... Murat İnce --------------Tualimforum İmzam-------------- Kartal |