YARASAYLA GELİNCİK


Yarasa dediğimiz kuşun ne idüğü

Pek belli değildir bilirsiniz:

Kimine göre faregillerdendir,

Kimine göre kuşgillerdendir bu hemşehrimiz.

Bir yarasa dalmış bir gün, tepesi üstü

Bir gelinciğin yuvasına.

Farelere diş bileyen gelincik

Yürümüş üstüne hemen haklamak için:

— Sen ha, demiş; ne suratla gelirsin evime? Az mı kötülük ettin

Senin soyun sopun benim milletime?

Fare değil misin sen?

Ben de gelincik değilim, sen fare değilsen.

— Aman, rica ederim, demiş yarasacık; Farelerle ne ilişkim var benim?

Ben fare ha? Kim çıkarmış bu dedikoduyu?

Benim yok o taraklarda bezim:

Kuşum ben; gözün kanatlarımı görmüyor mu?

Yaşasın göklerde uçan soyum!

Bu sözlere aklı ermiş gelinciğin:

— Haydi, uç git, demiş yarasaya. İki gün sonra bizim şaşkın

Bir başka gelinciğin yuvasına düşmüş, Ama bu gelincik de kuşlara düşmanmış.

Uzun burunlu Bayan Yarasayı Kıtır kıtır yiyecekken kuş diye,

— Aman etme, demiş yarasa; Kanatlarıma bakıp beni kuş sanma:

Fareyim ben, yaşasın faregiller! Ve kuşların canını alsın Jüpiter!

Yarasa bu kurnazlığıyla Kurtarmış canını bir kez daha.



Çoklarını gördük böyle,

Tehlike karşısında bayrak değiştiren.

Adamına göre,

Yaşasın kral der kimi zaman,

Kimi zaman da: Yaşasın krala kumpas kuran!