Seni gördüğümde başladı bu kanama
Önce saçların girdi beynime babilin asma bahçeleri gibi
Uzandım sen görmedin
O nur’dan kalbini verdin sonra ellerime
En saf en taze köşelerde sakladım
Sen görmedin
Gülüşünü gülüşüm yaptım hayata inat
Sen bilmiyordun
Hayat bana bir buket gül mü sunuyordu
En acı yanlarını bana gösterirken
Dikenleri batırıyordum yüreğime tütün ile sarıp
Kanama hala durmuyordu
Kan kaybediyordum
Bir an yüreğime sen bastım
İçimin sen yanı sustu
Bense gülüşünle güldüm kendime acır bir tebessümle
Seni sorduğumda sustu her şey bana
Gözlerini düşlerime arkadaş yaptığımdan beri
Refakat ediyorsun bana en karabasan gecelerde
Bundandır her gece sana uyuyuşlar
Korkular kuşatıyordu yüreğimi düşlerimi
Seni kovuyordum yanımdan
Neden sonraydı gölgesiz gezmeyi öğreniyordum bilmeden
Sesi yetişmedi sessizliğimin
Susarak çığırıyordum için sen yanı çok acıyordu
Sus basıyordum susuşlarıma
Söyleyemediklerimi sen anla
Haykırıyordum duymuyordun
Çağırıyordum gelmiyordun
Kendimle çok savaştım sen için
Bütün tümceleri çıkarttım hayattan
Öznelerim sen oluyordun
Anlar mısın…
Sevmek ne tuhaf acıdır
Benim duyduğum hoyrat rüzgarları
Duymaktan mı korkuyordun
Beklide çoktan başkalarının düşlerinde yari rollerine bürünüp geziyordun
Yalnızlığınla çok konuştum
Kalbime kanlar yürürken anladım
Bu acısız yapamayacağımı
Adınla beraber tütün kokusu sarıyordu bedenimi
Unutmak istiyordum hatırlayacaklarımı
Sen bilmeden….
Ben denizdim
Sen sahilde gezerken rüzgarın oluyordum
Saçlarını okşuyordum kokunu alıyordum
Sonra kaçıyordum
Yağmur olup yağıyordum denize nazir o şehre
Kalbim diye bağırıyordum
Bedenim çıkıp geliyordu ardından
Utanıyor sevinçlerim
Anla beni…..
Yalnızlıkla konuşmak nedir bilirsin sen
Ben seni kıskanıyorum
Benim sen gibi neyim var
Hiç kimsenin kimsesi olamayan bendim
Anladım …
Her şey senmişsin
Şimdi susarak gitme zamanı
Her şeyin üstü kalsın diyerek
İkimizde yaşanmamışlıklarımızı biriktirerek
Gitme zamanı….
Hayatın sunmuş olduğu bir buket gül demi
Gözlerinde beni gül……
LeyL-i LaL