Rekin Teksoy Biyografisi,Rekin Teksoy Hayatı Rekin Teksoy Biyografisi,Rekin Teksoy Hayatı Rekin Teksoy, yazar, çevirmen, sinema eleştirmeni. İstanbul Üniversitesi, Hukuk Fakültesi’nden mezun olan Rekin Teksoy, birçok önemli yazarın eserini Türkçeye çevirdi. Rosa Lüksemburg adlı oyunu, Küçük Sahne’de uzun süre sahnelenen sanatçının en önemli yapıtlarından biri; Rekin Teksoy’un Sinema Tarihi adlı kitaptır. Bu yapıt, arka kapağında belirtildiği gibi “Bugüne kadar Türkiye’de yazılmış ve yayınlanmış en kapsamlı sinema kitabı” dır. Teksoy ayrıca, Arkın Sinema Ansiklopedisi, Cumhuriyet Ansiklopedisi’nin yayın yönetmenliği ve yazarlığını yapmış, Larousse Gastronomique’in de Türkçe basımının danışmanlar kurulunda yer almıştır. On yılı aşkın süredir TRT 2 televizyonunda sinema ve edebiyat programı yapan ve yirmi yıldır İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi’nde Sinema derslerini veren Rekin Teksoy, Decameron (İlahi Komedya) tam çevirisiyle İtalya Cumhurbaşkanı Kültür Şövalyesi sanı almıştır. Ödülleri İtalya Cumhurbaşkanı Kültür Şövalyeliği, (Decameron çevirisi) Avni Dilligil En İyi Çeviri Ödülü (İki Efendinin Uşağı çevirisi) İtalyan Senatosu Çeviri Ödülü (İlahi Komedya çevirisi) Bazı çeviri kitapları Anahtar Sahipleri (Milan Kundera) Ay ve Şenlik Ateşleri (Cesare Pavese) Babafingo (Luigi Malerba) Büyülü Öyküler (Dino Buzzati) Decameron (Giovanni Boccaccio) Gramsci’nin Külleri (Pier Paolo Pasolini) İki Efendinin Uşağı (Carlo Goldoni) İkiye Bölünen Vikont (Italo Calvino) İlahi Komedya (Dante Alighieri) İnşallah (Oriana Fallaci) İyi Yürekli Yaşlı Adamla Güzel Kızın Öyküsü (Italo Svevo) Komünist Parti Manifestosu (Friedrich Engels, Karl Marx) Marcovalda ya da Kentte Mevsimler (Italo Calvino) Marino Serbest! Marino Masum! (Dario Fo) Öyküler (Italo Calvino; Eren Yücesan Cendey, Kemal Atakay, Semih Sayıt ile) Palomar (Italo Calvino) Prens (Niccolo Machiavelli) Sekiz Buçuk (Federico Fellini) Tanrıyı Gören Köpek (Dino Buzzati) Teorema (Pier Paolo Pasolini) Yalnız Kadınlar Arasında (Cesare Pavese) Yoldaş (Cesare Pavese) Zor Sevdalar (Italo Calvino) |