Kurtlarla Koyunlar - La Fonten Masalları Kurtlarla Koyunlar - La Fonten Masalları Bin yıl süren savaşlardan sonra Kurtlarla koyunlar barışmış sonunda. Elbet iki taraf için de buymuş en iyisi: Kurtlar bir hayli koyun yiyorsalar da Az mı kurt postu giymiş çobanlar da? Koyunlar özgürce otlayamadığı gibi Kurtlar da özgürce et yiyemiyorlarmış. Uzatmıyalım, bitmiş savaş gelmiş barış; Ama rehin istemişler birbirinden: Kurtlar yavrularını vermişler, Koyunlar da köpeklerini. Değiş tokuş gereğince, töresince yapılmış Elçiler, görevliler eliyle. Gel gelelim bir zaman sonra yavru kurtlar Düpedüz kurt olup kana susamışlar. Bekleyip sayın çobanların Sürüden uzaklaştıkları zamanı, Boğmuşlar yarısını en yağlı kuzuların Ve sırtlarına geçirip dişlerini Ormanı boylamlar. Meğer gizliden haberliymiş baba kurtlar: Onlar da boğuvermişler bu arada Güvenlik içinde uyuyan köpekleri. O kadar çabuk olmuş ki bu iş Köpeklerin ruhu bile duymamış nerdeyse: Bir anda hepsi param parça edilmiş, Kurtulamamış bir teki bile. Şunu çıkarabiliriz bundan: Kötülerle savaşa ara verilmemeli. Barış, aslında iyi şeydir her zaman, Evet iyidir, ama neye yarar ki Güvenilir değilse düşman? --------------Tualimforum İmzam-------------- |