Kurt Çoban Olmuş - La Fonten Masalları Kurt Çoban Olmuş - La Fonten Masalları Bir kurt yeterince pay alamaz olmuş Çevresindeki koyunlardan; Bir başka kılığa girmeyi düşünmüş. Yararlanıp tilkinin postundan. Çobanlar gibi bir gocuk geçirmiş sırtına. Uzun bir değnek edinmiş, Bir de kaval sokmayı unutmamış Koltuğunun altına, Toz kondurulmasın diye çobanlığına. Elinden gelse yazacak külâhının üstüne: «Adım Şaban, benim sizin çoban» diye. Böylece kılığı uydurunca Dayamış ön pençelerini değneğe Bizim sinsi Şaban, yaklaşmış usulca. Şaban, asıl Şabansa çimene yatmış Uyuyormuş derin derin. Köpeği de uykudaymış, heybesi bile. Koyunların çoğu da öyle. Onlar uyuya dursun, bizim hinoğlu hin Uyumayanları peşine takmak için Kılığına söz de eklemeğe kalkmış: «Seslenmeden olmaz» demiş ve işte o zaman İş sarpa sarmış: Kıvıramamış çoban gibi konuşmayı Sesi gümbürdetmiş dereyi tepeyi Ve foyası çıkmış meydana. Koyun, köpek, çoban, Kalır mı o sesi duyup da uyanmayan? Bu hengâmede ne yapsın zavallı canavar. Üstelik sırtında gocuk da var Ne kaçabilmiş seninki, Ne de savunabilmiş kendini. Sahtekârlar her zaman Bir yanlarıyla verirler yakayı ele: Kurt isen kal kurtluğunla, En sağlamı budur, bana sorarsan. --------------Tualimforum İmzam-------------- |