Sultan Murad'ın Duası/Türk Tarihinden Hikayeler Sultan Murad'ın Duası
Anadolu'da Bizans sınırına dayanan Osmanlı Türkleri,
Çanakkale Boğazı'ndan Avrupa'ya o koca imparatorluğu tamamen
çevrelemişlerdi. Tabii, Avrupa'daki fetihler de devam
ediyordu. Orhan Gazi'nin yerine geçen oğlu I. Murad'ın hedefi
Sırbistan'ı ele geçirmekti.
Osmanlı ilerleyişine karşı büyük bir birlik oluşturan
Lehistan, Sırbistan, Macaristan, Bosna, Romanya, Hırvatistan
ve Bohemya kuvvetleriyle bunlara katılan başka gruplar derhal
harekete geçtiler. Topladıkları ordu, sayıca Osmanlı ordusundan
iki - üç kat fazlaydı. Kosova'ya doğru yürüdülür.
Sultan Murad, oğulları Beyazid ve Yakup Beyler, Vezir
Çandarlı Ali Bey, Gazi Evrenos Bey ve öteki ileri gelenlerle
toplanıp durumu görüştü. Vezir Ali Paşa, Kur'an-ı Kerim'den
ayetler okuyarak Cenab-ı Allah'ın Sabredenlerle beraber
olduğunu" azın savaş çoğa galip gelebileceğini söyledi. Öteki
beyler de savaş yapılması görüşündeydiler. Savaş için sabahın
olması beklenecekti.
O gece Kosova çevrsinde şiddetli bir rüzgar çıktı. Adeta
göz gözü görmüyor, insanlar ve atlar seçilmiyordu. Hava
şartları böyle devam ederse savaşmak çok zor olacaktı.
Sultan Murad herkes yatıncaya kadar bekledi. Kalkıp abdest
aldı, iki rekat namaz kıldı ve yaşlı gözlerle şöyle dua ett:
"Ya Rab! Bunca kere duamı kabul edip beni mahcup etmedin.
Duamı yine kabul eyle. Bir yağmur verip şu tozu toprağı def
et. Ta ki, düşman askerini gözümüzle görüp yüz yüze cenk
edelim.
Ya İlahi! Mal ve mülk senindir, kime istersen verirsin.
Benim durumum Sana malümdur ki, mal ve mülk istemem. Yalnızca
Senin rızanı isterim.
Ya Rab! Beni bu Müslümanlara kurban eyle. Tek bu müminleri
Küffar diyarında mağlup ve helâk eyleme. Beni bunca insanın
ölümüne sebep eyleme. Bunları üstün ve muzaffer et. Onlar için
ben canımı kurban ederim. Yeter ki Sen kabul: İslam askeri
için ruhumu teslim etmeye hazırım.
İlahi! beni kendi yanına alıp; müminlerin ruhuna benim
ruhumu feda kıl. Beni önce gazi kıldın, sonunda da şehadeti
göster!.."
Sultan Murad'ın bu içten duası Allah katında kabul edilmiş
olacak ki, yağan yağmur tozu - toprağı yatıştırdı, sisler
dağıldı.
Sabah olduğunda Türk ordusu savaşa hazırdı. Sekiz saat
süren şiddetli bir savaştan sonra düşman büyük ölçüde imha
edilmiş, kaçabilenler kaçmıştı. Sıra savaş alanını gezmeye
gelmişti ki, olan oldu! Herşey Sultan Murad'ın duasına göre
oluyordu. Miloş Kobiloviç isimli Sırp asilzadesi O'nu hançerle
yaraladı ve oracıkta şehid oldu.
Evet... Sultan Murad şehid olmuştu ama, Balkanlarda 500
yıldan fazla sürecek olan Türk hakimiyetinin temelleri de
atılmıştı. Ruhu şadolsun.
Kaynak: Dr. Bahattin ERGEZEN --------------Tualimforum İmzam-------------- |