Gelmedin son hayal de yanıp yanıp kül oldu

Bu deruni kavgada kırılan gönül oldu

Şimdi menziller elem,yürek duman,sine çak

Devleri mahkum eden hayatım şimdi helak

Gelmedin yıldırımlar düştü hülyalarıma

Nasıl kıydın be zalim masum rüyalarıma

Sana doğru her adım neden hep ölüm sunar

Seni her andığımda renk solar,desen yanar

Hangi rüzgar sabırla böyle koşar ardından

Hangi el nakış nakış gergef dokur ardından

Susarsam anlatır mı seni göklere tarih

Bensiz olur mu sabah güler mi kara talih

Gelmedin koptu zincir parçalandı anılar

Sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar

Kalbimin pembe köşkü harab oldu gelmedin

Bahçesinde açan gül turab oldu gelmedin

Bil ki kıyamet kopsa bu ateş sönmeyecek

Heyhat!şair mehtaba bir daha dönmeyecek