Issızımdın Sen

[Kraliçe]

Sızımdın sen

Is/Sızımdın sen . . .

Köhne bir aşkın kırıklarını toplarken

bulmuştum seni.

Ve seni bulmuşken tam da ,

kendimi kaybetmiştim sende.

Yüreğine yaslanmıştım

küçücük yüreğimle.

İmkan/Sızımdın sen. . .

Sızımdın, imkansızdın .

Geldiğinde yağmur vardı , ıslaktım.

Düşlerime kelepçelenmiştim.

D/üşüyordum.

Yağmur vardı. . .

Islaktım.

Bir sızının tam ortasındaydın

sen. . .

ıs/Sızımdın…

Herkesten uzakta dinlendiğim

bir liman gibiydin.

Düşler ülkesine giden gemilerim

senden kalkardı hep…

Düş’tün , düş’tük. . .

Yoksun şimdi . . .

Aslında varoldun mu

hiç bilmiyorum.

O kadar yakınsın ki bana

ama o kadar uzaksın ki aslında. . .

Çelişki kuyusuna düşmüş

bir özlem galiba benimkisi…

Rüya gibiydin . . .

Yaşarken gerçektin

.Uyandığımda anladım düş olduğunu . . .

Rüya gibiydin . . .

Hayra yormak istediğim

bir rüya . . .

Is/sızımdın sen. . .

Issızdın.

Yüreğin yakındı bana

bilirdim.

Ama uzak-tı adın.

Issız(ım)dın.

Ve bilirim hep ıs/sızım

kaLacaksın . . .