Teşekkür
Uluslararası İşletmecilik Final Özetleri..9-11 Ünite ÜNİTE 9 İ.K.Y’nin fonksiyonları :İşgörenin bulunması, yerleştirilmesi,değerlendirilmesi, ücretlendirilmesi ve geliştirimesidir. Uluslarası işletmelerde İ.K.Y süreci :İşe alma, Eğitim ve geliştirme, Performans değerlendirme, Ücret yönetimi, İşçi ve işveren ilişkileridir. Uluslararası işletmelerde kadrolaşma politikaları :Uygun elemanı seçmek, uygun yerde çalıştırmak, bireysel ve örgütsel ihtiyaçları karşılamak İnsan kaynağı sağlama yaklaşımları : Etnosentrizm :Uluslararası yatırımcı ülkeden yönetici görevlendirilmesidir. Yararları :Yeterli teknik ve yönetsel bilgi Merkezle etkin iletişim Kontrolü ve koordinasyonu kolaydır. Sakıncaları : Dil, sosyo-ekonomik, politik ve yasal uyum zorluğu Yönetici seçim, eğitim ve ailesinin geçimi maliyetlidir. Ev sahibi ülkenin baskıları Yönetici ailesi ve eşinin uyum sorunları Polisentrizm :Ev sahibi ülkeden yönetici görevlendirilmesidir.Orta ve alt düzeyde yöneticilerde tercih edilir. Yararları :Ülkedeki her türlü çevreye olan yatkınlık Ev sahibi ülke ihtiyaçlarına çabuk cevap verebilme Yerel yöneticilere yükselme olanağı ile motivasyon sağlanır. Geosentrizm :Üçüncü bir ülkeden yönetici atanmasıdır. Yararları :Yeterli uzmanlığa sahip yöneticiye ulaşma En uygun personeli bulma Etnosentriğe göre maliyeti düşüktür. Regisentrizm :Bölgesel yönetici atanmasıdır.( Coğrafik, ekonomik bölge olabilir.) Yararları :Bölgeyi iyi tanıması Dil, din, kültür yatkınlığıdır. Uluslararası işlemelerde dış görevlendirmede başarıyı sağlayan unsurlar : Kişisel uyum :Özsaygı, özgüven ve iyi zihniyetli olması beklenir. Diğerlerine uyum :İyi ilişki ve iletişim içinde olmalıdır. Algılama kabiliyeti : Davranış şekillerini anlamaya yöneliktir. Kültürel zorluklar :Uyum sorunları ve ev sahibi ülke ile ilişkilerine yöneliktir. Uluslararası işletmelerde eğitim ve geliştirme : Eğitim :Belli bir işle ilgili yetenek ve becerileri artırmak için yönetilen öğretimdir. Geliştirme :Yöneticileri yeni görevlere veya üst düzey pozisyonlara hazırlamaktır. Değerleme :Yöneticinin ve çalışanların yapabilecekleri ile onların kendi isteklerini yaptıklarında işletmelerin ne hissettiği arasındaki farkı belirlemeyi içerir. Eğitim yöntemler ve prosedürleri : Standartlaştırılmış programlar :Ucuzdur.Fakat işletmenin isteklerini tam karşılamaz. Özelleştirilmiş programlar :Pahalıdır.Çalışanların tam ve doğru bilgiye ulaşmalarını sağlar. Ülke dışında görevli yöneticilere verilecek eğitimler : Kültürel eğitimler :Ev sahibi ülke kültürünü anlatmayı amaçlar. Dil eğitimi :İngilizcenin ortak olmasından dolayı öğretilmesi gerekir. Uyum eğitimi :Yönetici ve ailesinin günlük yaşamını kolaylaştırmaya yöneliktir. Uluslararası işletmelerde performans değerleme : Performans belirlenen koşullara göre bir işin yerine getirilme düzeyidir.Performans değerleme bir işletmede çalışanların belirli bir dönem içinde çalışanlarının ve yetkinliklerin önceden belirlenmiş ölçütlere göre sistemli olarak ölçülmesi ve geliştirme potansiyellerinin ortaya çıkarılmasıdır.Yanlılığı en aza indirmek için iyi geliştirilmiş performans değerleme sistemi oluşturmak gerekir. Uluslararası işletmelerde ücret yönetimi : Ulusal ödeme farklılıkları :Gerçek farklılıklar değişik ülkelerdeki aynı seviyedeki yöneticilerin ödemelerinden ortaya çıkar. Uluslararası işletmelerde ücret belirleme :Pazar koşullarında rekabet edebilmek için işletmeler yöneticilerine ücret paketleri ( ikramiye, sağlık, hayat ve emeklilik sigortaları ) sunmalıdır. Yabancı yöneticiler için ödemeler : Daha karmaşık ücret ve ödemeler sunulmaktadır.Döviz değişim oranları, yaşam standartları ve yaşam normlarından doğan farklar için çeşitli ödemeler yapılmalıdır. ÜNİTE 10 Uluslar arası pazarlama :İşletme amaçlarına ulaşmayı sağlayacak değişimi gerçekleştirmek üzere malların, hizmetlerin , fikirlerin geliştirilmesi, fiyatlandırılması, dağıtılması ve tutundurulmasına ilişkin olarak birden çok ülkede yapılan planlama ve uygulama sürecidir.Buna başlamadan önce uluslararası pazarlara girip girmeme, hangi pazara girileceği ve nasıl hizmet verileceğidir. Uluslar arası işletmelerin dünya pazarına yönelmesinin nedenleri : İç pazarın durgunluğu veya doymuşluğu, yasal kısıtlamalar ve iç pazarda büyük miktarda satış ve kâr sağlamalarıdır. Uluslar arası işletmelerin dış pazarlara açılmalarının nedenleri : Ulaşım ve iletişimdeki gelişmeler yeni potansiyel pazarlar yaratmış ve bu yaklaşımı güncel hale getirmiştir. Dünya pazarlarından pay alma çabaları rekabetin niteliğini ve yoğunluğunu etkilemektedir. Uluslar arası ekonomik bütünleşmelerin yapısı ve niteliği değişmektedir. ( AB, EFTA gibi. ) Ortak girişimler dış pazarın değerlendirilmesi yönünden kolaylıklar sağlar. Atıl kapasiteyi değerlendirme ve kârları artırma olanağı sağlar. Uluslar arası işletmelerin dış pazara açılmalarının üstünlükleri : Rekabet edebilmek veya rekabetten kaçınabilmek Vergi üstünlüğünü elde etmek Ürünün pazarda kalma süresini uzatmak İşletmenin kârlarını korumak ve arttırmak Uluslararası pazarlamada çevre faktörleri : Çevresel, fiziki ve ekonomik faktörler pazarlamanın teknik yönlerinin, kültürel faktörler ise sosyal yönlerinin ana unsurlarıdır. Kültürel çevre faktörleri :Uluslar arası pazarlamada dikkate alınması gereken ve kültürü oluşturan kullanılan dil, değer yargıları ve tutumları, örf ve adetler, eğitim, toplumsal kurumlar etkili olur. Ekonomik çevre faktörleri :Gelir dağılımı, farklı hayat standartları ülkenin pazarlama sistemlerinde farklılıklara yol açar. Yasal ve politik çevre faktörleri :Politik istikrar, ticarete getirilen kısıtlamalar, düzenleyici yasalar ve kurallar ile ticari anlaşmalar ve ekonomik topluluklar sayılabilir.Ticarete getirilen sınırlamaların başında gümrük vergileri, ithalat kotaları, kâr transferlerini önleme, sağlık, güvenlik ve ürün kalitesi ile ilgili standartlar konulabilir.Diğerleri ; Haksız rekabet ve anti damping düzenlemeleri Yetkili satıcılık ve distribütörlük sözleşmesi iptali Ürün kalite kontrolü, garanti süresi ve satış sonrası hizmet düzenlemeleri Tüketici ve çevre korunması ile ilgili düzenlemeler Patent alma, marka tescili, telif hakları düzenlemeleri Demoğrafik ve doğal çevre faktörleri :Uluslar arası pazarlamada ne kadar satabileceği çok önemlidir.Nüfus ve yaş ortalaması, mesleklere ve cinsiyete göre dağılım satış tahminlerinde kullanılır.Doğal çevre faktörlerinden iklim, nem, ısı, arazi özellikleri gibi faktörler ürün standardizasyonunu zorlaştırır. Teknolojik çevre faktörleri :Ulaştırma, iletişim, enerji sistemlerinde meydana gelen değişmeler karşılaştırmalı üstünlük ve sosyo-ekonomik kalkınmalarını hızlandırır. Ürün pazarlamasında stratejik alternatifler : Ürün farklılaştırması :Tüketici algılamalarına yardım etmek için ürünün özelliklerinde değişik yapmaktır. Dünya çapında tek ürün ve tanıtım :Tek bir ürün üretilmesi ve tanıtılmasıdır.( Coca cola ) Yararlanma şekli değişen tek ürün ve farklı tanıtım :Başka pazarlarda farklı şekillerde yararlanılıyorsa bu farklılıkları belirtecek şekilde tanıtımda değişiklik yapılır.( Bisiklet spor veya taşıma amaçlı kullanılır.) Tanıtmayı değiştirmeden ürünün şeklini değiştirmek :Tanıtma politikasında değişiklik yapmadan o ülkelerdeki kullanma şekline yaklaşmaktır.( Farklı oktan ve oranda benzinler ) Hem üründe hem tanıtımda değişiklik yapmak :Kullanım ve tanıtımı iç pazardan farklı ise her konuda o ülkenin özelliklerine göre değişiklik yapılması gerekir. Yeni ürün üretmek :Alıcılar ürünü alabilecek kapasitede ise dört stratejiyi de uygulamak gerekir.Yoksa parasal güç ve ihtiyaçlarına cevap verecek yeni ürün üretmek gerekir. Uluslar arası pazarlamada fiyatlandırma : Pazara yönelik bilgilerin toplanması : Hedef tüketici kitlesi Rekabet durumu Rakiplerin değerlendirilmesi Fiyat düzeyleri Fiyatlandırma stratejileri : Kâr maksimizasyonu Pazar payının geliştirilmesi Pazar payını koruma Pazarın kaymağını alma Talebi yayarak rekabetin önlenme fiyatlandırma Fiyatlandırma yaklaşımları : Maliyetlere göre fiyatlandırma : Tam maliyet :Mevcut kapasite kullanımında bir birimin maliyeti esas alınır. Değişen maliyetlere göre :Kapasite kullanımının artmasının sağlayacağı birim maliyet düşüşleri göz önüne alınır. Talebe göre fiyatlandırma :Yeni teknoloji ürünü veya tekel koşullarında pazara sürülen mamuller için olan fiyatlandırmadır.Üretici işletme pazarın kaymağını alma stratejisi ile talep ve kâr maksimizasyonu düşüncesi ile pazara arzını kontrol eder. Rekabete göre fiyatlandırma :Mamulün satışının düşünüldüğü pazarda oluşan fiyattır. İhracatta fiyatlandırma stratejileri : Pazarın kaymağını alma :Pazara giriş aşamasında kısa dönemde yüksek getirisi olan ve yeni ürünler için izlenen stratejidir.Yüksek fiyatla yüksek kazanç elde etmeye dayanır. Talebin yaygınlaştırılması :Giriş aşamasında uygulanan yüksek fiyat, ürün yaşam eğrisine göre düşürülerek rakiplerin pazara girişi engellenir. Pazara nüfuz etme :Yüksek pazar elde etmek için düşük fiyatın benimsenmesidir. Rakiplerin pazardan dışlanması : Düşük fiyatla rakipler pazarda çıkışa zorlanır.Büyük ölçekli ve düşük maliyetle çalışanlar uygular. İhracat fiyatlandırma stratejisin belirlenmesinde işletme düzeyinde, ürüne özgü, pazar faktörleri ve çevresel faktörlere dikkat edilir. Uluslar arası pazarlamada dağıtım kanalları planlaması : Amaçların saptanması İşletmelerdeki değişiklikleri izlemek ve değerlendirmek Pazarlama stratejisinin planlaması Her ülke için ayrı dağıtım kanalı politikası belirlemek Dağıtım kanalındaki işletmelerin çalışmalarını düzenlemek Kanal işletmelerinin çalışmalarını kontrol etmek Dağıtım kanalı stratejileriyle ilgili yaklaşımlar :En uygun kanalın seçilmesi, işletmelerin seçilmesi, bilgi akışının sağlanmasından oluşur. Ülke dışı dağıtım kanallarının seçimi : Acente :Yabancı ülke sınırları içerisinde bir ücret veya komisyon karşılığında müşteri bulmada ve satışları gerçekleştirmede yardımcı olur.Stok bulundurmaz.Sevkiyat doğrudan ithalatçıya yapılır ve acente komisyon alır. Acente ile çalışmanın yararları :Alıcı ile doğrudan temas kurulur. Satış politikası, fiyatlar ve müşteri seçimi ihracatçının elindedir. Acente pazardaki değişiklikleri anında bildirir. Acente sergi ve reklamlarla desteklenir. Distribütör :Belirli bir dış pazar alanı içinde malın satışında yetki verilen bir kuruluştur.Üretici malı kredili ya da peşin olarak verir.Malın pazarlanması, ithalatı ve tüm servisler onun sorumluluğundadır. Distribütörle çalışmanın yararları :Tek ithalatçı olarak daha fazla mal alır. Müşteri riskleri azalır. Malın satışında daha etkin rol oynar. İhracatı teşvik aracı olarak reklam : Reklam :Malların hizmetlerin ve düşüncelerin geniş kitlelere duyurulması ve benimsetilmesi amacıyla bir ücret karşılığında, kişisel olmayan bir biçimde sunulmasıdır. Reklam araçlarından bazıları :Sirküler, İhracat katalogları, Uluslararası Sosyal, Teknik ve Bilimsel Yayınlar, Örnek gönderme, Dış ülkelerdeki Ticaret Ateşelikleri, Uluslararası sergi ve fuarlar, Üretici ve ihracatçıların dış pazarları ziyaretidir. ÜNİTE 11 Muhasebe :işletmeyle ilgili ekonomik etkinliklerin tanımlanması, ölçülmesi ve karar vericilere iletilmesi sürecini kapsar.Muhasebe sistemi işletmenin finansal durumu, faaliyet sonuçları, finansal başarımı konularında bilgi sağlar. İşletme ile ilgili bilgi sunmanın temel amacı finansal tablolardır.Finansal tablolar, işletmenin finansal durumunu ve faaliyet sonuçlarını para birimi itibarıyla gösteririler.Muhasebe işletmenin dili olarak adlandırılır. İşletme içi bilgi kullanıcılar :İşletme ile ilgili her türlü finansal bilgiyi elde etme yetkisine sahip işletme yöneticilerinden oluşur. İşletme dışı bilgi kullanıcılar :İşletme dışında olan fakat işleme ile doğrudan ekonomik ilgisi olan veya olma eğiliminde olan taraflardır.Yatırımcılar, kredi verenler, müşteri, satıcılar ve devlet ( Kamu ve basın dolaylıdır.) Muhasebenin gelişimini şekillendiren değişkenler 1 )İşletme ve sermayenin kaynakları arasındaki ilişki 2 )Politik ve ekonmik bağlar 3 )Yasal sistemleri 4 )Ekonomik sistemleri ve gelişmişlik düzeyi 5 )Kültürel değerler 1 )İşletme ve sermayenin kaynakları arasındaki ilişki :ABD ve İngiltere’ de bireysel yatırımcılar sermayenin temel sağlayıcılarıdır. Sermayenin kaynakları ile işletme arasındaki ilişkilerin muhasebe üzerinde etki eden unsurları Yatırımcı ve kredi verenin kim olduğu Yatırımcı ve kredi verenin sayısı Yatırımcı ve kredi verenin yakınlık derecesi Sermaye piyasalarının gelişmişlik düzeyi Uluslararası sermaye piyasalarını kullanabilme yeteneği 2 )Politik ve ekonomik bağlar :Ülkelerin bazen yakın politik ve ekonomi bağları dolayısıyla muhasebe sistemlerinde benzerlikler olabilir. 3 )Yasal sistemleri :Muhasebe açısından iki tür yaklaşım vardır. Yazılı hukuk haline getirilmemiş, GKGMİ geçerli olduğu ülkeler :ABD ve İngiltere’ de muhasebe yöntemleri bağımsız standart belirleyici kuruluşlar tarafından belirlenir.ABD’ de ( ASB ), İngiltere’ de ( FASB ) Yazılı hukuk haline ve yasa haline getirilmiş ülkeler :Avrupa’ da genelde ulusal muhasebe yöntem ve standartlarına uyulur.Avrupa’ daki ülkelerde Roma-Germen veya Kara Avrupa’sı hukuk sistemi geçerlidir 4 )Ekonomik sistemleri ve gelişmişlik düzeyleri :Merkezi planlamanın hakim olduğu ülkelerde muhasebe sistemi devletteki planlama yapan tarafların ürün temelli bilgi gereksinimlerini karşılamaya yöneliktir.Piyasa temelli sistemlerde ise yöneticiler ise yatırımcılar kâr ve maliyet temelli bilgiler isterler. 5 )Kültür ve kültürel değerler :Ölçme, işletmenin stokları, maddi duran varlıklarını nasıl değerlendirdiğiyle, açıklama ise işletmelerin işletme dışı bilgi kullanıcılarına finansal raporlar aracılığıyla hangi kapsamda ve türde bilgi sunduğuyla ilgilidir. Uluslararası Muhasebe Standartları Kurulu ( IASB ) :Merkezi Londra’ da bulunan, bağımsız, özerk muhasebe standartları hazırlama konusunda genel kabul görmüş tek otoritedir.Kurul kamu yararına, genel amaçlı finansal tablolarda, şeffaf ve karşılaştırılabilir bilgiyi gerekli kılan, tek ve yüksek kalitede, anlaşılabilir ve uygulanabilir global muhasebe standartları geliştirmeyi amaçlamaktadır.Ek olarak dünya genelinde muhasebe standartlarını birbirine yakınlaştırmayı amaçlamaktadır.Avrupa Komisyonu, 2005 yılının başından itibaren tüm Avrupa’ da IASC standartlarının zorunlu olarak uygulanacağını ilan etmiştir.Uluslararası finansal raporlamayı önemli hale getiren olgular uluslarüstü finansman ve yatırımlardır. Amaçları Muhasebe standartlarını oluşturmak, yayınlamak, kabul görmelerini sağlamak, uygulamalarını geliştirmektir. Uluslararası Muhasebeciler Federasyonu ( IFAC ) :Muhasebe mesleğinin dünyadaki en üst kurumudur.118 ülkeden 159 ülke üyedir.Dünya muhasebecilerinin yüksek kalitede hizmet vermelerini destekleyerek, kamu yararını korumak amacıyla faaliyet göstermektedir.Temel amacı, kamu çıkarlarına hizmet etmek, dünya genelinde muhasebe mesleğini güçlendirmek ve güçlü uluslar arası ekonomilerin gelişmesine katkıda bulunmaktır. Uluslararası İşbirliği ve Kalkınma Örgütü ( OECD ) :Türkiye’ ninde içinde bulunduğu 24 ülke üyedir.Amacı ekonomik büyüme ve kalkınmayı sağlamaktır.1976 yılında işletmelerin gönüllü olarak açıklayacakları finansal bilgilerin neler olduğunu bir tüzükle belirlemiştir.Uyumlaştırma konusunda üye ülkeleri cesaretlendirecek bir katalizör görevi görür. Avrupa Birliği ( AB ) :Yönergeler oluşturarak üye ülkelerin muhasebe uygulamalarını AB’ nin kurallarının paraleline getirmek için kurallar koymaktadır.Bu yönergeler finansal tabloların karşılaştırabilirliğini artırmıştır. Uluslararası Menkul Kıymetler Komisyonları Örgütü ( IOSCO ) :1987 yılındaki yapılan yıllık konferansında Muhasebe ve denetimde ortak standartların kullanılmasını teşvik etme kararı aldı. Yabancı paralı finansal tabloların çevrimi :Yabancı bağlı şirketler faaliyetlerini, faaliyette bulundukları ülkenin para birimi itibarıyla kayda alırlar.Dolayısıyla finansal tablolarını ana şirketin ülke para birimi itibarıyla yeniden ifade etmek zorundadır.Bu işleme çevrim denir. Çevrimle ilgili sorunlar : Uygun çevrim yönteminin seçimi Uygun çevrim kurunun seçimi Çevrimden doğan kâr ve zararın muhasebeleştirilmesi Çevrim yöntemleri 1 )Cari olan - Cari olmayan kalemler yöntemi :Varlıklar elde edildikleri, kaynaklar ise oluştukları tarihte geçerli kurdan çevrilir.Gelir tablosu kalemleri ortalama kurdan çevrilir.Çevirimden doğan kâr ve zarar, dönem kâr ve zararında yer alır. 2 )Parasal olan - Parasal olmayan kalemler yöntemi :Parasal varlıklar ve yükümlülüklerle ilgili kalemler cari döviz kuru ile çevrilir.Parasal olmayan kalemler ise tarihi kurdan çevrilir.Gelir tablosu ortalama kurdan çevrilir. 3 )Zaman faktörüne dayalı yöntem :Parasal varlıklar ve borçlar parasal değerleri ile ilgili oldukları tarihteki kurdan çevrilmelidir.Tarihi maliyetlerle yabancı paralı finansal tablolara taşınan varlıklar ise tarihi kurla değerlenir.Farklı kurlar kullanıldığı için bilanço denk çıkmaz. 4 )Cari kur yöntemi :Bu yönteme göre, tüm varlık ve borçlar bilanço tarihindeki kurdan, özkaynaklar ise tarihi kurdan değerlenir.Çevirimden doğan kârlar özkaynaklarda indirim veya ek olarak raporlanır. Finansal tabloların çevirimine esas olan muhasebe standartları : IASC tarafından hazırlanan döviz kurlarındaki değişimlerin muhasebeleştirilmesi ile ilgili standart ülkemizde TMS 12 olarak geçer.Bu standart yabancı ülkelerdeki bağlı ortaklıkları ikiye ayırır. Otonom bağlı ortaklıklar :Ana şirketten bağımsız çalışırlar.Gelir ve giderleri yerel koşullara göre değişir.Ana şirketle arasındaki işlemler çok düşüktür.Yerel para birimi fonksiyoneldir.Cari kur yöntemi kullanılır. Entegre bağlı ortaklıklar :Ana şirkete bağlı veya uzantısı gibi çalışırlar.Ana şirketin kararları faaliyet ve gelirlerini etkiler.Kur farkı bağlı ortaklığın parasal kalemlerinden çok ana şirketin yabancı işletmedeki yatırımını etkiler.Zaman faktörüne dayalı çevrim yöntemi kullanılır. Konsolide finansal tablolar :Ana şirketin ve bağlı şirketlerin faaliyetlerinin birleştirilerek tek bir para birimi cinsinden ifade edilmiş tek bir finansal tablo setinden oluşur.Grup içindeki şirketlerin biribiriyle yapmış oldukları işlemler elenir. Uluslararası işletmeler toplam vergi yüklerini hafifletmek için başvurduğu yöntemler Transfer fiyatlaması :Ana şirketler grubundaki bir şirketin gruptaki diğer bir şirkete mal yada hizmet sattığında uyguladığı fiyata denir.Bunu da pazar fiyatına bakarak veya keyfi fiyat belirleyerek yapar. Vergi cennetleri :Vergi yükünü hafifletmek için faaliyelerini vergi cennetlerinde sürdürürler veya uluslararası işletme kendisine ait markanın sahipliğini Cayman Adalarındaki bir bağlı şirkete verir.Bağlı şirketler markayı kullanmak için bu şirkete ücret ödemek zorunda kalır.Cayman Adalarında lisans gelirleri vergiye tabi olmadığı için uluslararası işletmenin toplam vergi yükü azalmış olur. NOT: PANDORA'dan alıntı yapılmıştır..Emeği ve paylaşımı için teşekkür ederiz..
Benzer Konular 
