Murathan Mungan Şiirleri

**Metrix** · 10.02.08, 15:04

Adı Dua Olan Sevgilim

Yedi rekât günah kıldım bedeninde
Dizlerinde yedi zikir secdeye vardım
İhmalin uzak meleğine teninde aldandım
Yapayalnızdım kendi kalabalığım içinde
Tarih kadar yalnız,
Aşka âşina, acıya unutkandım

Er yüzlerde tavaf ettim bunca yıl kalb evini
Kırk yemin kurutmuştur sanırken içimin pınarlarını
İnanmadığım Allah'a
Senin yüzünde inandım
Adı dua olan sevgilim
Yandım yandım yandım

Sessizliğe borcum var birkaç kelime,
Sessizliğe borcum var birkaç feryat,
Sessizliğe borcum var birkaç çığlık,
Sustum, yıllarca sustum kan içinde
Ödeyemedim borcumu onca şiirle
Adı dua olan sevgilim
Yandı ruhumun gömleği
Yedi deryalar içinde
Aştım aştım aştım

Aslında sen yoktun
Yalnızca bir duayı sevdim ben
Varlığın yalanımdı
Aşktım aşktın aşktı
Geçti gitti hepsi
Geçti gitti işte
Dudaklarım kilitli
Yasin yasin yasin

Çok şükür ölmeden
Son duamı ettim ben
Allah beni tek etti
Kendi dağımı kazdım defterime
Gün geldi burdan da gittim

Murathan Mungan

**Metrix** · 10.02.08, 15:06

Affedilmeyen

Puhu, biyografi çağı
Can çekişmenin grameri
Varlığın kıstırıldığı sözcükler
Hayatını yazsın herkez
Tedavüldeki jestler bizi almıyor
Karartmayı çalışıyor bürokratik felcin ara dolguları
Çok tanrılı görüştü yapıcıları
Ne yaptınız
Arkhont atum alizeler
Ayrıntıların cinnetiyle yoğunlaşan batakta
Gündeliğin kiri
Üstüpüye silin şiirlerinizi
Çığlıklarınızı törpüleyen metal dünya
Ne tanrı istiyorsunuz ne patron
Görüntü yapıcıları
Kanla geçirdiler ellerine bütün iktidarları
Kanla alınsın ellerinden
Çekinmeyin vahşetin estetiğinden
Vardığımız yerde iki şey kaldı geriye
Bir intikam bir de affedilmeyen

Murathan Mungan

**Metrix** · 10.02.08, 15:12

Alacanım

Ah, nerede benim altından avaze sesim!
Yankısı bir duvara gömülmüş testide kaldı
Avaze sesim!

Şimdi başkalarının kalplerinde yankılanan
Bir zamanlar içinden geçtigim aşklardı
Feryattan kimseler ölmez, denirken
Duvarlardan geçtim
Artık kimseyi sevemez aşktan ölmüş yürek, derlerdi
Şimdi kulagını dayadıgın duvarda inleyen testi
Bir zamanlar feryatlarda unuttugum avaze sesim!

Alacanım
Mil yeşili gözlerin
Dindirdi gözlerimi
Kaç körü birden öldürdün bende
Mahsur kaldım, eksik oldum, kapına düştüm
Ben yandıkça
Ezber ettin ayazın demirini
Alacanım,
İndi mi gögsüne heves?
Hangi duvarın halısında
Gördün, bildin, vurdun beni
Kaç ormandan geçti
Içinde kayboldugumuz o büyük takip
Içimizde bunca gurbet dururken
Yol ettik uzaktaki sılayı
Şimdi buradayız
Kanlar içinde
Alacanım
İndi mi gögsüne heves?

Etimdeki eksik yangın, sindi yüregim
Seyreldi tenim sahtiyan tarih
Mahsur kaldım, meçhul oldum, şehit düştüm,
Alacanım,
İndi mi gögsüne heves?

Alacanım,
Rahat et, ben gölgene ilişeyim
Her belanı ben göreyim
Yüregimi ihbar et,
Bana bir uçurum ver, gideyim
Alacanım
İndi mi gögsüne heves?
Biliyorsun adımn kıblesini
Bir meşhur hafızla, meşhur bir şehvet
Alacanım,
Şuramda sinsi bir sızı
Gel öldügümü farz et
Senden gelen her harabe
Canımdan uçurdugum şahin
Pençesinde kaldı bilegim, yazım, harflerim
Bir yanım onla uçtu, sende kaldı, ben bittim
Alacanım,
İndi mi gögsüne heves?

Alacanım,
Yakılmış bir köyün adıydı adın
Görmedi kimse
İçinde bende yandım
O gün bugün kalbimin dogusunda tüten duman
Nerede olursan ol gögündeyim kanlı tarih her zaman
Mardin’im, Midyat’ım
Ah benim altından avaze sesim
Kardeşlerimdi ölen de, öldüren de
Aranızdaki duvarda
Gömülü kaldım

Etimden uçurduğum uçurum
Meşhurdum, meçhuldüm, mahsurdum
Bir hafızken eskiden
Mecnun kaldım şimdi
Aşktan, senden, kendimden
N’olur sevmeden öldürme beni
Alacanım,
Söyle, indi mi göğsüne heves?

Murathan Mungan

**Metrix** · 10.02.08, 15:13

Armalar

Bazı sözler karanlıkta söylenir
Bazı sözler hiçbir zaman
Karşı karşıya kaldığımız armalardır
Yüzümüzü parça parça aydınlatırken
Uzaktaki ateş
Yalnızca onlardır konuşan ve hatırlayan
Simgelerde çökelir magmalaşır tarih
Armalanmış rüya ölü dil
Bazı anlar için çözer kendini
Sökülür taşınır çerçeve başka deneyimlere
Yüzümüze değen alev
Kadar içimizdeki çakım
Belirler bizi ve kendi karanlığına döner
Simgelerin dilsizliğinde
Karşı karşıya dururken biz
Armalardır her şeyi kararlaştıran
Bazı sözler karanlıkta söylenir
Bazı sözler hiçbir zaman

Murathan Mungan

**Metrix** · 10.02.08, 15:14

Aşkın Karanlık Metali

Karanlıkta duruyorum aşk vurmasın yüzüme
Dokunmasın kimse bana
Kimse ulaşamasin artık tenimin incinen yerlerine...
Uyanmasın bir daha etimdeki yaralı hayvan
Zamanın siyah deltasında çürümek istiyorum
Biliyorum artık kimse yok kimsesizliğime...

Biliyorum aşka kimse yok
Aşkın karanlık metali soğuyor yüreğimin derinliklerinde...
Aşklarım, arkadaşlarım, dostlarım
Dağılıp gitti herkes
İçimi sızlatacak kimse kalmadı içimde...

Murathan Mungan

**Metrix** · 10.02.08, 15:16

Ateşte Unutulmuş Ferman

Herkes kendi ateşini başkasının cehenneminde sınar
Kendi külünde söner bütün rüzgârlarına yazıldığın akşam

Ateş tadında kum tadında kalarak
Derinleştirir bazı ayrılıkları zaman

Al ağrını git buradan
En uzun eylülü ömrümüzün

Uyutmuyor seni ne kömürleşmiş bu gurur
Ne göğsündeki kaplan

Seçilmiş taş milyonlarca taş arasından
Başını vurduğun
Çok gençti genç olmak için bile
Kendi zamanına muhtaç
Kendiyle dalgın

Daha yolun başında görülüyordu
Menzilindeki noksan

Ömrünce sızlayacak
Kayıplar sarayında ateşte unuttuğun ferman

Murathan Mungan

**Metrix** · 10.02.08, 15:18

Avara

Anımsıyor musun?
Bir çetemiz vardı: Vahşi Siyah Atlar
Ismarlama serserilikler yaşardık
Kimseden bir şey demeden kaçıp gitmeler gibi
Sokaklarda sabahlamak, parklarda yatmak
Yabancıları mahalleye sokmamak gibi
Ve bir gün gideceğimiz bir Amerika vardı
Herkesin bir Amerika'sı vardı o zamanlar
Herkes gece istasyonlarında
Kendi Amerika'sını aradı

Kısık ışıklı arkadaş odaları
Plağın bir yüzünü kaplayan uzun parçalar eşliğinde
Kendi rüyalarımıza dalar, dağılırdık
Okyanuslar, gemi yolculukları, kanayan ıslıklar
Ve dünyanın bütün limanları
Önümüzdeki sessizce uzardı

BİTERDİ PLAK, DİSK BOŞA DÖNERDİ.
DÜŞLERİMİZ ÇARPIP GERİ DÖNEN SULARDI ŞİMDİ
BÖYLE ZAMANLARDA İLK SÖZÜ SÖYLEMEKTEN
KAÇINIRDI HERKES
SONRA BİRİ USULCA KALKAR, HERKESE ÇAY KOYARDI
ANIMSIYOR MUSUN?

Vahşi siyah atlardık
Kentin ışıklı çöllerinde kendi izini arayan
Deri ceketlerimize sığdıramadığımız düşlerimiz kadar
Aşık ve düşmandık
Dünya acıtırdı bizi. her şey kanatır, her şey yaralardı
Sevişmek çekip çıkarmazdı bizi derinliğimizden
Öfkemizi dindirmezdi hiçbir şey
Geceleri uyuyamayan çocuklardık,
Otobüs garlarında uzun macerlara umar
Apansız yolculuklara çıkardık

Uykulu kentlere girerdik gece yarıları
Issız ağaçlar olurdu yol kenarlarında
Gökyüzünde parlak yıldızlar, her yere aynı uzaklıkta
Sarhoş bindiğimiz otobüsün penceresinden
Sanki bambaşka bir dünyaya bakardık
Sonra saklayarak yüzümüzü birbirimizden
Yumruklarımızı sıkar sessizce ağlardık
Işığı açık kalmış pencerelere, kepengi örtülü dükkanlara,
Yaz bahçelerinden taşan çiçeklere,
Adını bile bilmediğimiz bu kente
Neye olduğunu bile bilmediğimiz bir hasretle
Uzun uzun bakardık
Anımsıyor musun?

Ahh o gece yolculukları
Bir başka kentte, bir başka insan olmanın umutları
Kaç yol arkadaşı kaldı şimdi geriye
Gençliğin ilk acılarını birlikte keşfettiğimiz

Kaç yol arkadaşı?
Sürüyerek götürdüğümüz dargın beraberlikleri saymazsak
Ne kalıyor elimizde?
Ölenler,
Terk edenler,
Bir de telefonları, adresleri, kendileri değişenler

Vahşi, siyah atlardık; yılkıya bırakıldık
İçimizden kimse gidemedi Amerika'ya
Kendi Amerika'sı da olmadı hiçbirimizin
Yağmur aldı
Rüzgar aldı
Zaman aldı
O vahşi siyah atları
Herşey o eski rüyada kaldı

Çarpıp geri dönen düşlerimizin üstünde
Çürümüş cesetleri yüzüyor şimdi vahşi siyah atların
Öldükleri sahilleri kendileri de bilmiyorlar
Peki sen anımsıyor musun?

Murathan Mungan

**Metrix** · 10.02.08, 15:19

Ay Zeytin Gece

Kamçılı karanlıktı geldin üstüme
Bütün masalları dolaştın
Ay zeytin gece
Ay vurmuştu alnına
Perçemlerin Tokat akıtması
Yorgundu atılmış yılan derisi
Değiştirilmiş güvercin gömleği tende
Nereye gidiyorsun, dedim
Zeytinlerin arasından
Siste silinip giderken yollar
Aydı zeytindi geceydi
Korkmadım bağırdım ardından
Aydaki zeytindeki gecedeki delikanlı
Nereye böyle
Aldı rüzgar sesimi duyurmadı
Vurdu geçti durduğum yeri
Gümüşünü silkeledi yüzüme
Atının kanatları
Ben öldüm, ölüm bulunamadı
Kamçılı bir karanlıktı
Hikayemin gecesini dürdüm de
Kimse çıkamadı dışarı
Ay kaldı zeytin kaldı gece kaldı
Sis kaldı yollar kaldı
Karanlıktı

Murathan Mungan

**Metrix** · 10.02.08, 15:19

Ayaküstü Yaşanmış Ölümsüz Aşk Hikayeleri

Her durakta ölümsüz bir aşk edinecegim
Bir bakıştan bir duruştan
Çağrışımın sonsuz hazından
Unutulmaz bir sevgili daha birakacağım ardımda
Belki de yaşanabilecek en uzun serüveni terk edeceğim
Daha otobüsün ilk basamağında
Kim bilebilir ki?
Sonrayı, sonrasını kim bilebilir?
Gizli gizli veda edeceğim ona, görmeyecek
Ve bu duyguyla burkulmuş yüreğim
Otobüs camına bağrında kanlı bir ok ile
Bir aşk levhası çizecek, ah min-el!
Bu da ötekiler gibi kendisini ölesiye sevdiğimi bilmeden
Yaşayıp gidecek

Murathan Mungan

**Metrix** · 10.02.08, 15:20

Bana Zamandan Söz Ediyorlar

Gelip size zamandan söz ederler
Yaraları nasıl sardığından ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden.
Zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden.
Hepsini bilirsiniz zaten, bir işe yaramadığını bildiğiniz gibi.
Dahası onlar da bilirler. Ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler,
öyle düşünürler.
Bittiğine kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak,
sırtınızdaki hançeri çıkartmak, yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle
yeniden kucaklaşmak kolay değildir elbet. Kolay değildir bunlarla
başetmek, uğruna içinizi öldürmek. Zaman alır.

Zaman
Alır sizden bunların yükünü
O boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, acılar
dibe çöker. Hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. Bir
yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir.
O boşluk doldu sanırsınız.
Oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir.

Gün gelir bir gün
başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide
o eski ağrı
ansızın geri teper.
Dilerim geri teper. Yoksa gerçekten
Bitmişsinizdir.

Zamanla yerleşir yaşadıkların, yeniden konumlanır, çoğalır
anlamları, önemi kavranır. Bir zamanlar anlamadan yaşadığın
şey, çok sonra değerini kazanır. Yokluğu derin ve sürekli bir sızı
halini alır.
Oysa yapacak hiçbir şey kalmamıştır artık
Mutluluk geçip gitmiştir yanınızdan
Her şeye iyi gelen zaman sizi kanatır...

Murathan Mungan

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Murathan Mungan Şiirleri	Konudaki Cevap Sayısı 45
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 6385

10.02.08, 15:06	#2 (permalink)
Kullanıcı Profili Metrix Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: İstanbul Mesajlar: 3.491 Konular: 3144 Puan Grafiği Rep Puanı:6312 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 74 366 Mesajına 520 Kere Teşekkür Edlidi :	Affedilmeyen Affedilmeyen Puhu, biyografi çağı Can çekişmenin grameri Varlığın kıstırıldığı sözcükler Hayatını yazsın herkez Tedavüldeki jestler bizi almıyor Karartmayı çalışıyor bürokratik felcin ara dolguları Çok tanrılı görüştü yapıcıları Ne yaptınız Arkhont atum alizeler Ayrıntıların cinnetiyle yoğunlaşan batakta Gündeliğin kiri Üstüpüye silin şiirlerinizi Çığlıklarınızı törpüleyen metal dünya Ne tanrı istiyorsunuz ne patron Görüntü yapıcıları Kanla geçirdiler ellerine bütün iktidarları Kanla alınsın ellerinden Çekinmeyin vahşetin estetiğinden Vardığımız yerde iki şey kaldı geriye Bir intikam bir de affedilmeyen Murathan Mungan

10.02.08, 15:12	#3 (permalink)
Kullanıcı Profili Metrix Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: İstanbul Mesajlar: 3.491 Konular: 3144 Puan Grafiği Rep Puanı:6312 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 74 366 Mesajına 520 Kere Teşekkür Edlidi :	Alacanım Alacanım Ah, nerede benim altından avaze sesim! Yankısı bir duvara gömülmüş testide kaldı Avaze sesim! Şimdi başkalarının kalplerinde yankılanan Bir zamanlar içinden geçtigim aşklardı Feryattan kimseler ölmez, denirken Duvarlardan geçtim Artık kimseyi sevemez aşktan ölmüş yürek, derlerdi Şimdi kulagını dayadıgın duvarda inleyen testi Bir zamanlar feryatlarda unuttugum avaze sesim! Alacanım Mil yeşili gözlerin Dindirdi gözlerimi Kaç körü birden öldürdün bende Mahsur kaldım, eksik oldum, kapına düştüm Ben yandıkça Ezber ettin ayazın demirini Alacanım, İndi mi gögsüne heves? Hangi duvarın halısında Gördün, bildin, vurdun beni Kaç ormandan geçti Içinde kayboldugumuz o büyük takip Içimizde bunca gurbet dururken Yol ettik uzaktaki sılayı Şimdi buradayız Kanlar içinde Alacanım İndi mi gögsüne heves? Etimdeki eksik yangın, sindi yüregim Seyreldi tenim sahtiyan tarih Mahsur kaldım, meçhul oldum, şehit düştüm, Alacanım, İndi mi gögsüne heves? Alacanım, Rahat et, ben gölgene ilişeyim Her belanı ben göreyim Yüregimi ihbar et, Bana bir uçurum ver, gideyim Alacanım İndi mi gögsüne heves? Biliyorsun adımn kıblesini Bir meşhur hafızla, meşhur bir şehvet Alacanım, Şuramda sinsi bir sızı Gel öldügümü farz et Senden gelen her harabe Canımdan uçurdugum şahin Pençesinde kaldı bilegim, yazım, harflerim Bir yanım onla uçtu, sende kaldı, ben bittim Alacanım, İndi mi gögsüne heves? Alacanım, Yakılmış bir köyün adıydı adın Görmedi kimse İçinde bende yandım O gün bugün kalbimin dogusunda tüten duman Nerede olursan ol gögündeyim kanlı tarih her zaman Mardin’im, Midyat’ım Ah benim altından avaze sesim Kardeşlerimdi ölen de, öldüren de Aranızdaki duvarda Gömülü kaldım Etimden uçurduğum uçurum Meşhurdum, meçhuldüm, mahsurdum Bir hafızken eskiden Mecnun kaldım şimdi Aşktan, senden, kendimden N’olur sevmeden öldürme beni Alacanım, Söyle, indi mi göğsüne heves? Murathan Mungan

10.02.08, 15:13	#4 (permalink)
Kullanıcı Profili Metrix Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: İstanbul Mesajlar: 3.491 Konular: 3144 Puan Grafiği Rep Puanı:6312 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 74 366 Mesajına 520 Kere Teşekkür Edlidi :	Armalar Armalar Bazı sözler karanlıkta söylenir Bazı sözler hiçbir zaman Karşı karşıya kaldığımız armalardır Yüzümüzü parça parça aydınlatırken Uzaktaki ateş Yalnızca onlardır konuşan ve hatırlayan Simgelerde çökelir magmalaşır tarih Armalanmış rüya ölü dil Bazı anlar için çözer kendini Sökülür taşınır çerçeve başka deneyimlere Yüzümüze değen alev Kadar içimizdeki çakım Belirler bizi ve kendi karanlığına döner Simgelerin dilsizliğinde Karşı karşıya dururken biz Armalardır her şeyi kararlaştıran Bazı sözler karanlıkta söylenir Bazı sözler hiçbir zaman Murathan Mungan

10.02.08, 15:14	#5 (permalink)
Kullanıcı Profili Metrix Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: İstanbul Mesajlar: 3.491 Konular: 3144 Puan Grafiği Rep Puanı:6312 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 74 366 Mesajına 520 Kere Teşekkür Edlidi :	Aşkın Karanlık Metali Aşkın Karanlık Metali Karanlıkta duruyorum aşk vurmasın yüzüme Dokunmasın kimse bana Kimse ulaşamasin artık tenimin incinen yerlerine... Uyanmasın bir daha etimdeki yaralı hayvan Zamanın siyah deltasında çürümek istiyorum Biliyorum artık kimse yok kimsesizliğime... Biliyorum aşka kimse yok Aşkın karanlık metali soğuyor yüreğimin derinliklerinde... Aşklarım, arkadaşlarım, dostlarım Dağılıp gitti herkes İçimi sızlatacak kimse kalmadı içimde... Murathan Mungan

10.02.08, 15:16	#6 (permalink)
Kullanıcı Profili Metrix Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: İstanbul Mesajlar: 3.491 Konular: 3144 Puan Grafiği Rep Puanı:6312 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 74 366 Mesajına 520 Kere Teşekkür Edlidi :	Ateşte Unutulmuş Ferman Ateşte Unutulmuş Ferman Herkes kendi ateşini başkasının cehenneminde sınar Kendi külünde söner bütün rüzgârlarına yazıldığın akşam Ateş tadında kum tadında kalarak Derinleştirir bazı ayrılıkları zaman Al ağrını git buradan En uzun eylülü ömrümüzün Uyutmuyor seni ne kömürleşmiş bu gurur Ne göğsündeki kaplan Seçilmiş taş milyonlarca taş arasından Başını vurduğun Çok gençti genç olmak için bile Kendi zamanına muhtaç Kendiyle dalgın Daha yolun başında görülüyordu Menzilindeki noksan Ömrünce sızlayacak Kayıplar sarayında ateşte unuttuğun ferman Murathan Mungan

10.02.08, 15:18	#7 (permalink)
Kullanıcı Profili Metrix Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: İstanbul Mesajlar: 3.491 Konular: 3144 Puan Grafiği Rep Puanı:6312 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 74 366 Mesajına 520 Kere Teşekkür Edlidi :	Avara Avara Anımsıyor musun? Bir çetemiz vardı: Vahşi Siyah Atlar Ismarlama serserilikler yaşardık Kimseden bir şey demeden kaçıp gitmeler gibi Sokaklarda sabahlamak, parklarda yatmak Yabancıları mahalleye sokmamak gibi Ve bir gün gideceğimiz bir Amerika vardı Herkesin bir Amerika'sı vardı o zamanlar Herkes gece istasyonlarında Kendi Amerika'sını aradı Kısık ışıklı arkadaş odaları Plağın bir yüzünü kaplayan uzun parçalar eşliğinde Kendi rüyalarımıza dalar, dağılırdık Okyanuslar, gemi yolculukları, kanayan ıslıklar Ve dünyanın bütün limanları Önümüzdeki sessizce uzardı BİTERDİ PLAK, DİSK BOŞA DÖNERDİ. DÜŞLERİMİZ ÇARPIP GERİ DÖNEN SULARDI ŞİMDİ BÖYLE ZAMANLARDA İLK SÖZÜ SÖYLEMEKTEN KAÇINIRDI HERKES SONRA BİRİ USULCA KALKAR, HERKESE ÇAY KOYARDI ANIMSIYOR MUSUN? Vahşi siyah atlardık Kentin ışıklı çöllerinde kendi izini arayan Deri ceketlerimize sığdıramadığımız düşlerimiz kadar Aşık ve düşmandık Dünya acıtırdı bizi. her şey kanatır, her şey yaralardı Sevişmek çekip çıkarmazdı bizi derinliğimizden Öfkemizi dindirmezdi hiçbir şey Geceleri uyuyamayan çocuklardık, Otobüs garlarında uzun macerlara umar Apansız yolculuklara çıkardık Uykulu kentlere girerdik gece yarıları Issız ağaçlar olurdu yol kenarlarında Gökyüzünde parlak yıldızlar, her yere aynı uzaklıkta Sarhoş bindiğimiz otobüsün penceresinden Sanki bambaşka bir dünyaya bakardık Sonra saklayarak yüzümüzü birbirimizden Yumruklarımızı sıkar sessizce ağlardık Işığı açık kalmış pencerelere, kepengi örtülü dükkanlara, Yaz bahçelerinden taşan çiçeklere, Adını bile bilmediğimiz bu kente Neye olduğunu bile bilmediğimiz bir hasretle Uzun uzun bakardık Anımsıyor musun? Ahh o gece yolculukları Bir başka kentte, bir başka insan olmanın umutları Kaç yol arkadaşı kaldı şimdi geriye Gençliğin ilk acılarını birlikte keşfettiğimiz Kaç yol arkadaşı? Sürüyerek götürdüğümüz dargın beraberlikleri saymazsak Ne kalıyor elimizde? Ölenler, Terk edenler, Bir de telefonları, adresleri, kendileri değişenler Vahşi, siyah atlardık; yılkıya bırakıldık İçimizden kimse gidemedi Amerika'ya Kendi Amerika'sı da olmadı hiçbirimizin Yağmur aldı Rüzgar aldı Zaman aldı O vahşi siyah atları Herşey o eski rüyada kaldı Çarpıp geri dönen düşlerimizin üstünde Çürümüş cesetleri yüzüyor şimdi vahşi siyah atların Öldükleri sahilleri kendileri de bilmiyorlar Peki sen anımsıyor musun? Murathan Mungan

10.02.08, 15:19	#8 (permalink)
Kullanıcı Profili Metrix Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: İstanbul Mesajlar: 3.491 Konular: 3144 Puan Grafiği Rep Puanı:6312 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 74 366 Mesajına 520 Kere Teşekkür Edlidi :	Ay Zeytin Gece Ay Zeytin Gece Kamçılı karanlıktı geldin üstüme Bütün masalları dolaştın Ay zeytin gece Ay vurmuştu alnına Perçemlerin Tokat akıtması Yorgundu atılmış yılan derisi Değiştirilmiş güvercin gömleği tende Nereye gidiyorsun, dedim Zeytinlerin arasından Siste silinip giderken yollar Aydı zeytindi geceydi Korkmadım bağırdım ardından Aydaki zeytindeki gecedeki delikanlı Nereye böyle Aldı rüzgar sesimi duyurmadı Vurdu geçti durduğum yeri Gümüşünü silkeledi yüzüme Atının kanatları Ben öldüm, ölüm bulunamadı Kamçılı bir karanlıktı Hikayemin gecesini dürdüm de Kimse çıkamadı dışarı Ay kaldı zeytin kaldı gece kaldı Sis kaldı yollar kaldı Karanlıktı Murathan Mungan

10.02.08, 15:19	#9 (permalink)
Kullanıcı Profili Metrix Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: İstanbul Mesajlar: 3.491 Konular: 3144 Puan Grafiği Rep Puanı:6312 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 74 366 Mesajına 520 Kere Teşekkür Edlidi :	Ayaküstü Yaşanmış Ölümsüz Aşk Hikayeleri Ayaküstü Yaşanmış Ölümsüz Aşk Hikayeleri Her durakta ölümsüz bir aşk edinecegim Bir bakıştan bir duruştan Çağrışımın sonsuz hazından Unutulmaz bir sevgili daha birakacağım ardımda Belki de yaşanabilecek en uzun serüveni terk edeceğim Daha otobüsün ilk basamağında Kim bilebilir ki? Sonrayı, sonrasını kim bilebilir? Gizli gizli veda edeceğim ona, görmeyecek Ve bu duyguyla burkulmuş yüreğim Otobüs camına bağrında kanlı bir ok ile Bir aşk levhası çizecek, ah min-el! Bu da ötekiler gibi kendisini ölesiye sevdiğimi bilmeden Yaşayıp gidecek Murathan Mungan

10.02.08, 15:20	#10 (permalink)
Kullanıcı Profili Metrix Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: İstanbul Mesajlar: 3.491 Konular: 3144 Puan Grafiği Rep Puanı:6312 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 74 366 Mesajına 520 Kere Teşekkür Edlidi :	Bana Zamandan Söz Ediyorlar Bana Zamandan Söz Ediyorlar Gelip size zamandan söz ederler Yaraları nasıl sardığından ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden. Zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden. Hepsini bilirsiniz zaten, bir işe yaramadığını bildiğiniz gibi. Dahası onlar da bilirler. Ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler, öyle düşünürler. Bittiğine kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki hançeri çıkartmak, yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden kucaklaşmak kolay değildir elbet. Kolay değildir bunlarla başetmek, uğruna içinizi öldürmek. Zaman alır. Zaman Alır sizden bunların yükünü O boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, acılar dibe çöker. Hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. Bir yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir. O boşluk doldu sanırsınız. Oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir. Gün gelir bir gün başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide o eski ağrı ansızın geri teper. Dilerim geri teper. Yoksa gerçekten Bitmişsinizdir. Zamanla yerleşir yaşadıkların, yeniden konumlanır, çoğalır anlamları, önemi kavranır. Bir zamanlar anlamadan yaşadığın şey, çok sonra değerini kazanır. Yokluğu derin ve sürekli bir sızı halini alır. Oysa yapacak hiçbir şey kalmamıştır artık Mutluluk geçip gitmiştir yanınızdan Her şeye iyi gelen zaman sizi kanatır... Murathan Mungan

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	son Mesaj
Murathan Munganın Aşk Şiirleri	Melodi	Aşk ve Sevgi Şiirleri	0	09.02.14 15:50
Üç Aynalı Kırk Oda - Murathan Mungan	SERDEM	Yeni Çıkan Kitaplar-Kitap Tanıtımı	0	16.01.10 10:47
Murathan Mungan Biyografisi,Murathan Mungan Hayatı	Sude	Türk Edebiyatçıların Hayatı ( Biyografisi )	0	13.06.09 22:32
Murathan Mungan - Aşk Yeniden	ÇisiL	Aşk ve Sevgi Şiirleri	0	14.07.08 05:35
Murathan Mungan Hayatı ( Biyografisi )	Deniz	Şairlerin Hayatı ( Biyografileri )	0	04.02.08 16:59