Ümit Yaşar Oğuzcan Şiirleri

**Sevda** · 09.02.08, 13:08

14 Şubat Şiiri

Ne yaptım ki sana gözümün feri,
Döktürdün Şubatta bana bu teri,
Yanlış söz dedim de sözümü geri
Almam mı gerekir, niyetin bu mu?..

Diyorlar ki bana bir hiç yerine,
Hayır demez hatun kişi erine!..
Sırrı çözmek için daha derine
Dalmam mı gerekir, niyetin bu mu?...

Sabrımı sınadın, denedin lafta,
Yıl on iki aydır, ay da dört hafta,
Gönlünde yerim yok, sürekli rafta
Kalmam mı gerekir, niyetin bu mu?...

Yeminime güven sözüme inan,
Yalnız sensin benim derdime derman,
İkna olman için aleme ferman
Salmam mı gerekir, niyetin bu mu?..

Haydi göster artık elden farkını,
Meramın yormak mı adı saklını,
Gayret edip bir kez daha aklını
Çelmem mi gerekir, niyetin bu mu?..

Bilirsin yorulmam hatta acıkmam,
Yanlış ise yola en başta çıkmam!..
Doğrusunu söyle, usanıp, bıkmam
Yılmam mı gerekir, niyetin bu mu?..

Susuyorsun hâlâ nedir nedeni,
Yeni mi tanıdın sanki sen beni,
Vurduğun yer olan kalbimden seni
Silmem mi gerekir, niyetin bu mu?..

Gösterdi mi takvim on dört Şubatı,
Asıyorsun birden gülen suratı,
İllâki her sefer geçip sıratı
Gelmem mi gerekir, niyetin bu mu?..

Anla beni lütfen ey gözü karam,
Hem sırası değil, hem de yok param,
Düşüp ardın sıra seni aramam
Bulmam mı gerekir, niyetin bu mu?..

Tamam, ruhum kölen, emrinde tenim,
Farzet ki sen bensin, ya da ben senim,
Bu seferde yine kapıyı benim
Çalmam mı gerekir, niyetin bu mu?..

İşin yoktu güya kinle nefretle,
Ezim ezim ezdin türlü külfetle,
Üç günlük dünyada her gün hasretle
Dolmam mı gerekir, niyetin bu mu?

Gül gibi gönlümü daldan koparıp,
Saklarsın sanmıştım özenle sarıp,
Her geçen gün biraz daha sararıp
Solmam mı gerekir, niyetin bu mu?..

Bu ayrılığa ben olsam da sebep,
Bu mudur büyüklük, bu mudur edep,
Saçımı başımı tutam edip hep
Yolmam mı gerekir, niyetin bu mu?..

Kalmadı vallahi ağzımda hiç tat,
Ne keyfim var şimdi ne gönlüm rahat,
Zaten Mecnunundum, şimdi de Ferhat
Olmam mı gerekir, niyetin bu mu?..

Sordum ululara, nice âlime,
Rastlanmamış senin gibi zâlime,
Yoksa ağlanacak garip halime
Gülmem mi gerekir, niyetin bu mu?..

"Teşekkür" diyorsun bir de giderken,
Demek ki aslında bu vedâ erken!..
Uzun yıllar mutlu yaşamak varken
Ölmem mi gerekir, niyetin bu mu?..

Ümit Yaşar OĞUZCAN

**Sevda** · 09.02.08, 13:09

50 Yaş Şiiri

Ne zaman baksam çevreme elli yıl sonra
Hep aynı gürdüklerim; bir keşmekeş, bir bozuk düzen
Bir lokma ekmek uğruna tükenmesi insanların
Yaşamak ve ölmek için hep aynı neden

Sefil doymazlık:ete, kana, paraya
Öylesi bir açlık ki eksilmeyen, bitmeyen
İnsan, ezebildiğince mutlu insan, oğul
Nereye gidersen git hep o tuzak, o dümen

Küçük hesaplarla kabaran büyük hesaplar
Ve değişmez çığlığı insanoğlunun: Ben, ben, ben!"
Sen yok musun? Onlar yok mu? Biz yok muyuz?
Nereye bu gidiş? Delicesine pupa yelken

Söyle neyi değiştirebilirsin ki tek başına
Yıldırırlar, sustururlar vururlar seni de hemen
Düşler bitmişse, gerçekler bir tokat gibi inmişse
Tek başına mutlu ol bakalım, olabilirsen

En güzeli sevmek diyeceksin insanları tümüyle
Usanmadan, bir şey ummadan, beklemeden
Ver, durmadan ver, eller uzanmış, baksana
Ver ki; kurulsun sofra, başlasın şölen

Bir yanda umutların, düşlerin, düşüncelerin
Bir yanda aldığını geri vermez koca bir evren
Bak! Bütün ağızlar yutmaya hazır seni
Bir noktadan, bir lokmadan başka nesin sen

Dönüp gerilere bakıyorum, bir de kendime
Elli yıl geçmiş, ha gün, ha yarın derken
Değişen birşey yok, bir şaşkın benden başka
İşte aynı yol, aynı kapı, aynı merdiven

Hani nerdeler? Kimi yitmiş kimi gitmiş dostların
Bir ak saçlı anan kalmış yolumu bekleyen
Sabah-öğle-akşam . . . Hep o tekdüze yaşam
Ve kırılmış bir kalple yorulmuş bir beden

İşte böyle geçti yıllar. bozbulanık
Ben sevdim, ben ağladım, başkalarıydı gülen
Ne zaman uzattıysam ellerimi, parçalandı
Mutluluk serseri bir mayındı denizlerimde yüzen

Ümit Yaşar OĞUZCAN

**Sevda** · 09.02.08, 13:10

Acılar Denizi

Ben acılar denizinde boğulmuşum
işitmem vapur düdüklerini , martı çığlıklarını
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını

Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık , bu ne zindan gece böyle
Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını

Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını

Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını...

Ümit Yaşar OĞUZCAN

**Sevda** · 09.02.08, 13:10

Adak

Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
Sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan

Sana bir dolu umut getireceğim
Küçük ellerine sığmayacak
Sana Afrika gecelerini getireceğim
Sımsıcak

Sana çiçekler getireceğim
Bozulmuş güz bahçelerinden
Sana bir serinlik getireceğim
Yağmur tanelerinden

Sana avuç avuç yıldız getireceğim
Güneşimden başka
Sana engin denizlerin maviliğini getireceğim
Köpük köpük dalga dalga

Sana bir rüzgar getireceğim
Dağlardan, tepelerden
Gitme, sana zamanı getireceğim
Zamanın bittiği yerden

Ümit Yaşar OĞUZCAN

**Sevda** · 09.02.08, 13:11

Affet Beni Dünya

Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Sebepsiz kanına girdiğim
Zevk için öldürdüğüm
Böceklerden af diliyorum
Dağdan, topraktan, taştan
Evlattan, akrabadan, arkadaştan
Yağan yağmurdan, doğan güneşten
Denizlerden, göklerden af diliyorum
Yıllardır kahrımı çeken kadından
Ondaki yaşamak ümidinden
Baba evinden, ana sütünden
Yediğim ekmeklerden af diliyorum
Kadrini, kıymetini bilmediğim
Hayali ile bahtiyar olmadığım
Otuz yıl arayıp bulmadığım
Geleceklerden af diliyorum

Ümit Yaşar OĞUZCAN

**Sevda** · 09.02.08, 13:12

Ağıt

Her şey güzeldi bir zaman, çok önce
Şehirler, insanlar, güneş deniz
Mutluluğumu görebilirdiniz
Çökmeseydi içime bu son gece
Her şey bir anda bitmeseydi, yazık
Olmasaydı gençliğime aptalca
Belki de o yerlere varırdık
O uzak dağlara ulu: koskoca
Orada her şey değişirdi belki
Açardı umutlarımız bakarsın
Ateş rengi, kan rengi güller gibi
Toprağında kimbilir hangi aşkın
Oysa şimdi nerdeyiz, neyiz bak
Her umut belirtisinden uzağız
O sevilmiş gözlerde saf ve berrak
Bir ayna bile yok bakacağımız
Her şey kurşuni bir renk almış, soğuk
Bozkırlardır uzayan önümüzde
Kime baksan o yüz: veremli, soluk
Tek mavi kalmamış gökyüzümüzde
Her yerde bitmişliği güzelliğin
Kum kamyonları putreller betonlar
Sonra ta beşikten mezara değin
Sıfırlar, yüzler, binler ve milyonlar
Hadi öl bakalım ölebilirsen
Zincirlerle bağlıyken yaşamaya
Omuzla yükünü, hadi yalnız sen
İsterse gücün olmasın taşımaya
Yenik düşmüşüz işte gerçek ortada
Çökmüş boynumuza zulmün elleri
Bir tutsak, bir dolap beygiri ya da
Bir mahkum gibiyiz kaç yıldan beri
Yargıç hükmünü çoktan vermiş oku
Boynundaki yaşamak fermanını
Yaşamak sonra ölmek; iki korku
Geri getirmezken bir anını
Terkedilmiş şehirleri bilirsin
Bilirsin gömülmüş uygarlıkları
Ve düşün ki; patlaması bilincin
Yırtmaya yetmiyor karanlıkları
Öyleyse çek sapla göğe bıçağını
De ki; benim işim tanrılıktan güç
Benim hem yüksek, hem en aşağı
İşte ellerimde sonsuzluk ve hiç
De ki; Ömür verdin; en büyük yalan
De ki; Beden verdin; içi boş ve kof
İşte! Yüce eserin, işte insan
Ve yırt göğsünü, bağır: Of Tanrım of.

Ümit Yaşar OĞUZCAN

**Sevda** · 09.02.08, 13:13

Andıkça

Ne zaman seni düşünsem içim ürperir
Seninle geçen her saat, her gün gelir aklıma
Bir akşam vakti gelir bir deniz kıyısı gelir
O eşsiz hatıralar bütün gelir aklıma
Ne yapsam unutamam yaşadığımızı
Sevgindi sevgilerin en yalansızı
Şimdi nerde bir gül görsem kırmızı
Dudaklarımı uzun uzun öptüğün gelir aklıma
Bir çıban büyürcesine ortasında gecenin
Dolar yüreğime hüznü seni sevmenin
Dünyada ne benim yerim var artık ne senin
Ağlarım başucunda ölümün gelir aklıma.

Ümit Yaşar OĞUZCAN

**Sevda** · 09.02.08, 13:13

Anılarda Yaşarken

Çekingen adımlarla sesiz ve ürkek
Bir gün uzaklardan bir giz gibi geldin
O büyülü şarkılarını söyleyerek
Gençliğimi geri getirdi ellerin

Sundun paha biçilmez güzelleğini
Öylesine diri öylesine sıcak
Böylesine bir mutluluk anladım ki
Ömür boyunca bir kez yaşanır ancak

Bir kez nefes aldığını anlar bir gün
Bir kez bir kişiyle insan bütünlenir
Özlem dediğimiz o hançer bir düşün
Bir kez saplanmak için kaç kez bilenir

Anılarsa bitmez bizimdir daima
Umulmadık yerlerde yeşerir büyür
Yaşamak baştanbaşa yalan olsa da
O alır bizi uzaklara götürür

Emzirir gür memelerinden istekle
Biz farkına varmadan uzar ömrümüz
Anılarda yaşarken bir gün gelir de
Biz de birer anı olur ölürüz.

Ümit Yaşar OĞUZCAN

**Sevda** · 09.02.08, 13:14

Arayış

Bir tas zehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herşeyim
Kurşuna dizdiler anılarımı
Yenik düştüm bu savaşta neyleyim
Bir mezar nasılsa işte öyleyim
Unuttum en güzel şarkılarımı
Gündüzü yok upuzun bir geceyim
Yitirdim umut kırıntılarımı
Sevgimi, neşemi, bütün varımı
Çaresiz bir yokluğun içindeyim
Gömdüm içime yıkıntılarımı
Arıyor bir yarım öbür yarımı

Ümit Yaşar OĞUZCAN

**Sevda** · 09.02.08, 13:15

Aşk Heykeli

Bir gün bu şehrin en yüksek tepesine
Senin heykelini dikeceğim
Limana yanaşan gemilerden önce sen görüneceksin
Sen yol göstereceksin karanlıklarda
Pullarda senin resmin olacak
Vitrinlerde senin fotoğrafların
Bu şehre gelenlere
Önce seni gösterecekler
Bense dilediğim gibi
Günün her saatinde yalnız seni göreceğim
Ve
Karlı, soğuk bir kış günü
Senin o duygusuz ayaklarının dibinde
Can vereceğim.

Ümit Yaşar OĞUZCAN

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Ümit Yaşar Oğuzcan Şiirleri	Konudaki Cevap Sayısı 65
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 7770

09.02.08, 13:09	#2 (permalink)
Kullanıcı Profili Sevda Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: Çanakkale Mesajlar: 2.228 Konular: 112 Puan Grafiği Rep Puanı:1641 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 36 24 Mesajına 38 Kere Teşekkür Edlidi :	50 Yaş Şiiri 50 Yaş Şiiri Ne zaman baksam çevreme elli yıl sonra Hep aynı gürdüklerim; bir keşmekeş, bir bozuk düzen Bir lokma ekmek uğruna tükenmesi insanların Yaşamak ve ölmek için hep aynı neden Sefil doymazlık:ete, kana, paraya Öylesi bir açlık ki eksilmeyen, bitmeyen İnsan, ezebildiğince mutlu insan, oğul Nereye gidersen git hep o tuzak, o dümen Küçük hesaplarla kabaran büyük hesaplar Ve değişmez çığlığı insanoğlunun: Ben, ben, ben!" Sen yok musun? Onlar yok mu? Biz yok muyuz? Nereye bu gidiş? Delicesine pupa yelken Söyle neyi değiştirebilirsin ki tek başına Yıldırırlar, sustururlar vururlar seni de hemen Düşler bitmişse, gerçekler bir tokat gibi inmişse Tek başına mutlu ol bakalım, olabilirsen En güzeli sevmek diyeceksin insanları tümüyle Usanmadan, bir şey ummadan, beklemeden Ver, durmadan ver, eller uzanmış, baksana Ver ki; kurulsun sofra, başlasın şölen Bir yanda umutların, düşlerin, düşüncelerin Bir yanda aldığını geri vermez koca bir evren Bak! Bütün ağızlar yutmaya hazır seni Bir noktadan, bir lokmadan başka nesin sen Dönüp gerilere bakıyorum, bir de kendime Elli yıl geçmiş, ha gün, ha yarın derken Değişen birşey yok, bir şaşkın benden başka İşte aynı yol, aynı kapı, aynı merdiven Hani nerdeler? Kimi yitmiş kimi gitmiş dostların Bir ak saçlı anan kalmış yolumu bekleyen Sabah-öğle-akşam . . . Hep o tekdüze yaşam Ve kırılmış bir kalple yorulmuş bir beden İşte böyle geçti yıllar. bozbulanık Ben sevdim, ben ağladım, başkalarıydı gülen Ne zaman uzattıysam ellerimi, parçalandı Mutluluk serseri bir mayındı denizlerimde yüzen Ümit Yaşar OĞUZCAN

09.02.08, 13:10	#3 (permalink)
Kullanıcı Profili Sevda Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: Çanakkale Mesajlar: 2.228 Konular: 112 Puan Grafiği Rep Puanı:1641 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 36 24 Mesajına 38 Kere Teşekkür Edlidi :	Acılar Denizi Acılar Denizi Ben acılar denizinde boğulmuşum işitmem vapur düdüklerini , martı çığlıklarını Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni Duyarım yosunların benim için ağladıklarını Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını Bu ne karanlık , bu ne zindan gece böyle Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse Yılların içimde bıraktıklarını... Ümit Yaşar OĞUZCAN

09.02.08, 13:10	#4 (permalink)
Kullanıcı Profili Sevda Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: Çanakkale Mesajlar: 2.228 Konular: 112 Puan Grafiği Rep Puanı:1641 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 36 24 Mesajına 38 Kere Teşekkür Edlidi :	Adak Adak Sana şiirler okuyacağım, gitme Güneşler doğacak yalnızlığımdan Sana bir ışık getireceğim Büyük aydınlığımdan Sana bir dolu umut getireceğim Küçük ellerine sığmayacak Sana Afrika gecelerini getireceğim Sımsıcak Sana çiçekler getireceğim Bozulmuş güz bahçelerinden Sana bir serinlik getireceğim Yağmur tanelerinden Sana avuç avuç yıldız getireceğim Güneşimden başka Sana engin denizlerin maviliğini getireceğim Köpük köpük dalga dalga Sana bir rüzgar getireceğim Dağlardan, tepelerden Gitme, sana zamanı getireceğim Zamanın bittiği yerden Ümit Yaşar OĞUZCAN

09.02.08, 13:11	#5 (permalink)
Kullanıcı Profili Sevda Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: Çanakkale Mesajlar: 2.228 Konular: 112 Puan Grafiği Rep Puanı:1641 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 36 24 Mesajına 38 Kere Teşekkür Edlidi :	Affet Beni Dünya Affet Beni Dünya Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde Cümle düşmanlarımı affettim Yediğim meyvalardan Kokladığım çiçeklerden af diliyorum Yerde yürürken gördüğüm Sebepsiz kanına girdiğim Zevk için öldürdüğüm Böceklerden af diliyorum Dağdan, topraktan, taştan Evlattan, akrabadan, arkadaştan Yağan yağmurdan, doğan güneşten Denizlerden, göklerden af diliyorum Yıllardır kahrımı çeken kadından Ondaki yaşamak ümidinden Baba evinden, ana sütünden Yediğim ekmeklerden af diliyorum Kadrini, kıymetini bilmediğim Hayali ile bahtiyar olmadığım Otuz yıl arayıp bulmadığım Geleceklerden af diliyorum Ümit Yaşar OĞUZCAN

09.02.08, 13:12	#6 (permalink)
Kullanıcı Profili Sevda Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: Çanakkale Mesajlar: 2.228 Konular: 112 Puan Grafiği Rep Puanı:1641 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 36 24 Mesajına 38 Kere Teşekkür Edlidi :	Ağıt Ağıt Her şey güzeldi bir zaman, çok önce Şehirler, insanlar, güneş deniz Mutluluğumu görebilirdiniz Çökmeseydi içime bu son gece Her şey bir anda bitmeseydi, yazık Olmasaydı gençliğime aptalca Belki de o yerlere varırdık O uzak dağlara ulu: koskoca Orada her şey değişirdi belki Açardı umutlarımız bakarsın Ateş rengi, kan rengi güller gibi Toprağında kimbilir hangi aşkın Oysa şimdi nerdeyiz, neyiz bak Her umut belirtisinden uzağız O sevilmiş gözlerde saf ve berrak Bir ayna bile yok bakacağımız Her şey kurşuni bir renk almış, soğuk Bozkırlardır uzayan önümüzde Kime baksan o yüz: veremli, soluk Tek mavi kalmamış gökyüzümüzde Her yerde bitmişliği güzelliğin Kum kamyonları putreller betonlar Sonra ta beşikten mezara değin Sıfırlar, yüzler, binler ve milyonlar Hadi öl bakalım ölebilirsen Zincirlerle bağlıyken yaşamaya Omuzla yükünü, hadi yalnız sen İsterse gücün olmasın taşımaya Yenik düşmüşüz işte gerçek ortada Çökmüş boynumuza zulmün elleri Bir tutsak, bir dolap beygiri ya da Bir mahkum gibiyiz kaç yıldan beri Yargıç hükmünü çoktan vermiş oku Boynundaki yaşamak fermanını Yaşamak sonra ölmek; iki korku Geri getirmezken bir anını Terkedilmiş şehirleri bilirsin Bilirsin gömülmüş uygarlıkları Ve düşün ki; patlaması bilincin Yırtmaya yetmiyor karanlıkları Öyleyse çek sapla göğe bıçağını De ki; benim işim tanrılıktan güç Benim hem yüksek, hem en aşağı İşte ellerimde sonsuzluk ve hiç De ki; Ömür verdin; en büyük yalan De ki; Beden verdin; içi boş ve kof İşte! Yüce eserin, işte insan Ve yırt göğsünü, bağır: Of Tanrım of. Ümit Yaşar OĞUZCAN

09.02.08, 13:13	#7 (permalink)
Kullanıcı Profili Sevda Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: Çanakkale Mesajlar: 2.228 Konular: 112 Puan Grafiği Rep Puanı:1641 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 36 24 Mesajına 38 Kere Teşekkür Edlidi :	Andıkça Andıkça Ne zaman seni düşünsem içim ürperir Seninle geçen her saat, her gün gelir aklıma Bir akşam vakti gelir bir deniz kıyısı gelir O eşsiz hatıralar bütün gelir aklıma Ne yapsam unutamam yaşadığımızı Sevgindi sevgilerin en yalansızı Şimdi nerde bir gül görsem kırmızı Dudaklarımı uzun uzun öptüğün gelir aklıma Bir çıban büyürcesine ortasında gecenin Dolar yüreğime hüznü seni sevmenin Dünyada ne benim yerim var artık ne senin Ağlarım başucunda ölümün gelir aklıma. Ümit Yaşar OĞUZCAN

09.02.08, 13:13	#8 (permalink)
Kullanıcı Profili Sevda Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: Çanakkale Mesajlar: 2.228 Konular: 112 Puan Grafiği Rep Puanı:1641 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 36 24 Mesajına 38 Kere Teşekkür Edlidi :	Anılarda Yaşarken Anılarda Yaşarken Çekingen adımlarla sesiz ve ürkek Bir gün uzaklardan bir giz gibi geldin O büyülü şarkılarını söyleyerek Gençliğimi geri getirdi ellerin Sundun paha biçilmez güzelleğini Öylesine diri öylesine sıcak Böylesine bir mutluluk anladım ki Ömür boyunca bir kez yaşanır ancak Bir kez nefes aldığını anlar bir gün Bir kez bir kişiyle insan bütünlenir Özlem dediğimiz o hançer bir düşün Bir kez saplanmak için kaç kez bilenir Anılarsa bitmez bizimdir daima Umulmadık yerlerde yeşerir büyür Yaşamak baştanbaşa yalan olsa da O alır bizi uzaklara götürür Emzirir gür memelerinden istekle Biz farkına varmadan uzar ömrümüz Anılarda yaşarken bir gün gelir de Biz de birer anı olur ölürüz. Ümit Yaşar OĞUZCAN

09.02.08, 13:14	#9 (permalink)
Kullanıcı Profili Sevda Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: Çanakkale Mesajlar: 2.228 Konular: 112 Puan Grafiği Rep Puanı:1641 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 36 24 Mesajına 38 Kere Teşekkür Edlidi :	Arayış Arayış Bir tas zehir verin bana içeyim Tek unutmak için acılarımı Baksana; kırdılar kapılarımı Yağmalandı kalbim, ömrüm, herşeyim Kurşuna dizdiler anılarımı Yenik düştüm bu savaşta neyleyim Bir mezar nasılsa işte öyleyim Unuttum en güzel şarkılarımı Gündüzü yok upuzun bir geceyim Yitirdim umut kırıntılarımı Sevgimi, neşemi, bütün varımı Çaresiz bir yokluğun içindeyim Gömdüm içime yıkıntılarımı Arıyor bir yarım öbür yarımı Ümit Yaşar OĞUZCAN

09.02.08, 13:15	#10 (permalink)
Kullanıcı Profili Sevda Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Jan 2008 Nerden: Çanakkale Mesajlar: 2.228 Konular: 112 Puan Grafiği Rep Puanı:1641 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 36 24 Mesajına 38 Kere Teşekkür Edlidi :	Aşk Heykeli Aşk Heykeli Bir gün bu şehrin en yüksek tepesine Senin heykelini dikeceğim Limana yanaşan gemilerden önce sen görüneceksin Sen yol göstereceksin karanlıklarda Pullarda senin resmin olacak Vitrinlerde senin fotoğrafların Bu şehre gelenlere Önce seni gösterecekler Bense dilediğim gibi Günün her saatinde yalnız seni göreceğim Ve Karlı, soğuk bir kış günü Senin o duygusuz ayaklarının dibinde Can vereceğim. Ümit Yaşar OĞUZCAN

Konuyu Toplam 18 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 18 Misafir)

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	son Mesaj
? ( Ümit Yaşar OĞUZCAN )	Josephine	Şairlerden Seçme Şiirler	0	18.11.08 19:26
Kum ( Ümit Yaşar OĞUZCAN )	Josephine	Şairlerden Seçme Şiirler	0	18.11.08 19:24
Deliler ( Ümit Yaşar OĞUZCAN )	Josephine	Şairlerden Seçme Şiirler	0	18.11.08 18:52
Çok Geç ( Ümit Yaşar OĞUZCAN )	Josephine	Şairlerden Seçme Şiirler	0	18.11.08 18:47
Bir Gün ( Ümit Yaşar OĞUZCAN )	Josephine	Şairlerden Seçme Şiirler	0	18.11.08 18:39