|
Vuslat Dedi Vuslat Dedi Yâ Rab kulum, geldim sana; Aşk yazıldı bu fermâna!.. Bir çilede yana yana; ‘Sabır’ dedi, oldu gönül!.. Nasıl diner bu dert, bu gam? Hüznüm artar her bir akşam!.. Sekiz cennet, makam makam; ‘Umut’ dedi, doldu gönül!.. Nefsim arza atmış ağı; Sökülmez mi hırsın bağı?.. Bu gurbetin, hasret çağı; ‘Biter’ dedi, daldı gönül!.. Ten, aşk ile mâ’rifette; Can neylesin hakikatte!.. Bir ilahî adalette, ‘Hesap’ dedi, soldu gönül!.. Hakk’tan aldı, halka verdi; Nefsi, yerden yere serdi!.. Şükür, gizli sırra erdi; ‘Hikmet’ dedi, bildi gönül!.. Budur ömrün ayı, yılı; Yüküm nerde, neyle dolu?.. Tefekkürde bulup yolu; ‘Vuslât’ dedi, güldü gönül!.. Rıfat Araz |
Vuslât Yakarışları Vuslât Yakarışları Yâ Rab, bir aşk verdin bana; Yanıp durdum Sen’den yana!.. Canı kurban dedim Sana; Rahîm Sen’sin, rahmet Sen’in!.. Ezel ebet devletin var; Her zerrede, kudretin var!.. Ne tükenmez servetin var; Rezzâk Sen’sin, nimet Sen’in!.. Benden yakın oldun bana; Hangi yüzle dönem Sana?!.. Akıl yetmez bu devrâna; Kâdir Sen’sin, kudret Sen’in!.. Gelen gider, giden gelmez; Can Sen’indir bu can ölmez!.. Onca sırrı çözen olmaz; Hakîm Sen’sin, hikmet Sen’in!.. Şükrü bulduk varlık ile; Sabrı gördük darlık ile!.. Edep derdik erlik ile; Rahmân Sen’sin, izzet Sen’in!.. Kalp, adınla Sen’i okur; Okudukça bir aşk dokur!.. Elimdedir verdiğin nûr; Samed Sen’sin, himmet Sen’in!.. Rıfat Araz |
Yakarış Eşiğinde Yakarış Eşiğinde Aşk ile elendim, aşkla sınandım; Bana, tutunacak dal ver İlâhî!.. Emanet yüküne, aşkla dayandım; Bana menzil göster, yol ver İlâhî!.. Çaresi özünde bîçare miyim? Aklını, kaybetmiş divâne miyim?.. Bu gönül nûruna, pervâne miyim? Bana, od içinde gül ver İlâhî!.. Bu aşktır dost diyen, dostla eğleşen; Sevgiyi sevgiyle seven, paylaşan!.. Bir içli yürektir, suyla söyleşen; Devrine yağmur ver, sel ver İlâhî!.. Hakîkat sırrını açtın, bu canda; Okudum, ben beni iki cihânda!.. Bildim seni bende, benden yakında; Bana basiret ver, hâl ver İlâhî!.. Âhım var içimi âh ile oyan; Acım var, acıma merhemi koyan!.. Seni tesbih eden, derinden duyan; Bir ses ver, nefes ver, dil ver İlâhî!.. Bu hüzün ne zaman indi yüzüme? Asrın vebâli mi bindi dizime?.. Dünyadan ukbâya dönen özüme; Şefâ’at kapından, el ver İlâhî!.. Rıfat Araz |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 08:44 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.0 RC 2