|
Mithat Cemal Kuntay Şiirleri Eğilme Zincirin altınsa da hattâ, koparıp kır! Susmak ne demekmiş, yere göğe haykır! Vicdân bile duymaz, çıkmazsa bir âhı Sessiz kölelerdir, yaratan binbir ilâhı Elbet put olurlar, öpülen eller, etekler Elbet öpen oldukça, olur öptürecekler! Hürriyet, o en son şerefindir, onu satma! Bir Tanrı yeter, kendine bin Tanrı yaratma! İnsanda ki dört tane ayak devrini bilme! Mahvolsa eğilmezdi baban, sen de eğilme!.. Mithat Cemal Kuntay |
Kimdim? Kimdim? Maziye sor, ecdadımı söyler sana kimdi; Bir bitmez ufuktum, küre vaktiyle benimdi. Tufanlar, alevler beni bir kal'a sanırdı; Taçlar uçuşur, dalgalanır, parçalanırdı. Kahhâr atımın kanlı, kıvılcımlı izinde; Bir başka denizdim ebediyyet denizinde. Çarpardı göğün kalbi hilâlin avucunda; Titrerdi yerin talihi merminin ucunda. Günler, elimin çizdiği yerlerden akardı; Üç kıt'ada korkunç atımın izleri vardı. Üstünde uçarken o nişîbin bu firâzın, En şanlı, şehâmetli hükümdarına arzın. Tek bir bakışım sanki inayetti, keremdi; İklîli hediyyemdi, arazisi hîbemdi. Hançerdi hayâlim, bütün akvam ona kındı; Baştan başa dünyâ bir esîrimdi; kadındı. Asabına nabzımdaki ahengi verirdim? Kasd eylediğim şekli verir, rengi verirdim. Dünyâ bilir iclâlimi ben böyle değildim; Ben, altı asırdan beri bir kerre eğildim! Mithat Cemal Kuntay |
Mazinin Sesi Mazinin Sesi Doğmuş ta bu devlet Edebali'nin evinde Akmıştı bütün kan seli iman alevinde. Üç asra fetihler dolu rüyayı koyanlar, Boydan boya tarihe uzanmış uyuyanlar, Osman gibiler, sonra Süleyman gibilerdi; Ceddin o çelik ruhunu dağlarda bilerdi. Yoksun, kuru topraktan ibaret vatanınla, Tarihini yazmasan eğer sen de kanınla! Mithat Cemal Kuntay |
On Beş Yılı Karşılarken On Beş Yılı Karşılarken Kim derdi yarılsın da nihayet yerin altı, Bir anda dirilsin de şu milyonla karaltı. Topraklaşan ellerde birer meşale yansın. Kim der ki şu milyonla adam birden uyansın. Kim derdi seher yıldızı doğsun da bir evden, Kaçsın da cehennemler o bir dalma alevden, Canlansın ışık selleri olsun da o damla Beş devletin öldürdüğü devlet bir adamla. Kim der ki en son rakamlar da delirsin. On beş asır on beş yılın eb'adına girsin. Dünyaları bir fert evet oynattı yerinden, Sarsıldı demirler evet azmin demirinden. Mazi yıkılıp gitti evet fesli, kafesli: Lâkin bugünün ey granit bünyeli nesli, Bir şey ele geçmez şerefin sade adından. Sen arşı bırak, varsa haber ver kanadından. Gökten ne çıkar? Gök ha büyükmüş ha değilmiş, Sen alnını göster ne kadar yükselebilmiş. Gökler çıkabildin, uçabildinse derindir, Tarihi kendin yazıyorsan, eserindir. Bahsetme bugün sade dünün mucizesinden, İnsan utanır sonra yarın kendi sesinden. Asrın yaşamak hakkını vermez sana kimse; Sen asrını üstünde izin varsa benimse; Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır. Mithat Cemal Kuntay |
Topkapı Arşivinde Topkapı Arşivinde Göğsüm değer üç asra bütün saltanatıyla, Maziyi dolaştıkça Süleymanın atıyla. Gönlüm tadar ummanı bütün şaşaasıyla, Sallar kayıp aktıkça Süleyman paşasıyla. Ruhum dolar, ömrün dolar orduyla, gemiyle. Fermanlar okudukça Selim'in kalemiyle... Hep sizdedir onlar: aşan oklar, uçan atlar, Ey şemseli kaplar, çürümüş, eski kaatlar!.. Mithat Cemal Kuntay |
Vatan Hisleri Vatan Hisleri Düşmez yere haşa o bizim bayrağımızdır. Bir fecr olarak doğmadadır her dağımızdan. Ay-yıldız... O mazideki bir süstür, emin ol, Atîde güneşler doğacak bayrağımızdan. Altına yatarken de bizimdir yerin üstü, Bir kal'e olur toprağımız vecde gelir de; Dağlar, kayalar göğsümüz üstünde tepinse. Düşmanları biz ram ederiz kan kesilir de. Deryaları kan, taşları bitmez kemik olsa, Bir son nefesin aynı olup bitse nesîmi Ölmez bu vatan, farz-ı muhal ölse de hatta, Çekmez kürenin sırtı o tabût-ı cesîmi. Kaynak: Türkün Şehnamesinden, 1000 Temel Eser, s.5 Mithat Cemal Kuntay |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 16:42 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.0 RC 2