|
Metin Altıok Şiirleri Aykırı Sevda Sözleri 1. Sevdigim, tabutum, ak kefenim; Derin ve dar mezar çukurum benim. 2. Yeni bir kalıba dök, beni arıt bir potada. Geçmişim saklı ama gelecegim ortada. 3. Kabahatinden daha büyüktür özürü; Yüregimin aşık olmaktan ötürü. 4. Sen vazgeçilmez kötü bir alışkanlıksın, Cinnete ve ölüme karşı bir esrarsın. 5. En büyük yanlış bir kadına baglanmaktır; Gerçek aşk bir kadından kadınlara akmaktır. 6. Seni kuşanıp çıkarım sokaklara. Tuhaftır, hep ben olurum hazır patlamaya. 7. Yüregime benzin döküp kibrit çakan; Ey usta kundakçım iz bırakmayan! 8. Söylentiler çıksın, elimi kana bula; Yeter ki günlerim olsun çırılçıplak koynunda. 9. Kumar borcum, yani namusumsun; Masum degil, iflah etmez tutkumsun. 10. Bütün pislikleri ortaya çıkardıgından, Aşıksam nefret ediyorum yaşamaktan. 11. Aşk bütün kötülüklerin anasıdır. Her aşk sonunda bir bozgun anısıdır. 12. Seninle içimde bir yakın ölüm sevinci; Sen vaktini şaşmazsın salgınlar gecikmeli. 13. Aşkın fincanından kayıp gitmiş bir pul sırça Ve güve yenigi umudun havli kumaşında. 14. Benim solugum barut kokar ve de kan. Seninki bir agıttır kendini yerden yere vuran. 15. Bu ham dünyada zoraki bir söz gibi sevgim. Sevsem sana yazık, sevmesem incinirsin. 16. Sevgimiz bir taştır yarısı gömük topraga; Kaldırsan böcekler görürsün altında. 17. Temiz kalmış ne bulunur bir çöplükte Aşk da kirlenir elbet insanla birlikte. 18. Gözlerine derinden ne zaman baksam; Hep uzaklaşıp giden yalnız bir adam. Metin Altıok |
Ben Şimdi Biraz Ben Şimdi Biraz Ben şimdi biraz da Senin için görüyorum; Gökyüzünün parlak Bakış seken mavisini. Ben şimdi biraz da Senin için duyuyorum; Gecenin o sarsak Yokuş çıkan ezgisini. Ben şimdi kanayarak Senin için yaşıyorum; Sazan derisi gibi Günlerimi külle soyarak. Metin Altıok |
Bu Benim Bu Benim Bu benim garipliğim Bak ağacın çatalında; Rüzgarlı kuş yuvası Sallanır durur hâlâ. Bu benim hasretliğim Bak denizin dalgasında Gider gelir kıyıya Oynaşır durur hâlâ. Bu benim bezginliğim Bak duvarın sıvasında; Pul pul olmuş dökülür Dökülür durur hâlâ. Metin Altıok |
Çatlak Çatlak Bir yerden uzaklaştıkça, Yaklaştıkça bir başka yere; Daha iyi anlaşılır bir gurbetçinin Neden her zaman bir kedi vardır gözlerinde. Ve neden kendisinden büyüktür elleri, Bir güvercin gezinir gölgesinde. Yüzünün kavruk engebesinde, Bir çatlak durmadan ilerler Kırık çizgileriyle. Bir yerden uzaklaştıkça, Yaklaştıkça bir başka yere. Metin Altıok |
Evde Yoklar Evde Yoklar Durmadan avuçlarım terliyor, inildiyor ardımdan Girdigim çıktıgım kapılar. Trenim gecikmeli, yüregim bungun, Bir bir uzaklaşıyor sevdigim insanlar. Ne zaman bir dosta gitsem, Evde yoklar. Dolanıp duruyorum ortalıkta. Kedim hımbıl, yaprak döküyor çiçegim, Rakım bir türlü beyazlaşmıyor. Anahtarım güç dönüyor kilidinde, Nemli aldıgım sigaralar. Ne zaman bir dosta gitsem Evde yoklar. Kimi zaman çocugum, Bir müzik kutusu başucumda Ve ayımın gözleri saydam. Kimi zaman gardayım Yanımda bavulum, yılgın ve ihtiyar. Ne zaman bir dosta gitsem, Evde yoklar. Bekliyorum bir kapının önünde, Cebimde yazılmamış bir mektupla. Bana karşı ben vardım Çaldıgım kapıların ardında, Ben açtım, ben girdim Selamlaştık ilk defa... Metin Altıok |
Günlerden Öyle Bir Gün Günlerden Öyle Bir Gün Günlerden öyle bir gündü; Üzerine tarih düştügüm. Gözümün önüne geldi birden Balkiyan güzel yüzün. Ve yüregim yandı söndü, Ter bastı avuçlarımı. Bir işlek kovan ugultusu Kapladı kulaklarımı. Uzandım usulca cigarama; Yavan ömrüme katık. Ben o gün öldüm gülüm, Bir daha ölmem artık. Metin Altıok |
Hançerin Sapı Hançerin Sapı Bekliyorum kaç zamandır; Uykusuzum, sabırsızım. Başımı acıtıyor Geceleri yastıgım. Dilim kurumuş Bir su yatagı, Kati sözcüklerle Dolu tozlu agzım. Bakiyorum eski Fotograflara. Hafiz Burhan dinliyorum Taş plaklardan. Bir pencere çarpıyor Viran yüregimde, Sıvalar dökülüyor Pervazından. Dörtnal giden Ürkek bir attan Düşüyorum da sanki, Takılı kalıyor Ayagım üzengiye. Sürükleniyorum Sırtüstü Çalılar, dikenler içinde. Mevsim kışa dönüyor, Hızar sesleri geliyor Dört bir yandan. Odun taşıyor Yorgun kamyonlar. Kuşlar da gitti. Çiçekler gelecek bahara Tohum saçıyor... Metin Altıok |
İzin Verin de İzin Verin de Benim bu dünyada bir yerim olmadı, Kuytu gövdemi saymazsak eger. Gövdem ki varla yok arası, Hem varlıga, hem yokluga deger. Ama yüregim hiç solmadı. Bir gül koklayayım izin verin de. Ben yaşama da, ölüme de inandım; Tamamlarlar sanırdım eksiklerimi. Çarşıları hep birlikte gezerdik; Biri dostumsa, sevgilimdi öteki. İkisinin adını yanyana andım. Bir soluk alayım izin verin de... Metin Altıok |
Mekik Mekik Şimdi aşk kaçmış bir ilmektir gövdenin örgüsünde, Uykusuz bir gecenin çitlerine takılan. Sokulur durmadan uzayan ipligiyle, Sarılır mekigine sabahın Ürkek bir güvercin halinde. Ve sen eksildikçe o güvercin tamlanır, Kanatlanır böylece köpüren özlemiyle. Uçar gider geçmiş bir günün ardından, Bir tüy kalır geriye senin bittigin yerde... Metin Altıok |
Ölüm Ölüm foyası ömrünü şavkir ki ölüm de özünde aykırı aşktır... Metin Altıok |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 08:22 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.0 RC 2