O Vahşi At O Vahşi At Bizi güllerin iklimi tüketti Toprağı yaran filize vurulduk O vahşi beyaz at alıp başını gitti Bir yaz yağmuru gibi unutulduk. Sığ yanlarımız oldu ara sıra El yordamıyla dalarken hayata Bir parça telaş, bir parça ümittik Hiç yetişemedik o vahşi ata. O vahşi atlarla beraber Ah şu içimizdekiler Sanki sökülürcesine, sanki sökülürcesine, Sanki sökülürcesine Gitti gider. Bize bir gün çelişkisi yetti Dudağı yoran bir söze kırıldık O vahşi beyaz at tutuştu yelesinden Kaldığı yerden başlanır mı artık. Hiç ayrılmayız derken bir ucundan Aşk doğa yitirdiğimiz ilan aşktı Ben sana kıydım, sen bana gücendin Ve durduramadık o vahşi atı. O vahşi atın ardından ah şu aramızdakiler Hiç yaşanmamışçasına, hiç yaşanmamışçasına, Hiç yaşanmamışçasına Uçtu gider. Ahmet Kaya |