 Zamanın Eli
Zamanın Eli
Göğsüne yalnızlık çökmüş
Gözleri hançerli sevdam
Değmeye korkarken sana
Ellerimi unutmuşum
Bir yanda kalbim
Kanadı kırık dirilir her gün yinede büyür
Sevmezken yarim umuda kurşun
Her güne ömür, ömrüme sürgün
Ağlamakla lal tutmuyor hasretin dili
Anlamakla çözmek bir değil olmuyor
Bir vuruşluk sevda gibi zamanın eli
Yağmalıyor, yok sayıyor da
Öldürmüyor...
Funda Arar |