 Kuşatma
Kuşatma
Sen kurşun yağmurları altında
Güneşin delik deşik edildiği
Bir ülkede doğdun
Öptü kan revan içinde seni
Çırılçıplak bir ölüm
Ölümü ve gözyaşını gördün yavrum
Kan emmeyi öğrendin yaralarından
Saplanırken geceye ilk çığlığının sesi
Kestik göbeğini süngüyle senin
Terli bir asker kaputuna sardık sonra
Kurşunlar yağıyordu cesedine annenin
Ağla yavrum ağla şimdi
Dindirsin içindeki acıyı gözyaşların
Sönsün toz duman arasında hıçkırıkların
Ve kalksın artık
Kanlı duvarlarından kuşatmaların
Ağla yavrum ağla şimdi...
Grup Yorum |