Hasretin Düşer Hasretin Düşer Hasretin düşer
Yüregimin orta yerine
Garip bir hüzün sarar ruhumu
Her zaman yazdıgım bu şehir sensin
Fakir odamda döner durur yoklugum
Kalar, gider gözlerim uzaklara
Silindi rüyalarım süslü bir renkle
Ne kar tanelerini tutuyor ellerim
Ne de bebekler teselli ediyor beni
Düşlerim kap karardı, düşlerimde bile yalnızım
Birden çalsan diyorum kapımı, ansızın uyandırsan beni
Kurtarsan bu kabustan, kurtulsam bu mah****an
Güneşi getirsen bana yani sen gelsen diyorum
Ellerim acıyor, ellerim baglı şimdi, ellerim tutsak
Ellerim saklı, ellerim kayboldu karanlıgında gecelerin
Ellerime yoklugun kelepçesi vurdu
Sana çiçek veren ellerim
Ellerim acıyor, ellerim baglı şimdi, ellerim tutsak
Resmin pusduvak dibine düştü düşlerimin
Mezar olacak bana bu dört duvar
Yoklugun kadar gerçek bu ecel
Yoklugun kadar büyük içimde acı
Azar azar ölüyorum sen bunu bilmiyorsun
Mezar olacak bana bu dört duvar
Resmin pusduvak dibine düştü düşlerimin
Şimdi ben yokluguna tutsagım
Ölüm şiirim sensiz her güne
İşte bu ben senin hakir şaiirin
Gökyüzüne şekil veren o ressamım ben
Bundan gayrı okunasıla
Eshedü en La ilahe illallah ve Eshedü enne Muhammeden abdühü ve resulühü
Bir sen yoksun, görünmüyorsun
Gökyüzünde döner durur bir kartal
Ben yaralıyım vurgun yedim gözlerimden
Terliyim
Ateş gibi yanıyorum
Bir yudum su olsan diyorum çatlayan dudaklarıma
Yüregim kurak topraklar gibi, gözlerim karanlık kuyu gibi
Sevdanın kurşununa dalacam kahpelerin hesabı var ömrüme
Bir sen yoksun, görünmüyorsun
Kahpelerin hesabı, bir sen yoksun
Hasretin düşer
Yüregimin orta yerine
Garip bir hüzün sarar ruhumu
Her zaman yazdıgım bu şehir sensin
Fakir odamda döner durur yoklugum
Kalar, gider gözlerim uzaklara... Osman Öztunç |