Ne Ekmek Ne De Su Uyanıver gökyüzüyle sonsuzluğa
Unutuver
Hatırlatırsa ellerin
Süzülsün dudaklarından
Yıllar boyunca
Son bir nefes acın katlanınca
Bana yoksun
Biliyorum
Usul usul eriyorum
Kararıyor gözlerim hep
Yorgunum
Yığılır kalır
Yüreğim
Donuk gözlerinde
Ter atar deniz geceler indiğinde
Ne ekmek ne de su
Sensizlik korkusu
İstemem yeter ki sen
Yanımda ol yeter