 Söz
Söz
Ne yeni güne uyanmak
Ne uyanmak nede hayat endişesi
Dahada kötüsü var su bile sensiz içilmiyor
Nefes alışlarım gündelik telaşlarım
Sohbeti hoş arkadaşlarım sensiz çekilmiyor
Ne kadar hoştu aydınlık bazen loştu
Kaçan hiç bir şey yoktu neden bu kadar koştuk
Söz bir daha kırmam seni
Üzerine titrerim ilk günkü gibi
Anladım ne çok sevmişim seni
Orta yolu buluruz gel yeter ki...
Gülben Ergen |