Kavgacı Aslanla Yabandomuzu

Bir yaz günüymüş. Aslan serinlemek ve su içmek için bir su başına gelmiş. Tam o sırada yabandomuzu da suya eğiliyormuş. Aslan:
- Çekil bakalım, suyumuzdan içelim, demiş.
- Çekilde ne demek? demiş Yabandomuzu. Biz hayvan değil miyiz, biz de su içmez miyiz? Amma laf, asıl sen çekil!
Sen çekil, hayır sen çekil... diye itişip kakışma, sonunda kavgaya çevrilmiş. Nasıl bir kavga? Kıyasıya, kırasıya, öldürüp ölmecesine! Kan ter içinde kalmışlar. Ayrılmışlar sonunda. Bir soluk alırlarken, bir de ne görsünler? Tepelerindeki ağaçlara akbabalarla, kara kargalar konmuş: Aman birbirlerini hemen öldürseler de leşleri bize kalsa... diye bekleşmişler.
Hem aslan, . hem yabandomuzu anlaşmış:
-Aman, kavgayı dövüşü boş verelim! Yine eskisi gibi dost olalım. Bu akbabalarla kara kargalara yem olmayalım, iyisi budur ... demişler, yollarına gitmişler.
Dövüşüp sövüşmek iyi mi? Barış içinde yaşamak varken ... Kavganın sonu her iki taraf için de kötü sonuç verir, bir kazanç getirmez.