Gözlerim Rehindi Gözlerinde...

Bir bilsen ne cok denedim gecenin koynuna sevdami birakip gitmeyi,

bir bebegi cami avlusuna birakir gibi....

Yine de dayanamadim seni üvey yüreklere emanet etmek düsüncesine...

Kac sefer düzenledim kendi icimde, seni kalbimden atmak icin..

Ama her gidis ayni yöndeydi sana ulasmak üzere...

Anladim ki gözlerim rehindi gözlerinde....

Askin zincirdi bileklerimde ve yüregimde....

Oysa bir görüslüktü yüzün yillara yetecek kadar....

Bir dokunusla erimek gibi imkansiz,

bir kivilcimla tutusuvermek gibi ani ve gecici saman alevi gibi...

Bakislarimi kaldirmaya cesaret edememistim hic o son görüsü de yitirmemek adina....

Sen ise o son görüsü de yanina alip gittin....

Ayriliga gecikmis mazeretler bicerken fark ettim

bir yanimin uzun süredir acimakta oldugunu...

Kendimle cenk ederken, matemi sapliyordum yesermis sevgilerin orta yerine....

Akacak gözyasi olmuyorsun gözlerimde uzun zamandir.

Sanirim aciyi sen diye sevmeye baslamisti kalbim ....

Artik isimsiz gidislerinin dönüsünü beklemeye tahammülüm yok benim...

Sizimi bir kenara birakip yola düsmek zamani geldi de geciyor belli ki...

Simdi siyahla kefenleyip derin kirec kuyularina atiyorum sana dair pembe düslerimi...

...Ve senin virgüllerine meydan okuyup, keskin bir nokta ile bitiriyorum hayatimda “sen” le baslayan tüm cümleleri ...