 Ölsem de Bir Kalsam da Bir
Ölsem de Bir Kalsam da Bir
Nasıl değiştin birden
Sanki sen değildin
Başın üstüne
Yeminler eden
Nasıl da değiştin bilmem
Sanki sen değildin
Aşk uğruna ölmekten
Bahseden
Mektupların da olmasa
Kendimden şüphe duyardım
Şiirlerin durmasa
Aklımı oynatırdım
İnanamazdım gözlerime
Ne yazık ne yazık ki
Gerçek bu
Ölsem de bir
Kalsam da bir
Benim için yok hiç farkı
Yıllar önce unutulmuş
Dillerden düşmüş
Bir şarkı
Gitsen de bir
Dönsen de bir
Benim için yok hiç farkı
Sanki çoktan
Unutulmuş
Dillerden düşmüş
Bir şarkı
Bir hıçkırık boğazımda
Kalbimi parçalayan
Bir isyan büyür
Boğum boğum
Sanki ani bir fırtına
Önünde kuru bir yaprak
Gibi savrulup durduğum
Biliyorum kader değil
Kendi ellerimle
Kazdım bu mezarı
Ben kendime
Ölüp gitmek hüner değil
Gel de anlat bunu
Sızım sızım sızlayan
Kalbime
Ne yazık, dönüş yok artık
Geriye...
Zuhal Olcay
|