 Kırılgan
Kırılgan
Yokuşa sürdün aşkı
Kopardın aşkın kanadını
Uçmaz oldu gönlüm
Hasretten yaralı
Sen orada, ben burada
Gönüller paramparça
Sen orada, ben burada
Bin bir parça
Ne söylesen kırılır kalbim
Ne söylemesen iflah olmaz diyorum
Bu gönül yarası
Bir bayram daha geçti, buralardan
Pamuk şekeri gibi değil zaman
Erimiyor ki canım, erimiyor bazen.
Ne kadar büyüdüm desem
Ne kadar yol aldım desem
Bir o kadar çocuk, masun
Kırılganım, yolum uzun
Ne kadar yoruldum desem de
Ne kadar üzüldüm desem de
Dağ gibi dururum
Belli etmem, kimselere
Hasretin, döndürdü beni deliye
Oysa, alışmalı insan böyle şeylere
Biraz büyümeli, öğrenmeli, gülüp geçmeyi...
Söz - Müzik: Ümit Sayın
Ümit Sayın
|