 Hiroşima Pişmanı
Hiroşima Pişmanı
Ben Albert Einstein, atom bilgini
Hiroşima’dan yükselen çığlıklar benim
Çürüdü beynim, çürüdü etlerim gerçi
Toprak eritti bedenimi ama
Kemiklerimde rahat yok, suçum ulu
Ben atom bilgini Albert Einstein
Bıkmadan lanetlerim kendimi ve bulgumu
Vah bana, vahlar bana, uğraşılarıma vah
Pişmanlığım sonsuza değin büyüyecek
Bir nükleer sözü geçmiyor mu sızlıyor kemiklerim
Oysa ben hiç de kötü kişi değildim
Mutluluk üstüne adamıştım beynimi
İyiliğe harcansın istedim emeklerim
Sebep başkaydı sonuç başka oldu neyleyim
Pınarların soğuk suyu söndüremiyor da içinizdeki kini
Buğusu tüten somunu bölüşmek varken kardeşçe
Kola kol mu istiyorsunuz, dişe diş mi
Karışamam sizin olsun
En güleç yüzüyle güneş - günaydın derken her sabah
Gülücükle uyanan bebekler büyüyecek gün beklerken
Siz doğanın silme cömertliğine inat
Yapılanları yıkmak mı diliyorsunuz
Nasıl isterseniz buyrun
Tek beni rahat bırakın, ilişmeyin bulguma
Ben atom bilgini Albert Einstein
Çilem dehamın çilesi... Sürer hatta toprak altında
Kemiklerimde rahat yok
Vah bana vahlar bana...
Türkan İldeniz |