 Tekin Gönenç Şiirleri
Bana Yalnız Kuşları ve Çocukları Bırakın
Sen susunca
Askıya alır birileri
Senin yerine
Senin düşlerini
Dinle bak
O sen değilsin ki
Onlar yine
Soluk soluğa senin içinde
Denizine varmadan
Yorulup dönen sular
Birden kayboluyorsa
Solgun çizgilerinde yüzünün
Bir kaç kulaç daha kayar
Senden öteye zaman
Tam inecekken
Sarılıp iplerine usancın
Çözülür birer birer
Dilinin ucundaki sözler
Gidin dersin
Hepiniz gidin
Bana yalnız kuşları
Ve çocukları bırakın...
Kaynak: VARLIK Dergisi, Şubat 1997
Tekin Gönenç |