Sıtkı Caney Şiirleri

**Josephine** · 31.08.08, 08:55

Layya - son

son

ben var mıydım o var mıydı
bu şehrin kalbini yakan ateş miydi kar mıydı
ve bir de gözleri vardı layyanın
her gece kalbimi yardı

gözlerin sırrı söylenmemiş sözler kadardı
ben var mıydım o var mıydı

sonra saçları yayıldı layyanın
dönüp dönüp evreni sardı
ben var mıydım o var mıydı

adı ne sunaydı ne de layyaydı
ben var mıydım o var mıydı
her gece bu şehirde bir insan
sevmeyi bilemediğinden
kendini asardı
aşklar ağlardı
ağlamak bir mahşer kadardı

ben var mıydım o var mıydı
şahan olan bu canda
leylak bir güneş
ve gül ay mıydı

ben var mıydım o var mıydı
adımız bir damarda durmadan doğar mıydı
yeşil gözlerim yeşil gözlerim
öyle durmadan maviye maviye
durmadan akar mıydı

böyle mi bitsin bu öykü
bitmeyen inleyen inildeyen bu öykü
bitmiyor ağlıyor uyku ağlıyor sessiz
eriyor eriyor sırrımız mavi deniz
eriyor güller aylar çizgisiz
gönül yapraklarında
gönül yapraklarında

bilmem bu öykü bu kadar mıydı
ben var mıydım o var mıydı
söylenmez söylenmez geriye kalan
aşkın dudaklarında
aşkın dudaklarında

varamam varamam varıp bulsaydım onu
bu şiir beni hiç bu kadar yakar mıydı
ah ben var mıydım o var mıydı

unutmak sözcükten olmasın ey sevgili
açılır evrenin yüce kitabı zamanın arkaları
görünmez bir seste görünür tanrı
gül ay ve bahar ve gece hep bana bakar mıydı
ben var mıydım o var mıydı
ben var mıydım o var mıydı?

Sıtkı Caney

31.08.08, 08:55	#5 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Layya - son Layya - son son ben var mıydım o var mıydı bu şehrin kalbini yakan ateş miydi kar mıydı ve bir de gözleri vardı layyanın her gece kalbimi yardı gözlerin sırrı söylenmemiş sözler kadardı ben var mıydım o var mıydı sonra saçları yayıldı layyanın dönüp dönüp evreni sardı ben var mıydım o var mıydı adı ne sunaydı ne de layyaydı ben var mıydım o var mıydı her gece bu şehirde bir insan sevmeyi bilemediğinden kendini asardı aşklar ağlardı ağlamak bir mahşer kadardı ben var mıydım o var mıydı şahan olan bu canda leylak bir güneş ve gül ay mıydı ben var mıydım o var mıydı adımız bir damarda durmadan doğar mıydı yeşil gözlerim yeşil gözlerim öyle durmadan maviye maviye durmadan akar mıydı böyle mi bitsin bu öykü bitmeyen inleyen inildeyen bu öykü bitmiyor ağlıyor uyku ağlıyor sessiz eriyor eriyor sırrımız mavi deniz eriyor güller aylar çizgisiz gönül yapraklarında gönül yapraklarında bilmem bu öykü bu kadar mıydı ben var mıydım o var mıydı söylenmez söylenmez geriye kalan aşkın dudaklarında aşkın dudaklarında varamam varamam varıp bulsaydım onu bu şiir beni hiç bu kadar yakar mıydı ah ben var mıydım o var mıydı unutmak sözcükten olmasın ey sevgili açılır evrenin yüce kitabı zamanın arkaları görünmez bir seste görünür tanrı gül ay ve bahar ve gece hep bana bakar mıydı ben var mıydım o var mıydı ben var mıydım o var mıydı? Sıtkı Caney