Sabriye Kavuncu Şiirleri

**Josephine** · 30.08.08, 11:22

Kentin Gözyaşları

Martın ilk damlaları düştü
Güneşin vedasında bir bayram günü
Yağmur altında mendil satıyordu bir çocuk dilenmemek için
Ve kendini kaybetmişti bir genç kız bilmediği sokaklarda

"Son sefer, kalkıyor" diye bağırıyordu kahya avaz avaz,
Bir kadın kocasının kolunda engin hayellerle adımını atıyordu vapura
Vapur kö prü, vapur nefes,
Vapur bir ekmek lokması oluyordu dingin sularda
Ve kendini kaybetmişti bir genç kız bilmediği sokaklarda

Simidin yanında peynir satıyordu seyyar denilen satıcı
Seyyar olmayanlar kadar çok kazanmasada
Yağmura eşdeğer ter akıtıyordu helal lokma için
Oltasına takılırsa karnı doyacaktı balıkçının
Bakla falına inanırsa insanlar gülecekti çingenenin yüzü
Ve kendini kaybetmişti bir genç kız bilmediği sokaklarda

Gün kaybolup gece başlayınca
Çirkeflikler kare oluyordu sayıların üstünde
Sarhoş bir sürücüden rüşvet alıyordu yol kenarındaki şişman adam
Altında araba, başında dam, koynunda karı oluyordu çalıp çıpanın

Ötelediğimiz duygular vardı yosma kokan kaldırımlarda
Bir tineci çocuk "abi yüz bin liran var mı" derken
Ülke manzarasındaki yerini o da alıyordu hasbel kader
Bedava olan havayı soluyamaz olmuştu bilmediği sokaklarda kaybolan genç kız

Eskilerden kim kaldı ki,
Kalan bir kasap hamdi
Onun da dükkanının önünde
Her geçen gün daha da aç yalanıyordu bizim tekir kedi

Yağmur en ağlamaklı haliyle düşüyordu kucaklaşırcasına toprağa
Bir şair metelik girmeyen cebini
Sevindirmek istercesine şiirlerini satıyordu
Caddenin kuru kalabalığında

Yağmur dinmek üzeyken, güneş parıldayarak gözyaşlarını siliyordu
Kendini kaybeden kız
Aradığı sokağı meteliksiz şairin dizelerinde buluyordu

"Sen ki;
Kendinden kaçarken
Kendine toslayarak bulursun ancak kendini"

Sabriye Kavuncu

30.08.08, 11:22	#7 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Kentin Gözyaşları Kentin Gözyaşları Martın ilk damlaları düştü Güneşin vedasında bir bayram günü Yağmur altında mendil satıyordu bir çocuk dilenmemek için Ve kendini kaybetmişti bir genç kız bilmediği sokaklarda "Son sefer, kalkıyor" diye bağırıyordu kahya avaz avaz, Bir kadın kocasının kolunda engin hayellerle adımını atıyordu vapura Vapur kö prü, vapur nefes, Vapur bir ekmek lokması oluyordu dingin sularda Ve kendini kaybetmişti bir genç kız bilmediği sokaklarda Simidin yanında peynir satıyordu seyyar denilen satıcı Seyyar olmayanlar kadar çok kazanmasada Yağmura eşdeğer ter akıtıyordu helal lokma için Oltasına takılırsa karnı doyacaktı balıkçının Bakla falına inanırsa insanlar gülecekti çingenenin yüzü Ve kendini kaybetmişti bir genç kız bilmediği sokaklarda Gün kaybolup gece başlayınca Çirkeflikler kare oluyordu sayıların üstünde Sarhoş bir sürücüden rüşvet alıyordu yol kenarındaki şişman adam Altında araba, başında dam, koynunda karı oluyordu çalıp çıpanın Ötelediğimiz duygular vardı yosma kokan kaldırımlarda Bir tineci çocuk "abi yüz bin liran var mı" derken Ülke manzarasındaki yerini o da alıyordu hasbel kader Bedava olan havayı soluyamaz olmuştu bilmediği sokaklarda kaybolan genç kız Eskilerden kim kaldı ki, Kalan bir kasap hamdi Onun da dükkanının önünde Her geçen gün daha da aç yalanıyordu bizim tekir kedi Yağmur en ağlamaklı haliyle düşüyordu kucaklaşırcasına toprağa Bir şair metelik girmeyen cebini Sevindirmek istercesine şiirlerini satıyordu Caddenin kuru kalabalığında Yağmur dinmek üzeyken, güneş parıldayarak gözyaşlarını siliyordu Kendini kaybeden kız Aradığı sokağı meteliksiz şairin dizelerinde buluyordu "Sen ki; Kendinden kaçarken Kendine toslayarak bulursun ancak kendini" Sabriye Kavuncu