 Osman Türkay Şiirleri
Batık
Su! Su! Su!
Her yanım hep mermer akı, gök mavisi su!
Gemiler geçer seni özlediğim ufuklardan
Gemiler sedef sedef, gemiler buğu buğu.
Bir aynı dünyadayım Atlantis'ten de yaşlı:
Batmışım şu sulara dağlar boyu,
Ellerim, bir uzak kıyıda, belki eski Amerika'da,
Gözlerimde bir mavimsi Akdeniz aydınlığı:
Mor köpükler, kayalar, yosun ve kuğu.
Ulur içimde, ulur bir görkemli, birçok güzel su.
Ulur sürekli uğultularla liman liman, kıyı kıyı:
Girne'de bir at nalı, Magosa surlannda güvercinler u! u! u!
Ulur koşaraktan bir daha, ulur bir daha:
Ufuktan ufuğa şimşek şimşek çakan kahkaha!
Sular zincirini kırmış, sular özgür
Sular mavi mavi, sular püfür püfür
Her an biraz daha hırçın, biraz daha gür:
Ben tutsağım zamana,
Sular beni öncesizden sonrasıza götürür!
Sular gürül gürül, sular özgür.
Aşar başımın üstünden mor dalgalar,
Aşar da gene aşar, gene aşar;
Uzun yeleli deniz atlatınca
Bir bitmeyen koşuda
Ellişer ellişer, altmışar altmışar.
Kaynak: Kıyamet Günü Gözlemcileri, İstanbul 1975
Osman Türkay |