 Oryantalist Bir Hüzün
Oryantalist Bir Hüzün
Karanlık, mavi göğü çatlatan ışık gibi,
Bir şimşek gelip geçer ebruların üstünden
Çözülür ivmesinden eşyanın yerçekimi,
Şaşakalır, susarım kırık aynalarda ben.
Yorgun düşlerimizde unutuş yalnızlığı,
Buruk bir nostaljidir hülyamız heybemizde.
Vitrinlerde lazer-kurgu versiyon
Biraz lâtin, biraz slav, biraz yunan
Çağlar geçer kubbelerin altından..
Bir zamanlar otağda
Parçalanmaz bir küldük,
İpi kopmuş tespih gibi
Sokaklara döküldük.
Hünkâr mahfilinde Michael Jackson,
Sahaflarda Nastassia Kinski..
Sar/kaçlanır aşkın son utangaçlığı,
Bir gül kadar yoğun, ilk gün kadar eski.
Terk edilmiş avluda,
Sırra kadem ihtiyar,
Erenler dergâhında
Bu akşam resital var.
Kim açtı kapısını kırkıncı odamızın?
Gözegeldi ansızın o hayal sarraflığı
Baharatlı edalar gülümser dükkânlarda,
Büyünün simyası yitik saflığı.
Issız şadırvanlarda
Çırpınan kuş kanadı
Ezgin çıktı Hâfız’a
"Ayışığı sonatı"
Yeni masallar uyduramaz artık Şehrazat,
Ve kılıçtan geçirilir körpe şafaklar
Sibernetik, multivizyon..elif-lâm-râ.
Kodlanır bilgisayarlara hafızamız ve sonra
Dağılır kar tozlağı gibi uçuruma hatıramız.
Semazenler seyreder şehrin semalarında,
Saklar efsanemizi sırça-efsun şamdanlar
Beyazcamda bin çizik, arsız video-klip,
İncelir kırk yerinden ve kopar ip!
Bir dûaya sığınır
Çılgın düşleri güzün,
Künfeyekûn bâbında
Oryantalist bir hüzün!
Olcay Yazıcı |