Meraklı Bir Kızla Söyleşi Meraklı Bir Kızla Söyleşi ilk şiirini ne zaman yazdın ilk aşık olduğumda ilk ne zaman aşık oldun ilkokula giderken nedenli sevebilir ki çocuk bir insan nasıl severse ama erin bile değil acılar erken büyütüyor bizim ülkede çocukları anlayamadım yirmibeşi geçmiyorsa başımız yedisinde başlarız sevmeye ölümüne severiz onbirinde peki ya aşk nedir en güzel bölüşümdür ne zaman doğdun hangisini soruyorsun o da ne demek 1960'ta büyücek bir bakır leğen içinde iki damla çığlık katışık buğday kokulu anam diz kırıp titrek bacaklarından doğurdu beni aşık olduğumda doğdum ikinci kez ela gözlü bir kızdı narince çabuk kırıldı ama ben dönmedim geriye sonra dostlarım doğurdu beni gürül gürül düşünerek tezgahtar yoktu aramızda ve zindanda şiir adında bir kız tanıdım barıştı kavgaydı insandı sevdim onu o da beni sevdi sevişir doğarız o günden beri duvarlar çok yüksek yakışıklı mısın göremiyorum geçen gün şiir yazıyordum açılmış dünyaya kollarım at ötede unutulmuş bir ayna eğilip baktım yüzüme boyuma posuma göğüslerimi şişirdim içeri çektim karnımı yok canım benzetemedim bir şeye gözlerim özlem ateşi alnım kurşun yeri ellerim çocuk eli boyum insan boyu tenim alacaşafak insanım işte olancası bu ölmek nedir yaşadım diyebilmektir ya yaşamak ölebilmektir çırılçıplak orta yerinde yaşamın ama sen çok gençsin kendine bak yüzyıl yaşadım ben anlayamadım önemi yok ben seni anladım... Ağustos 1982 Kaynak: Şafak Türküsü, 1984 Nevzat Çelik |