Mevsimsiz Gül Açma Şita Çağında Mevsimsiz Gül Açma Şita Çağında Mevsimsiz gül açma şita çağında Çeker bir kırağı bozlanmayasın Elesten verdiğin aht misalinde Verdiği ikrara yozlanmayasın Tuzağı iblistir muhibbi zenan Asabını bozar fettan-ı zaman Damarlar antendir ruh da cereyan Kığılcımlar saçar közlenmeyesin Az söyle öz söyle bulasın rahmet Rağbeti olmayan bulamaz şöhret Koparır keleyi anka-yı şehvet Yalancı tavustek pozlanmayasın Nefse uyan çürüğünü sağlamaz Vefasız dilbere gönül bağlamaz Bir misal var kendi düşen ağlamaz Düşüp bir çukura sızlanmayasın Ey Müdami sen ol nefsini güden Cüz'i iradeyi hak vermiş yeden Ulaşır menzile aheste giden Yüzyiğirmi voltluk kızlanmayasın... Müdami |