 Çocuk ve Melek
Çocuk ve Melek
Bir ev yaptı da çamurdan,
İçine gönlünü koydu.
Çöp topladı şurdan-burdan,
Beşik yaptı da uyudu:
Rüyasında dedi Melek:
- İyi ama, ya büyürsen,
N'olur beşik bilmek gerek?
Çocuk güldü: -Varsın ya sen,
Ben büyürüm ve ölürüm,
Ama çocuklar tükenmez.
Bunun içindir ki, hürüm,
Bayrağım hiç burçtan inmez.!
Melek güldü: -Tatlım, canım,
İkimiz aynı soydanız.
Sen benim görünen yanım,
Üstelik aynı huydanız.!
Melek döndü dünyasına,
Bırakarak bu yüzünü.
Çocuk daldı hülyasına,
Rüyadan açıp gözünü...
Muhsin İlyas Subaşı |