Viya Böyle Viya Böyle (*) Yittin kıyısız kaldım Karasız fenersiz halatsız Pusulasız haritasız rotasız Acıya iskandil ediyorum boyna Kaç kulaç eder ki benim şu aşkım Alargada durmayı öğretti bana Hüzün tarıyor yalnızlığa attığım demir Umudundan aldığım her kerteriz yanlış Hesap yanlış hayat yanlış aşk yanlış Oysa rıhtımlar halatlar sığ yerleri En iyi bildiğim şeylerdi İçe içe öğrenmiştim Ustalık yetmiyor sevgilim Ancak aşk öğretiyor adama Bi hayatın batacağı yeri Ardımdan güz seslerini topla Laciverdin mora kesmesine göz yum İyodu körelt Aşka yanaşmasını bilmeyen bi kaptan Denize defnedilmeli... *Denizcilik terimi: böyle kal, böyle dur anlamında.. Mehmet Süreyya Timur |