Sürpriz Veda Sürpriz Veda Hacı Kemal Erimez’e... Ölüm kapı önünde bir davetsiz konuk, Kimine muştuyla, kimine hasretle gelir; Hiç beklenmedik bir yerde ansızın belirir... Ötesi ya bir cennet bahçesi ya bir kovuk... Ruh, bu dünyadan kaçmak için heyecanda, Soluklar ard arda ve nefesler boğuk boğuk; Herkeste hafakan, mevtâ ortada sopsoğuk, Azrâil’in solukları duyulur her yanda. Yalnız yaşayan yalnızlık içinde ölür, Bu kapkara vahşetle düşer-kalkar-emekler, Ufku, inancı korkusuna korkular ekler, Sonra gider ruhundaki yokluğa gömülür... Mümine öteler ses verir kendi sesinden, Bir damla gibi düşse de, ummâna ulaşır; Aşar kendi çerçevesini ve sonsuzlaşır, Kurtulur fâni varlığın dar hendesesinden. Erer rûhânîlerin gezindiği bahçeye Ve gökkuşağı gibi tâklar altında yürür, Yol boyu neşeler yağar, sevinçler köpürür; Anlar neymiş bu uzun yoldaki sırlı gaye... Kaynak: Sızıntı, Nisan 1997 M. Fethullah Gülen |