 Aylı Karanlık
Aylı Karanlık
Saklı tuttun saklı tutmanı sevdim
En karanlığa açılan kapını sevdim
Yüzümü döndürmek için az mı
Denizler dalgalar az mı yangınlar bulutlar
Geldi savruldu üstüme geldi yıkıldı
Bir nice batık taşlara gemilerim
Yıkılmış ağaçlara bir nice gölgelere
Gemilerim dedim beni alır götürür
Onun kıyısına bırakır onun ülkesine
Koskoca bir uykunun ardında
Bir ormanın ardında karıncaların
Olmadı mı en çok onu sevdim
Saçlarını kurutmaya yaz güneşi
Olmadı mı ellerini sevdim gülüşlerini
Ateşler yaktım ısındım karanlığında
Yoluma çıktıkça gözlerinin akşamı
Ne ürkek ne büyük olduklarının akşamı
Sevdim çağrıladım ben seni geceler
Günler yalnız olduğumun kıyılarında
Aydınlığı sürüp giderken yan yana gelmelerin
Dedim elleri kimbilir kimin elinde
Saçları dudakları kimbilir kimin?
Kemal Özer |