 Erken Ölüye Mektup
Erken Ölüye Mektup
Silinmiş izlerin geçtiğin bütün yollardan
Ardından bıraktığın anılar gittikçe flu
Ne güneşin görünüyor ortalıkta ne yağmur kokusu havada
Şimdi her şey gecede sinsi yağan karla örtülü
Bizi sorma soğudu birden içimizin kuytuları
Ağzımızda kaldı ağıtlarımızın tortusu
Bırakıp denizleri çekildik kış karanlıklarına
Issızlığımıza düşen hep o bir damla su
Yanılgılarımız yanık izleri gibi bedenlerimizde
Bir bir kayıyor avuçlarımızdan sevgi yumağı yürekler
Dünle yarın farklı elbet, ama bugün hep aynı
Erişemediğimiz uçurumlarda soldu çiçekler
Bir muska gibi gizli gizli taşıyoruz seni
Tenimizin sıcaklığına karışmış öyle saklısın
Bu dünya bildiğin gibi değil bizi de öldürecek
Erken ölmekte galiba çok haklısın...
Hüseyin Yurttaş |